ترید گروهی چیست؟

• مشاهده دیده بان بازار با جزئیات
• امکان مشاهده عمق مظنه های بازار هر نماد
• امکان جمع کردن صف خرید و فروش از روی مظنه های بازار
• کنترل مانده سهامی و ریالی مشتریان هنگام ارسال سفارش
• رصد سفارشات جاری به تفکیک هرمشتری و اعمال تغییرات برآن
• امکان ویرایش و لغو گروهی همه سفارش های فعال
• نمایش جایگاه سفارشات معامله گر در عمق مظنه های بازار
• مشاهده تاریخچه سفارشات ومعاملات مشتریان
• ایجاد سبد سفارش و ارسال دسته ای سفارشات سبد
• خرید و فروش گروهی مشتریان با یک کلیک
• ایجاد سفارشات عرضه اولیه از طریق آپلود فایل اکسل
• امکان سفارش گذاری چند برابر آستانه حجم یک نماد با یک درخواست
• آگاهی از آخرین تغییرات داده ها از طریق تعریف اعلان
• استفاده از کلیدهای میانبر برای سهولت کار معامله گر

Prop trading یا تجارت اختصاصی چیست؟

Prop trading به یک شرکت مالی یا بانک تجاری اطلاق می‌شود که به‌جای کسب درآمد مستقیم از طریق معامله از طرف مشتریان، برای سود مستقیم بازار سرمایه‌گذاری می‌کند. این نوع فعالیت تجاری که به عنوان “Prop trading” نیز شناخته می شود، زمانی رخ می دهد که یک شرکت مالی به جای کمیسیون ها که از طریق فعالیت معاملاتی مشتری به دست می آید، از فعالیت های بازار سود ببرد.

Prop trading ممکن است شامل تجارت سهام، اوراق قرضه، کالاها، ارزها یا سایر موارد معاملاتی باشد.

مفهوم مزیت رقابتی

شرکت‌های مالی یا بانک‌های تجاری که در Prop trading شرکت می‌کنند، معتقدند مزیت رقابتی دارند که به آنها امکان می‌دهد بازدهی سالانه‌ای بیش از سرمایه‌گذاری شاخص، افزایش بازده اوراق قرضه یا سایر سبک‌های سرمایه‌گذاری کسب کنند.

مزیت رقابتی به عواملی اشاره دارد که به شرکت اجازه می دهد کالا یا خدمات را بهتر یا ارزان تر از رقبای خود تولید کند. این عوامل به واحد تولیدی این امکان را می دهد که در مقایسه با رقبای خود در بازار، فروش بیشتری یا حاشیه سود بیشتری ایجاد کند.

مزیت های رقابتی به عوامل مختلفی از جمله ساختار هزینه، نام تجاری، کیفیت ارائه محصول، شبکه توزیع، مالکیت و خدمات مشتری نسبت داده می شود.

برای اینکه Prop trading مؤثر باشد و همچنین مشتریان مؤسسه را در مجذوب کند، میز معاملات اختصاصی معمولاً شامل بخشی از درآمد مؤسسه مالی است که به کار مشتری مرتبط نیست و در عین حال مستقل عمل می کند.

با این حال، میزهای تجاری اختصاصی نیز می توانند به عنوان بازارسازان، همانطور که در بالا ذکر شد، عمل کنند. این وضعیت زمانی به وجود می آید که مشتری بخواهد مقدار زیادی از یک اوراق بهادار را معامله کند یا یک اوراق بهادار با نقدشوندگی بالا را خرید فروش کند. از آنجایی که خریدار یا فروشنده زیادی برای این نوع تجارت وجود ندارد، یک میز معاملاتی اختصاصی به عنوان خریدار یا فروشنده عمل می کند و طرف دیگر معامله مشتری را آغاز می کند.

Prop trading چگونه کار می کند؟

معاملات انحصاری، که به عنوان “Prop trading” نیز شناخته می شود، زمانی اتفاق می افتد که یک میز معاملاتی در یک موسسه مالی، شرکت کارگزاری، بانک سرمایه گذاری، صندوق تامینی یا سایر منابع نقدینگی از سرمایه و ترازنامه شرکت برای انجام تراکنش های مالی خود ترویجی استفاده می کند. این معاملات معمولاً ماهیت ترید روزامه مانند دارند و از طریق انواع مشتقات یا سایر ابزارهای سرمایه‌گذاری پیچیده انجام می‌شوند.

مزایای Prop trading

تجارProp trading مزایای زیادی برای مؤسسه مالی یا بانک تجاری به همراه دارد که مهمترین آنها سودهای فصلی و سالانه بالاتر است. هنگامی که یک شرکت کارگزاری یا بانک سرمایه گذاری به نمایندگی از مشتریان معامله می کند، درآمدهایی به صورت کمیسیون و کارمزد به دست می آورد. این درآمد می تواند درصد بسیار کمی از کل مبلغ سرمایه گذاری شده یا سود ایجاد شده را نشان دهد، اما این فرآیند همچنین به مؤسسه اجازه می دهد تا 100٪ از سود حاصل از سرمایه گذاری را محقق کند.

مزیت دوم این است که موسسه می تواند موجودی اوراق بهادار را ذخیره کند. این به دو صورت کمک می کند. اول، هر موجودی بالایی به موسسه اجازه می دهد تا مزیت غیرمنتظره ای را به مشتریان ارائه دهد. دوم، به این مؤسسات کمک می‌کند تا زمانی که خرید یا فروش اوراق بهادار در بازار آزاد سخت‌تر می‌شود، برای بازارهای نزولی یا غیر نقدشونده آماده شوند.

سود نهایی با سود دوم همراه است. معاملات اختصاصی به یک مؤسسه مالی اجازه می دهد تا با تأمین نقدینگی روی یک اوراق بهادار یا گروهی از اوراق بهادار، به یک بازارساز تأثیرگذار تبدیل شود.

جمع بندی مفهوم Prop trading

در نهایت به طور ساده تر میتوانیم بگوییم پراپ تریدینگ روش دیگری از سود آفرینی از سرمایه مشتریان موسسه مالی یا بانک است که به مراتب سود آوری بسیار بالاتری از هزینه کمیسیون برای موسسه دارد.

استراتژی خروج در معاملات ارزهای دیجیتال + نکات مهم ترید

شما ممکن است برای خرید ارز دیجیتال به موقع و به درستی اقدام کرده باشید، اما برای رسیدن به سودآوری لازم است که حتما یک استراتژی خروج در معاملات ارزهای دیجیتال نیز برای خود تعریف کنید. در واقع فروش به موقع، به همان اندازه و حتی بیشتر از خرید در نقطه قیمتی مناسب حائز اهمیت است.

در ادامه با ما همراه باشید تا ببینیم بهترین استراتژی خروج در معاملات ارزهای دیجیتال چیست و چطور باید یک تریدر موفق این توازن را برقرار کند.

استراتژی خروج در معاملات ارزهای دیجیتال

شما با یک سری تحلیل‌ها و اخبار و اطلاعات و حتی از روی هیجانات و احساسات، نسبت به خرید ارز دیجیتال خاصی یا گروهی از رمزارزها اقدام می‌کنید، پس از آن چه اتفاقی می‌افتد؟ به دلایل مختلفی ممکن است قیمت دارایی دیجیتال شما افزایش یافته یا کاهش پیدا کند. به طور مثال انتشار یک خبر حتی دروغین و جعلی، به یکباره قیمت بیت کوین، دوج کوین، شیبا و … را بالا برده یا موجب افت قیمتی می‌شود.

همین طور فعالیت نهنگ‌های بازار، ممنوع شدن رمزارزها در یک کشور یا جهت گیری افراد مشهور و ثروتمند نسبت به آن‌ها، هر یک به شکلی بازار را تحت تاثیر خود قرار می‌دهند. برخی از این تاثیرات بسیار کوتاه مدت بوده و برخی دیگر در دراز مدت نقش خود را بازی می‌کنند. به هر ترتیب لازم است که معامله گر، استراتژی خروج مناسبی برای خود تعریف کرده و بداند تا چه زمانی باید به نگهداری دارایی دیجیتال خود ادامه داده و چه زمانی نسبت به فروش تمام یا بخشی از آن‌ها، اقدام کند.

این فروش می‌تواند حتی با زیان دهی همراه بوده و تنها برای جلوگیری از ضرر بیشتر، تعریف شده باشد.

تعریف نقطه زیان دهی (حد ضرر یا Stop Loss)

برای آن که معامله گر ارزهای دیجیتال از پیش بداند که تا چه زمانی باید به نگهداری یک رمزارز ادامه دهد، باید پیش از آن نقطه زیان دهی را برای خود تعریف کرده باشد. به این ترتیب معامله گر می‌داند که حداکثر درصد زیان دهی روی یک مقدار دارایی دیجیتال باید تا چه حد بوده و در صورت رسیدن به این حد، لازم است که علی رغم وجود ضرر، نسبت به فروش اقدام کند.

در این زمان دو ساختار فروش ارز دیجیتال را خواهیم داشت:

فروش یکباره در استراتژی خروج در معاملات ارزهای دیجیتال

با توجه به مطالعات و تحلیل‌های تکنیکال و بنیادی نسبت به رمز ارزی مشخص، ممکن است معامله گر به این نتیجه برسد که فروش به یکباره و خروج کامل بهترین تصمیم گیری خواهد بود.

فروش پله‌ای در استراتژی خروج معاملات رمزارزها

فروش پلکانی به این صورت است که دارنده ارز دیجیتال، در نسبت‌های مساوی یا نامساوی، فروش در دوره‌های زمانی را رقم می‌زند. به طور مثال ممکن است کاربر یک چهارم از دارایی دیجیتال خود را در هفته اول و یک چهارم دیگر را در هفته دوم به فروش برساند و همین طور با کم کردن ضرر، خروج را کامل کند. (لازم به ذکر است که به همین شکل استراتژی خرید پله‌ای را داریم که ممکن است در ساختار هفتگی یا ماهیانه اجرا شود.)

چطور حد ضرر را تعریف کنیم؟

همان طور که اشاره کردیم حد ضرر شرطی است که دارنده ارز دیجیتال با توجه به قیمت فعلی و چشم اندازهای آینده و همین طور تحمل زیان دهی خود تعریف می‌کند. به این شکل در صورتی که قیمت یک ارز دیجیتال به نقطه حد ضرر یا Stop Loss برسد، باید در لیست فروش قرار بگیرد.

دقت داشته باشید که عدم تعریف حد ضرر باعث خواهد شد تا بدون برنامه در یک روند سقوط قیمت قرار گرفته و زیان دهی غیرقابل توجیه را تجربه کنید. این تصور که همیشه هر سقوط قیمتی با صعود دوباره همراه خواهد بود، قطعا غلط بوده و نگهداری ارزهای دیجیتال، همیشه استراتژی موفقی نیست.

متاسفانه برخی از ما بر این تصور هستیم که تریدرهای حرفه‌ای، تحمل زیان دهی زیاد داشته و به هر قیمتی رمزارزهای خود را تا رسیدن به سودآوری زیاد، نگه می‌دارند. حقیقت این است که تریدرهای حرفه‌ای نیز قطعا حد ضرر را تعریف کرده و بسیاری مواقع با رسیدن به این حد، با وجود زیان ده بودن دارایی دیجیتال خود، آن را به فروش می‌رسانند.

لازم به ذکر است که هرگز نباید این حد ضرر را به صورت شانسی یا از روی احساسات و حدس و گمان تعریف کرد و باید حتما بر اساس تحلیل منطقی و تکنیکال بازار مشخص شود.

ذکر یک مثال برای حد ضرر یا Stop Loss

به طور مثال فرض کنید که در حال حاضر قیمت ارز دیجیتال اتریوم ۱۰۰۰ دلار باشد. در صورتی که با توجه به پیش بینی جهش قیمتی تا ۱۲۵۰ دلار، ممکن است حد ضرر را معادل ۸۰۰ دلار تعریف کرده باشید. به این ترتیب در صورتی که قیمت اتریوم به ۸۰۰ دلار برسد، تحمل برای بازگشت قیمت یا انتظار دیگری نداشته و موجودی اتریوم را به فروش می‌رسانید. در اینجا ۸۰۰ دلار، درست همان نقطه حد ضرر یا Stop Loss است.

مزایای تعیین استراتژی خروج در معاملات ارزهای دیجیتال

از جمله مزایای مشخص کردن استراتژی خروج در معاملات ارزهای دیجیتال، می‌توان به موارد زیر اشاره داشت:

• کاهش ریسک زیان دهی‌های بزرگ
• نظم دهی به معاملات ارزهای دیجیتال
• حفظ سرمایه در کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت
• جلوگیری از هدررفت سرمایه
• بهینه سازی فرایند خرید و فروش ارزهای دیجیتال

لازم است که تمام این ساختار خروج و فروش یک رمزارز، برای زمان خرید آن نیز لحاظ شده تا خرید در بهترین نقطه قیمتی شکل بگیرد.

برای آن که بتوانید در خرید ارز دیجیتال و فروش آن، مانند یک تریدر موفق ظاهر شوید، لازم است که شناخت خوبی نسبت به استراتژی خروج در معاملات ارزهای دیجیتال داشته باشید. شما چطور حد زیان برای معاملات خود را تعریف کرده و چه تجربه‌ای در این خصوص دارید؟ چه نکات دیگری در این حوزه می‌دانید که در بالا از قلم افتاده باشد؟ این نکات و تجربیات عملی را با ما و دیگر کاربران وب سایت به اشتراک بگذارید. همین طور پیشنهاد می‌کنیم که این مطلب را برای دوستان و آشنایان خود که در حوزه ارزهای دیجیتال به صورت مبتدی یا حرفه‌ای فعالیت می‌کنند نیز ارسال کنید.

مجله قرمز » فناوری » تجارت الکترونیک » استراتژی خروج در معاملات ارزهای دیجیتال + نکات مهم ترید

تعریف کار گروهی؛ ساختار گروه و مراحل تکامل گروه از نظر تاکمن

گروه معمولا از افرادی تشکیل می‌شود که با مشارکت یکدیگر، برای انجام کار یا رسیدن به هدف مشخصی تلاش می‌کنند. کار گروهی به ویژگی‌های نگرشی و رفتاری اعضای گروه برمی‌گردد و با چگونگی تشکیل گروه‌ها (رسمی و غیررسمی)، ساختار، فرایند و نحوه‌ی عملکرد آنها ارتباط دارد. گروه یکی از رایج‌ترین الگوهای ساختار نیروی انسانی در هر سازمان است و بنابراین مطالعه‌ی گروه و تعریف کار گروهی برای مطالعه‌ی رفتار سازمانی از اهمیت زیادی برخوردار است. در این مطلب، تعریف کار گروهی را به شیوه‌ای ساختاریافته و روشن ارائه خواهیم کرد. به این منظور، ابتدا چگونگی تشکیل و ایجاد گروه را بررسی می‌کنیم و سپس به معرفی برخی از انواع مهم گروه، طبقه‌بندی‌های اصلی و ساختار گروه خواهیم پرداخت.

حتما بخوانید:

دلایل تشکیل گروه

نظریه‌های مختلفی درباره‌ی دلایل تشکیل گروه وجود دارد. بنا بر نظریه‌ی جورج هومان، گروه براساس فعالیت‌ها، تعاملات، اهداف و مقاصد افراد شکل می‌گیرد، بنابراین تعامل افراد با یکدیگر مبنای اصلی تشکیل یک گروه است. براساس نظریه‌ی تبادل اجتماعی، ارتباطات بین افراد بر مبنای انتظارات ضمنی و متقابل آنها از یکدیگر و بر پایه‌ی تعهد و ترید گروهی چیست؟ اعتماد شکل می‌گیرد. نظریه‌ی هویت اجتماعی نشان می‌دهد که افراد تمایل زیادی برای عضویت در گروه‌های مهم و برجسته دارند، چرا که با این کار هویت و عزت نفس پیدا می‌کنند.

چگونگی تشکیل گروه بر مبنای تعریف کار گروهی

تعریف کار گروهی نه‌فقط به دلایل تشکیل گروه، بلکه به چگونگی تشکیل آن نیز بستگی دارد. مشهورترین چارچوب بررسی چگونگی تشکیل گروه را برای اولین بار «بروس تاکمن» در دهه‌ی ۱۹۶۰ مطرح کرد. گروه‌ها در آغازِ تأسیس، معمولا نمی‌توانند کار چندان مؤثری انجام بدهند، اما هنگامی که می‌کوشند نتایج پُربار و مؤثری کسب کنند، با چندین مرحله‌ی تکاملی مواجه می‌شوند. بیشتر گروه‌ها در این سیر تکاملی با تضادها و نتایج مشابهی روبه‌رو می‌شوند.

مراحل تکامل گروه براساس نظریه‌ی تاکمن

۱. شکل‌گیری (forming)

این مرحله معمولا با کمی سردرگمی و عدم اطمینان همراه است، زیرا اهداف اصلی گروه هنوز مشخص نشده است و ماهیت وظایف یا رهبری گروه مشخص نیست. در این مرحله، اعضا در پیِ شناخت یکدیگر و در میان گذاشتن انتظارات‌شان از گروه هستند و همچنین با اهداف گروه و قوانین آن آشنا خواهند شد. شکل‌گیری گروه نباید با شتاب انجام شود.

۲. تضاد یا درگیری (storming)

در این مرحله به احتمال زیاد درگیری‌ها و اختلافات بین اعضای گروه به اوج خود می‌رسد. اعضا معمولا بر سر اهداف و قدرت مبارزه می‌کنند. اگر در این مرحله، اعضای گروه بتوانند اختلاف‌ها را حل‌وفصل کنند و به همبستگی و انسجام برسند، به تجربیات مثبتی دست خواهند یافت. اما اگر اعضا قادر به حل این درگیری‌ها نباشند، گروه از هم می‌پاشد یا به‌طور غیرمؤثر در همین مرحله باقی خواهد ماند و به مراحل بعدی رشد خود نخواهد رسید.

۳. انسجام (norming)

در این مرحله تفاوت‌های فردی و خواسته‌های مشترک اعضا شناسایی می‌شود. خوشبختانه در این مرحله اعضای گروه به‌تدریج حس همبستگی و هویت گروهی پیدا می‌کنند. تلاش‌های گروهی در این مرحله باید به تولید نتایج منجر شود. مسئولیت‌ها باید در بین اعضا تقسیم شوند و گروه تصمیم خواهد گرفت چطور روند پیشرفت را ارزیابی کند.

۴. تکامل (performing)

در این مرحله، گروه به بلوغ رسیده است و اعضای گروه نوعی حس همبستگی و انسجام پیدا کرده‌اند. در مرحله‌ی تکامل، اعضا یکدیگر را می‌پذیرند، تضادهایشان را از طریق مباحثه سازنده حل‌وفصل می‌کنند و تصمیمات گروهی را از طریق فرایندهای منطقی (و نه احساسی) که بر اهداف گروه متمرکز شده است، اتخاذ می‌کنند.

۵. فروپاشی (adjourning)

دلایل مختلفی برای فروپاشی گروه‌ها وجود دارد. رایج‌ترین دلایل انحلال گروه‌ها به پایان رسیدن کارها و دستیابی به اهداف است. اعضای گروه در این مرحله، از یک‌سو به‌خاطرِ رسیدن به اهداف‌شان خوشحال هستند و از سوی دیگر نوعی احساس غم و اندوه را به دلیل وابستگی به اعضای دیگر تجربه می‌کنند. البته این مرحله معمولا در گروه‌های نسبتا دائمی رخ نمی‌دهد. دلیل دیگر انحلال گروه این است که اعضا تصمیم می‌گیرند به راه خودشان بروند. در این موارد معمولا گروه بدون اینکه به اهدافش دست یابد، از هم می‌پاشد.

در طول این ۵ مرحله، اعضای گروه باید به مشکلات احتمالی رسیدگی کنند و روش‌هایی را برای حل آنها بیابند. اینکه آیا گروه در انجام کارها و وظایف خود به موفقیت خواهد رسید یا خیر، به مرور زمان روشن خواهد شد.

انواع گروه

یکی از روش‌های معمول طبقه‌بندی گروه‌ها تعیین ماهیت رسمی یا غیررسمی آنهاست. گروه‌های رسمی توسط یک سازمان به‌منظور دستیابی به اهداف سازمانی تشکیل می‌شوند.

۱. انواع گروه‌های رسمی

• گروه‌های فرماندهی: این گروه‌ها از طریق نمودار سازمانی تعیین می‌شوند و اغلب شامل یک سرپرست و زیردستان او هستند که این زیردستان به ناظر یا سرپرست گزارش‌کار تحویل می‌دهند. به‌عنوان نمونه می‌توان به رئیس دانشگاه و اعضای هیئت علمی اشاره کرد.
• گروه کاری: این گروه‌ها طی دوره‌های تعیین‌شده‌، برای دستیابی به اهداف محدود و مشخصی با یکدیگر کار می‌کنند و سپس منحل می‌شوند. سازمان، اعضای این گروه‌ها را تعیین می‌کند و اهداف و وظایفی را به آنها می‌سپارد. اعضا باید در مدت زمان مشخص‌شده کارها را انجام بدهند. برای نمونه می‌توان به گروه تولید محصول جدید، گروه بهبود فرایند تولید یا گروه طرح رقابت‌های انگیزشی اشاره کرد. گروه‌های تبلیغاتی، گروه‌های پروژه و گروه‌های دائمی نمونه‌های دیگری از گروه‌های کاری هستند.
• گروه‌های عملیاتی: گروه‌های عملیاتی توسط سازمان برای دستیابی به اهداف خاص در یک دوره‌ی زمانی نامحدود تشکیل می‌شوند. گروه‌های عملیاتی پس از دستیابی به اهداف همچنان باقی می‌مانند. گروه‌های بازاریابی، بخش خدمات مشتری و واحدهای حسابداری نمونه‌هایی از این گروه‌ها هستند.

برخلاف گروه‌های رسمی، گروه‌های غیررسمی به‌طور طبیعی و براساس علایق و ارزش‌های مشترک افراد شکل می‌گیرند. آنها برای مقاصدی غیر از انجام کارهای سازمانی ایجاد می‌شوند و چارچوب زمانی آنها نامشخص است. اعضای گروه‌های غیررسمی توسط سازمان منصوب نشده‌اند و بنابراین هر زمان که بخواهند، می‌توانند افرادی را به گروه خود دعوت کنند. گروه‌های غیررسمی می‌توانند در خودِ سازمان‌ها نیز تشکیل شوند که البته این امر می‌تواند هم مثبت باشد و هم منفی. برای مثال، کارکنانی که یک گروه غیررسمی تشکیل می‌دهند، ممکن است درباره‌ی بهبود فرایند تولید یا مسائل دیگر با هم بحث کنند و به این ترتیب مسائل سازمان را به خطر بیندازند.

۲. انواع گروه‌های غیررسمی

• گروه‌های ذی‌نفع: این گروه‌ها ممکن است مدت‌های طولانی (حتی بیشتر از گروه‌های عادی) پابرجا باشند. اعضای این گروه ممکن است متعلق به یک سازمان مشترک نباشند اما اهداف مشترکی دارند. این اهداف ممکن است اصلا ارتباطی به اهداف سازمان نداشته باشد. نمونه‌ای از این گرو‌ه‌ها دانش‌آموزانی هستند که برای درس خاصی مثلا شیمی، فیزیک یا ریاضی، گروه مطالعه تشکیل می‌دهند.
• گروه دوستی: این گروه از اعضایی تشکیل شده است که از فعالیت‌های اجتماعی، اعتقادات مذهبی، عقاید سیاسی و ارزش‌های مشابه یکدیگر لذت می‌برند و هرازگاهی یکدیگر را ملاقات می‌کنند. کارکنانی که خارج از محیط کار گروه‌های ورزش، تیم فوتبال یا پیاده‌روی تشکیل می‌دهند نیز از نمونه‌هایی از گروه دوستی هستند.
• گروه مرجع: معمولا افراد از این گروه‌ها برای ارزیابی خود استفاده می‌کنند. هدف اصلی تشکیل گروه‌های مرجع، اعتبار و مقایسه‌ی اجتماعی است. این گروه‌ها تأثیر زیادی بر رفتار مردم دارند و معمولا با گروه‌های دیگر تفاوت دارند. مثلا گروه مرجع برای یک کارمند جدید ممکن است گروهی متشکل از کارمندان یک سازمان یا اداره‌ی دیگر باشد. گروه خانواده، دوستان و گروه‌های مذهبی معمولا برای بیشتر افراد نوعی گروه مرجع قوی به‌شمار می‌روند.

ساختار گروه

ساختار گروه الگویی برگرفته از روابط بین اعضای گروه است که به آنها در همکاری با یکدیگر و پیشبرد اهداف گروه کمک می‌کند. ساختار گروه با تعداد اعضای گروه (اندازه‌ی گروه)، نقش‌های گروه، هنجارها و انسجام گروه ارتباط نزدیکی دارد.

۱. تعداد اعضای گروه

گروه می‌تواند حداقل ۲ عضو داشته باشد. گروه‌هایی که ۲ تا ۱۰ نفر عضو دارند، معمولا مؤثرترند زیرا این گروه‌ها کوچک هستند و هریک از اعضا به‌اندازه‌ی کافی فرصت دارند تا در گروه مشارکت و فعالیت داشته باشند. گروه‌های بسیار بزرگ ممکن است زمان زیادی را برای تصمیم‌گیری‌ها و فرایندهای مختلف کاری هدر بدهند. معمولا افزایش تعداد اعضای گروه میزان رضایت را افزایش می‌دهد. به عبارت دیگر، وجود شش نفر در یک گروه فرصت‌های بیشتری برای تعامل و مشارکت گروهی را در اختیار اعضا قرار می‌دهد تا سه نفر. اما معمولا اگر تعداد اعضای گروه بیش از ۱۰ تا ۱۲ نفر باشد، میزان رضایت اعضا کاهش می‌یابد؛ چرا که انسجام گروه و شناخت سایرین برای اعضا مشکل می‌شود.

۲. نقش اعضا در گروه

در گروه‌های رسمی معمولا وظایف از پیش تعیین و به هریک از اعضا اختصاص داده می‌شوند. هر نقش مسئولیت‌ها و وظایف خاصی دارد. نقش‌های اعضای گروه می‌تواند به‌صورت زیر طبقه‌بندی شود:

نقش‌های کاری

نقش‌های کاری دربردارنده‌ی فعالیت‌هایی به‌منظور دست‌یابی به اهداف گروه هستند. موارد زیر نمونه‌هایی از نقش‌های کاری هستند:

• پیشگام: اقدامات لازم را پیشنهاد می‌کند و روندها را نشان می‌دهد.
• مسئول اطلاع‌رسانی: توصیه‌ها و نظرات را ارائه می‌کند.
• شفاف‌ساز: مسائل مختلف مربوط به اهداف گروه را برای اعضا روشن می‌کند.
• جمع‌بندی‌کننده: پیشنهادها و تصمیمات را جمع‌بندی می‌کند.
• تحلیل‌گر: ایده‌ها را تجزیه‌وتحلیل می‌کند و آنها را در شرایط واقعی آزمایش می‌کند.

نقش‌های مربوط به حفظ موقعیت

این نقش‌ها دربردارنده‌ی فعالیت‌های اجتماعی هستند که به اعضای گروه کمک می‌کنند تا همچنان مشارکت خود را در گروه حفظ کنند و تعهد فردی بیشتری به گروه داشته باشند.

• هماهنگ‌کننده: تنش را در گروه کاهش می‌دهد، به اختلافات رسیدگی می‌کند و فرصت‌ها را کشف می‌کند.
• مسئول ارتباطات: کانال‌های ارتباطی را باز نگه می‌دارد و اعضا را به مشارکت در فعالیت‌های گروه دلگرم می‌کند.
• مسئول بررسی توافق جمعی گروه: نتایج احتمالی را مورد آزمون قرار می‌دهد و بررسی می‌کند که آیا گروه به تصمیم‌گیری درباره‌ی چیزی نیاز دارد یا خیر.
• تشویق‌کننده: این افراد بسیار خونگرم و دوستانه رفتار می‌کنند و پاسخگوی نیازهای اعضای گروه هستند.

نقش‌های مختل‌کننده

این نقش‌ها دربردارنده‌ی فعالیت‌هایی هستند که کار گروهی را مختل می‌کنند. جروبحث با اعضای گروه، شوخی‌های بی‌مورد و توجه به اطلاعات غیرضروری از این دسته فعالیت‌ها هستند و سبب منحرف شدن گروه از اهدافش می‌شوند. این ترید گروهی چیست؟ افراد معمولا با ایده‌های گروه مخالف هستند یا با اعضای گروه به دلایل شخصی مشکل دارند. آنها معمولا به چیزهایی توجه دارند که به اهداف گروه ارتباطی ندارد. با‌این‌حال، این نقش‌ها همیشه منفی نیستند، گاهی ممکن است یکی از اعضا برای رفع تنش در گروه با شوخی یک وقفه‌ی کوتاه به‌وجود آورد و به این ترتیب کمی از تنش حاکم بر اعضا کاسته شود.

۳. هنجارهای گروه

هنجارها همان الگوهای رفتاری استاندارد و قابل‌قبولی هستند که به‌منظور بقای گروه، اجتناب از موقعیت‌های ناخوشایند و بیان ارزش‌های گروه ایجاد می‌شوند. هر گروه هنجارهای مخصوص به خودش را تعریف می‌کند. لباس متحدالشکل گروه یا حتی تعداد نظراتی که باید در یک جلسه ابراز شود، جزو هنجارهای گروه به‌شمار می‌روند. این هنجارها نشان‌دهنده‌ی سطح تعهد، انگیزه و عملکرد گروه هستند.

۴. انسجام گروه

انسجام به پیوند بین اعضای گروه برمی‌گردد و تمایل آنها را برای ماندن در گروه نشان می‌دهد. عوامل زیادی بر انسجام گروه تأثیر دارند. گروه‌ معمولا هنگامی که با گروه‌های دیگر رقابت می‌کند یا بقای آن از سوی عوامل خارجی تهدید می‌شود، بیشتر تمایل دارد همبستگی خود را حفظ کند. گروه‌های کوچک‌تر و همچنین گروه‌هایی که اعضای آنها مدت زمان زیادی را در کنار یکدیگر صرف می‌کنند، تمایل بیشتری به انسجام دارند.

انسجام در گروه‌های کاری اثرات مثبت زیادی از جمله رضایت شغلی کارکنان، افزایش بهره‌وری کارکنان و نظایر آن دارد. بااین‌حال، گروه‌های بسیار منسجم ممکن است برای سازمان خطرآفرین نیز باشند، به‌ویژه در شرایطی که اهداف‌شان برخلاف اهداف سازمان باشد.

شواهد نشان می‌دهند معمولا برای انجام اموری که به مهارت‌های مختلف، تجربیات و تصمیم‌گیری نیاز است، کار گروهی مؤثرتر از کار فردی است. گروه‌ها معمولا انعطاف‌پذیر هستند و می‌توانند به‌سرعت گرد هم آیند، به اهداف دست یابند یا مجموعه اهداف دیگری را برگزینند. بسیاری از سازمان‌ها دریافته‌اند که گروه‌ها جنبه‌های انگیزشی زیادی دارند. اثربخشی یک سازمان به اثربخشی گروه‌های آن بستگی زیادی دارد. اعضای گروه بهتر می‌توانند از طریق مشارکت در تصمیم‌گیری و حل مشکلات، به توانمندی بیشتر و افزایش بهره‌وری کمک کنند.

مشکلات شغلی یک تریدر

تریدر بودن در بازارهای مالی شغلی است که صدای طبلش از دور برای همه بسیار جذاب و خوش است. اما وقتی که واردش می‌شوید تازه می‌فهمید که مشکلات شغلی یک تریدر چیست؟ و چگونه روی زندگی یک فرد می‌تواند اثر بگذارد. می‌خواهم امروز با شما کمی خودمانی‌تر بنشینیم و حرف‌هایی بزنیم که در هیچ کتابی به شما نمی‌گویند. پس اگر شما هنوز وارد این شغل نشده‌اید و قصد دارید که وارد این حرفه جذاب اما دشوار شوید، ابتدا ذهن خود را از همه چیز پاک کنید و لطفا تا پایان این ترید گروهی چیست؟ مقاله با من همراه باشید.

قصه از کجا شروع شد

روزی روزگاری که خدا نصیب گرگ بیابان هم نکند، بازار کار خراب شد. تورم به‌شدت بالا رفت و رکود عجیبی کل جامعه رو گرفته بود. طوری که اگر هر پیشنهاد کاری به شما می‌شد، با یک دو دوتا چهارتای ساده می‌شد فهمید که اگر همان سرمایه را در بانک بگذاریم سودش بیشتر است، پس صرف ندارد.

روزی در یک آژانس (خدا خیرش بدهد) درحال رفتن به سمت مقصد بودم که با راننده مشغول گفتگو شدیم. هیچ‌وقت یادم نمی‌رود که به من گفت منم مثل شما بودم اما اکنون در اوقات بیکاریم در بازارهای مالی بورس و فارکس مشغول مطالعه و ترید هستم.

تا رسیدن به مقصد برایم کمی تعریف کرد اما من راستش چیزی متوجه نشدم. تنها گزینه مثبتی که داشت این بود که به من نرم‌افزار متاتریدر را معرفی کرد که می‌توانی به‌صورت آزمایشی با آن معامله کنی تا در آینده یک تریدر شوی.

چند هفته‌ای طول کشید تا سردربیاورم که داستان از چه قرار است. در آن زمان هم هنوز شبکه‌های اجتماعی وجود نداشت. در نهایت هم به دلیل نبودن سایت‌ها و فیلم‌های آموزشی و کسی که به عنوان پیش‌کسوت مرا راهنمایی کند، شاید اندازه 10 بار خرید یک محصول آموزشی، من زیان دادم تا به اشتباهات خود پی ببرم. در نهایت راه زندگی کردن به‌عنوان یک تریدر را از بازار با هزینه گزافی آموختم.

چرا مردم تریدر می‌شوند

می‌توانم با قطعیت بگویم که اکثر (بیش از 90%) مردم با امید ثروتمند‌شدن می‌خواهند در بازارهای مالی تریدر شوند. حقیقت این است که همه ما تحت تاثیر تبلیغات زندگی آسان، لوکس و بدون دغدغه مالی هستیم که دوری از این وسوسه‌ها بسیار دشوار است. خود من هم بزرگترین سیلی‌های بازار را به همین دلیل خوردم.

تریدر بودن یا نبودن، مسئله این است

چه کسی دوست ندارد در یک متر مربع جا و با آرامش کامل درحال نوشیدن یک فنجان نوشیدنی (غیرالکلی) و بدون نیاز به یک کارفرما وبدون محدودیت تایم کاری یا دغدغه‌های روزانه دیگر مثل ترافیک و گرما و سرما و مردم بعضا عصبانی در کوچه و خیابان، از هرجای دنیا سودآوری کند و درآمد داشته باشد؟

این ایده‌آل‌ترین تعریف از شغل یک تریدر است. از نظر شخصی من هرکسی چنین پیشنهاد شغلی جذابی را رد کند، در این دنیا زندگی نکرده است!

اما مشکل اینجاست که همیشه تعاریف ما از زندگی با آن‌چه که در واقعیت وجود دارد، کمی بیشتر از خیلی خیلی زیاد متفاوت است. چرا؟

چون اکثر مردم برا تریدر شدن، بدون داشتن هدفی مشخص و فقط برای کسب درآمد وارد بازارهای مالی می‌شوند. معمولا این افراد را می‌توان در سه گروه زیر دسته‌بندی کرد

تریدرهای گروه اول

افرادی که ناخودآگاه و برای دست‌گرمی و ایجاد یک حس خوب و گذرا و با هدف بالا بردن آدرنالین خون خود، وارد بازارهای مالی می‌شوند. این افراد را می‌توان با قماربازان ناف لاس‌وگاس نیز مقایسه کرد. آن‌ها معمولا علاقه‌ای به کسب درآمد ندارند و با هر نتیجه‌ای خوشحالند. از این نوع تریدرها به بازندگان حرفه‌ای نیز می‌توان نام برد.

معمولا این افراد در مشاغل خود درآمد خوبی را دارند، اما همچنان اصرار دارند که مقداری از سرمایه خود را با سرمایه‌گذاری و ترید کردن در بازارهای مالی از دست بدهند.

تریدرهای گروه دوم

گروه دوم افرادی هستند که بسیار آرمان‌گرا و بلند پروازند. آنها می‌خواهند که در بازارهای مالی، یک تریدر شوند تا به همه ثابت کنند که شخصیتی منحصر به‌فرد هستند تا پدر و مادرش و عمه کتی به او افتخار کنند. اگر این افراد را ریشه‌یابی کنید می‌بینیم که نهایتا با یک ویدیویی انگیزشی به این بازار وارد شدند و اصلا تمرکزی روی کار ندارند و بعد از مدتی می‌بینند که اصلا علاقه‌ای هم به تریدر بودن در آن‌ها وجود نداشته است.

یکی‌دیگر از افرادی که در همین دسته تریدرهای بلندپرواز جای می‌گیرند، افراد بدهکار و مال‌باخته هستند. امیدوارم که برای هیچ‌کس پیش‌نیاید، اما من پیام‌های بسیاری دریافت می‌کنم که به‌عنوان مثال می‌گویند که ما سرمایه‌مان را در فلان کار از دست دادیم و اکنون می‌خواهیم با معامله در این بازار جبران گذشته را بکنیم و یا این‌که من بدهکارم و می‌خواهم با این‌کار بدهیم را پرداخت کنم.

واقعیت این است که دو نوع جواب برای این افراد وجود دارد. یکی این‌که واقعیت را بگوییم و دیگری این‌که واقعیت را نگوییم.

برایتان مثالی می‌زنم. حتما همه شما روی لبه جدول راه رفته‌اید. حتی من دیده‌ام که بعضی‌ها می‌دوند، می‌پرند و . اما بیایید همین جدول را ببریم و بالای برج میلاد بگذاریم، آیا بازهم می‌توانید روی آن راه بروید؟

مشکل دقیقا همین‌جاست، وقتی که ذهن شما از چیزی بترسد، دیگر مغزتان کارایی لازم را نخواهد داشت. وارن بافت هم که باشید در چنین شرایطی فرقی نخواهد کرد.

تریدرهای گروه سوم

تریدرهای حرفه‌ای و افرادی که برای زندگی این شغل را برمی‌گزینند. این افراد معمولا از لحاظ تیپ شخصیتی، انسان‌های گوشه‌گیری هستند، کم‌صحبت، منظم، آرمان‌گرا، اما صبورند و عموما افراد باهوشی هستند. در ادامه بیشتر راجع به این افراد صحبت می‌کنیم.

هر فردی که می‌خواهد وارد بازارهای مالی و به اصطلاح تریدر شود، باید به این سوال پاسخ دهد که چرا بازارهای مالی را انتخاب کرده‌ام؟

اشتباه نکنید، تریدر بودن یک بازی نیست، یک شغل است. افرادی که در بازارهای مالی کار می‌کنند، درواقع از این راه زندگی می‌کنند. درست مثل کسی که می‌خواهد مهندس یا یک حسابدار. اگر شخصی فقط برای این‌که پولدار شود، شغلش را انتخاب کند، بعد از این‌که به نتیجه مورد نظر نرسد، کاملا سرخورده خواهد شد. پس اگر هدفتان ماندن در بازارهای مالی است، تریدر بودن در بازارهای مالی را به چشم یک شغل ببینید و نه فقط میان‌بری برای پولدار شدن. در این حرفه نیز مثل بقیه شغل‌ها، هم روزهای خوب هست و هم روزهای بد.

مشکلات شغلی یک تریدر

اما شغل تریدری در بازارهای مالی هم مثل خیلی از مشاغل دیگر می‌تواند معایب و مشکلات زیادی خصوصا از لحاظ سلامت فیزیکی و روانی، برای ما ایجاد کند. این عوارض چه بخواهیم و چه نخواهیم در زندگی ما اثرگذار خواهد بود؛ پس سعی کنید قبل از این‌که وارد این حرفه شوید عوارض آن را خوب بشناسید و خود را با آن وفق دهید.

تریدر بدون امنیت شغلی

معمولا درصد زیادی از تریدرهای فعال در ایران بیمه و سابقه کار ندارند. بعد از سال‌ها تحلیل و ترید در بازارهای مختلف به خودتان می‌آیید و می‌بینید که فقط خودتان هستید و خودتان، کسی از یک تریدر حمایت نمی‌کند، هیچ صنف یا سازمانی برای رسیدگی به مشکلات و شکایات وجود ندارد، جالبتر این‌که اگر دربازارهای جهانی هم فعال باشید، دستتان به‌جایی نمی‌رسد.

پس اگر می‌خواهید یک تریدر شوید من پیشنهاد می‌کنم که از بیمه‌های خویش‌فرما و یا بیمه‌های شرکت‌های خصوصی برای عمر و سرمایه استفاده کنید. البته درصد کمی از تریدرها و تحلیل‌گران بورسی هم هستند که در شرکت‌های فعال در این زمینه و یا کارگزاری‌های مختلف مشغول به‌کار می‌شوند؛ معمولا این دسته از افراد مشکلی از بابت سابقه شغلی و یا بیمه ندارند.

تریدر بی تحرک

اگر مثل من علاقه‌مند باشید، بعد از سال‌ها تحلیل و ترید به خودتان می‌آیید و می‌بینید که در روز 16 تا 20 ساعت را پای نمودار و روی یک صندلی و بدون تحرک نشسته‌اید. خوب دیگر همه ما می‌دانیم که کم‌تحرکی و پشت‌میزنشینی یکی از عوامل مضر برای سلامتی ما محسوب می‌شود.

پس سعی کنید جدای از کار ساعاتی را در روز و برای ورزش و تحرک کنار بگذارید. ضمن این‌که شما برای ترید نیازی به ثابت ماندن ندارید، می‌توانید سفر کنید و هم‌زمان ترید کنید. مثلا یک هفته ویلایی را با منظره عالی در یکی از شهرهای شمالی کشور اجاره و آنجا کار کنید (این‌کار تاثیر بسیار چشمگیری روی عملکرد ذهنی شما خواهد گذاشت).

تریدر فراموشکار

معمولا تریدرها به‌خاطر این‌که غرق در اعداد و ارقام هستند، در اکثر مواقع و حتی در خواب هم به معاملات خود فکر می‌کنند، برای همین خیلی بیشتر از افراد عادی در فکر فرو می‌روند. این قضیه در دید عموم تریدرها افراد کم توجه و بعضا فراموشکاری به‌نظر بیایند.

اگر از یک تریدر بپرسید که "دیشب شام چه خوردی؟" احتمال زیادی وجود دارد که فراموش کرده باشد. اما اگر از او بپرسید که در فلان تاریخ چه اتفاقی افتاد که قیمت فلان سهم ریخت، سریع و با جزئیات کامل برایتان شرح می‌دهد.

پس اگر فردی را ملاقات کردید که مجبور شدید هر حرفی را چندبار برایش تکرار کنید، درحالی که او به یک گوشه خیره شده و مثل مجسمه خشک شده‌ است؛ نگران نباشید احتمالا با یک تریدر روبه‌رو شده‌اید.

عوارض کم‌خوابی و بی‌خوابی

یکی از مشکلاتی که تقریبا همه تریدرها با آن روبه‌رو می‌شوند، کم‌خوابی و بی‌خوابی است. براساس نوع استراتژی، تریدرها ممکن است که روزی 16 الی 18 ساعت هم مجبور باشند که پای چارت بمانند. همچنین اثر نگاه کردن طولانی به صفحه نمایشگر به مدت طولانی، مخصوصا در تایم شب، می‌تواند علاوه‌بر کم‌خوابی، برای یک تریدر مشکلات بینایی را نیز به‌همراه داشته باشد.

‌برای حل این مشکل، می‌توان از استراتژی‌های معاملاتی میان‌مدت و بلندمدت استفاده کرد و یا حتی بازارهایی را انتخاب کرد که 24 ساعته نباشند.

مشکلات روانی یک تریدر

شاید یک تریدر بیشترین چالشی که دارد همین احساسات مختلفی است که در زمان‌های مختلف برایش پیش می‌آید. من شخصی را می‌شناختم که وقتی ریزش قیمت را در یک سهم دید، با این‌که تنها از سودش ضرر کرده بود، بازهم سکته قلبی کرد و کارش به بیمارستان کشید.

باور کنید که این یک شوخی نیست و احساسات در تریدرها می‌توانند معضل‌های بسیار زیادی را برای ما به‌وجود بیاورند که باعث عدم موفقیت یک تریدر باشد. در ادامه باهم چند مورد از اشتباهات شغلی یک تریدر را بررسی می‌کنیم.

اضطراب زیاد

برای همه تریدرها پیش آمده که در گوشه‌ای دنج درحال معامله هستید که ناگهان بازار خراب شده و دست‌های پشت پرده و همه دنیا دست به‌دست هم می‌دهند که شما ضرر کنید.

این زمان است که استرس و اضطراب در ما پدیدار می‌شود. میزان بروز احساسات و آستانه تحمل فشار، در طول ترید و برای هر فردی ممکن است متفاوت باشد. اما بدون شک میزان کنترل بر استرس و اضطراب یک تریدر در نتیجه عملکرد او تاثیر مستقیم خواهد داشت.

یعنی هرقدر یک تریدر بتواند آستانه تحمل فشار بالاتری داشته باشد و بتواند احساسات خود را بیشتر کنترل کند، مسلما نتیجه عملکرد بهتری نیز خواهد داشت.

راه حل

ترس از شکست و از دست دادن سرمایه و . همه این‌ها در ذهن ما است. یادمان باشد که سود و زیان یک مسئله کاملا نسبی و وابسته به زمان است. یعنی وقتی یک تریدر وارد معامله‌ای می‌شود، تا زمانی‌که از معامله خارج نشود، سود و زیانی ندیده است و این ذهن ما است که باعث می‌شود تا یک تریدر سودهایش را سریع خارج کند اما به ضررهایش اجازه پیشرفت بدهد.

اگر در زمان یک معامله استرس زیادی به ‌شما وارد می‌شود پس حجم معاملاتتان را کمتر کنید. زیرا شما هنوز برای آن حجم آمادگی لازم را ندارید. سعی کنید آن‌قدر این تمرین را ادامه دهید تا این‌که اگر معامله بازی هم داشتید بتوانید با خیال راحت و بدون هیچ استرسی بخوابید.

احساس غرور

غرور یکی از مشکلات رایج و بسیار خطرناک در تریدری است. بسیاری از معامله‌گران، دقیقا زمانی‌که احساس می‌کنند تبدیل به استادان معامله‌گری شده‌اند، ضررهای بزرگی می‌کنند. افراد مبتدی بعد از چندین ترید موفق، اعتماد به نفس زیادی را کسب می‌کنند.

این امر حتی برای تریدرهای حرفه‌ای نیز می‌تواند اتفاق بیفتد. موفقیت‌های منظم و پشت سر هم ذهن آن‌ها را از واقعیت دور می‌کند. درست همین‌جا است که بازار به ما درس‌های بزرگی می‌دهد.

راه حل

برای حل این مشکل باید بگویم که سعی کنید برای خود یک استراتژی معاملاتی تهیه کنید و طبق آن عمل کنید. به امید سود بیشتر زیاد ترید نکنید و همیشه به استراتژی خود وفادار باشید، حتی اگر ضرر کردید، با دل و جان ضررها را بپذیرید.

در این‌صورت اگر سود هم کردید نباید هیچ‌گاه خارج از استراتژی خود معامله کنید. این قضه را باور کنید که همه سودهای بازار مال ما نیست. همان‌طور که یک شیر از یک گله فقط یک شکار را انتخاب می‌کند، ماهم به‌اندازه سهم خود از بازار سود می‌کنیم. برای خود یک تارگت روزانه برای سود و ضرر تعریف کنید و اگر در روز به همان مقدار سود/ضرر کردید، دیگر در آن روز ترید نکنید.

سامانه معاملات آنلاین گروهی

با سرعت و چابکی پوما معامله کنید .
سامانه معاملات بر خط گروهی داتکس (پوماتریدر) جهت سهولت دسترسی شرکتهای کارگزاری به هسته معاملات ایجاد شده است. با استفاده از این سامانه، شرکت های کارگزاری می توانند همانند یک ایستگاه معاملاتی بدون نیاز به خطوط ارتباطی خاص، تنها بر بستر اینترنت، سفارشات مشتریان خود را به هسته معاملات ارسال نمایند .

• مشاهده دیده بان بازار با جزئیات
• امکان مشاهده عمق مظنه های بازار هر نماد
• امکان جمع کردن صف خرید و فروش از روی مظنه های بازار
• کنترل مانده سهامی و ریالی مشتریان هنگام ارسال سفارش
• رصد سفارشات جاری به تفکیک هرمشتری و اعمال تغییرات برآن
• امکان ویرایش و لغو گروهی همه سفارش های فعال
• نمایش جایگاه سفارشات معامله گر در عمق مظنه های بازار
• مشاهده تاریخچه سفارشات ومعاملات مشتریان
• ایجاد سبد سفارش و ارسال دسته ای سفارشات سبد
• خرید و فروش گروهی مشتریان با یک کلیک
• ایجاد سفارشات عرضه اولیه از طریق آپلود فایل اکسل
• امکان سفارش گذاری چند برابر آستانه حجم یک نماد با یک درخواست
• آگاهی از آخرین تغییرات داده ها از طریق تعریف اعلان
• استفاده از کلیدهای میانبر برای سهولت کار معامله گر