انواع نسبتهای مالی چیست؟

معرفی انواع دارایی در حسابداری

صورت‌های مالی چیست؟

تهران- صورت‌های مالی دارای انواع مختلفی هستند و هر کدام با اهدافی مشخص ارائه می‌شوند، در این مطلب به بررسی نرم افزارهای صورت مالی پرداخته ایم.

به گزارش بازرگانی خبرگزاری مهر، در طول سال‌های گذشته رشد بنگاه‌های اقتصادی و نیاز مدیران هر شرکت به اطلاعات مالی برای بررسی و اتخاذ تصمیم تولید و ارائه اطلاعات مالی بیش از گذشته اهمیت خود را نشان همگان داده است.

امروزه هر حسابداری که مهارت تولید و آنالیز گزارش‌های مالی را دارا است، نسبت به سایر همکاران فاقد این مهارت از نظر شغلی و کسب درآمد از وضعیت بهتری برخوردار است. همچنین اگر کسی بخواهد در زمینه بورس و سهام فعالیت کند باید بتواند نسبت‌های مالی یک شرکت یا سازمان را تحلیل و محاسبه کند.

صورت‌های مالی را می‌توان، یک‌بار در سال تهیه کرد ولی در بسیاری موارد، صورت‌های مالی ۶ ماهه و یا حتی در زمان‌های کوتاه‌تر نیز امکان تهیه وجود دارد. به صورت کلی مجموعه‌ای از قواعد و قوانین که به عنوان اصول پذیرفته شده حسابداری نام گذاری شده است بر روند تهیه این صورت‌ها نظارت می‌کند.

به عنوان اولین قدم طرح ۳ سوال بسیار مهم در خصوص هر مؤسسه‌ای مطرح است که جواب مناسب به آن‌ها از طریق صورت‌های مالی به شرح زیر انجام می‌شود:

در این زمان دارایی‌هایمان چیست؟ (در قسمت سمت راست صورت وضعیت مالی)

محل به دست آمدن دارایی‌هایمان از کجاست؟ (در قسمت سمت چپ صورت وضعیت مالی)

در بازه زمانی مشخص شده به چه هدفی دست یافته ایم ؟ (صورت سود و زیان دوره)

انواع صورت‌های مالی حسابداری

صورت‌های مالی دارای انواع مختلفی هستند و هر کدام با اهدافی مشخص ارائه می‌شوند. از روی همین موضوع انواع صورت‌های مالی حسابداری عبارت‌اند از:

• صورت سود و زیان
• صورت سود و زیان جامع
• صورت وضعیت مالی
• صورت تغییرات در حقوق مالکانه
• صورت جریان‌های نقدی

نکات بسیار مهم انواع نسبتهای مالی چیست؟ در مورد صورت‌های مالی

اطلاعات درج شده در داخل صورت‌های مالی باید ساده و مختصر ارائه شود. مهم بودن این موضوع زمانی نمایان می‌شود که ارائه یا عدم ارائه آن‌ها در صورت‌های مالی باعث تغییر در تصمیمات بینندگان نرم افزار صورت‌های مالی شود. مهم‌ترین نکته در صورت‌های مالی، تأثیر مستقیم آن بر تصمیمات مثبت و منفی استفاده کنندگان می‌باشد. تهیه نرم افزار صورت مالی همچنین بر اساس اصول محافظه کاری، صورت‌های مالی باید به صورتی تهیه شوند که فاقد کوچک‌ترین خوش بینی و یا زیاده بینی در گزارش‌های واقعی مرتبط به شرکت باشند.

نکته مهم دیگر این است که صورت‌های مالی به صورت تنها به هیچ عنوان بیانگر موفقیت یک شرکت در زمینه مالی نمی‌باشد.صورت‌های مالی اغلب بر خلاف تصور پیچیده نمی‌باشند. یک کارشناس باید به خوبی بداند که به چه صورت باید آنها را تجزیه و یا تحلیل کند و از این صورت‌ها در زمینه تصمیم گیری های کلان و مدیریتی و به ویژه در زمینه‌های تصمیم گیری مالی استفاده کنیم.

نیاز شرکت‌ها به تجزیه و تحلیل صورت‌های مالی

صورت‌های مالی اساسی در تجزیه و تحلیل سهام شرکت‌ها به صورت بنیادی از اهمیت بسیاری برخوردار می‌باشد. همه ی سرمایه گذارها به دنبال پیدا کردن یک فرصت هستند که در یک دوره زمانی مشخص شده سود مورد نظر خود را کسب کنند.

در مقابل تمامی مدیران شرکت‌ها و مالکان مؤسسات در صدد جذب سرمایه برای شرکت و رشد مالی مؤسسه خود هستند. از این رو مشاهده می‌کنید که تمامی افراد دارای منافع مشترکی می‌باشند که برای رسیدن به آن تصمیمات صحیح و برنامه ریزی های دقیق و اساسی مورد نیاز است.

به صورت کلی این موضوع امری بدیهی می‌باشد که صورت‌های مالی در زمانی مفید هستند که در کنار هم مورد ارزیابی قرار بگیرند و برای بررسی روند و وضعیت مالی یک مؤسسه از طریق تهیه نرم افزار صورت مالی می‌بایست نسبت‌های مالی نیز مورد بررسی قرار بگیرد. نسبت‌های مالی زمانی معنی و اهمیت پیدا می‌کنند که با نسبت‌های مالی سال قبل شرکت و نسبت‌های رقیبان در صنعت‌های یکسان و مشابه مورد مقایسه قرار بگیرد. همچنین باید به این نکته نیز توجه نمائید که نباید از نسبت‌ها تهیه نرم افزار صورت مالی به تنهایی برای تصمیم گیری استفاده نمائید و از نسبت‌ها به عنوان مکمل تصمیم‌های خود و یا راهی برای حل آنها استفاده کنید.

وقتی که شما صورت‌های مالی یک شرکت را در اختیار دارید و می‌خواهید به آن شرکت وامی پرداخت کنید، مطمئن‌ترین کاری که می‌توانید انجام دهید محاسبه نسبت‌های نقدینگی است.

نسبت‌های اهرمی نیز از اهمیت خاصی برخوردار هستند. شما با استفاده از این نسبت‌ها می‌توانید نسبت بدهی به دارایی و نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام را بررسی و مشخص نمائید. در ضمن می‌توانید توانایی مؤسسه درخواست دهنده در پرداخت بهره را محاسبه نمائید. نسبت دیگری نیز وجود دارد که نشان دهنده این است که درآمد مؤسسه مذکور تا چه حد برای پوشش هزینه‌های ثابت مناسب است.

مقایسه حسابداری IFRS با صورت‌های مالی در ایران

مفاهیم گزارشگری مالی ایران و حسابداری IFRS به طور کلی یکسان می‌باشد .بخش‌های موجود در صورت‌های مالی در کشور ایران در مفاهیم نظری با حسابداری IFRS به غیر از برخی موردهای محدود مشابه است اما این تفاوت‌های محدود در نحوه شناسایی اقلام دارایی تفاوتی ایجاد نمی‌کند .

تفاوت‌های مهم در صورت وضعیت مالی

• در IFRS دارایی‌های جاری پیشرفته و گسترده‌تر از استاندارهای ایران می‌باشد همچنین بدهی‌های جاری نیز در IFRS گسترده‌تر می‌باشد.
• در استاندارهای داخلی بررسی اولیه سرمایه گذاری بر اساس بهای تمام شده می‌باشد اما در حسابداری IFRS به ارزش منصفانه شناسایی می‌شود .
• دسته بندی بدهی جاری و غیر جاری در دو استاندارد دارای تفاوت می‌باشد.
• در حسابداری داخلی مطالبات به شکل ارزش بازیافتنی گزارش داده می‌شود اما در IFRS مطالبات عموماً به روش بهای تمام شده گزارش داده می‌شود .
• در استاندارد داخلی برای محاسبه کاهش ارزش باید ارزش دفتری با مبلغ بازیافتنی مقایسه شود اما در حسابداری IFRS مبلغ دفتری با ارزش فعلی جریانات نقدی مورد انتظار مقایسه می‌شود .

تهیه صورت‌های مالی توسط نرم افزار اکسل و مشکلات آن

صورت‌های مالی در حقیقت انعکاسی از فعالیت‌های شرکت‌ها و سازمان‌ها در طول دوره‌های معین هستند. حاصل فعالیت‌هایی که یک شرکت یا سازمان در دوره‌های سه‌ماهه، شش‌ماهه، نه‌ماهه یا ۱۲ ماهه انجام داده است، در چند صورت مالی آورده می‌شود که می‌توان با نگاه کوتاهی به آن درباره‌ی کارهای انجام شده در این مدت و میزان اثربخش بودن آن‌ها اطلاعاتی را به دست آورد. در اکسل می‌توان مهم‌ترین صورت‌های مالی مانند صورت سود و زیان، صورت وضعیت مالی، صورت وجوه نقد و… را تنظیم کرد اما این کار مشکلات بسیار زیادی را همراه خواهد داشت. از جمله این مشکلات می‌توان به صرف وقت بسیار زیاد اشاره کرد. همچنین در صورتی که اقدام به طراحی با اکسل بشود و در پایان نیاز به تغییر خاصی هرچند کوچک باشد این فرآیند بسیار دشوار و زمان بر خواهد بود.

از دیگر مشکلات مهم می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:

• کاهش قابلیت اطمینان به اطلاعات در دسترس
• نداشتن پایگاه داده
• صرف زمان و هزینه‌ی بالا در تهیه گزارش‌های مالی
• متکی به شخص بودن
• عدم امکان به‌روزرسانی خودکار اطلاعات با تغییر یک جز
• کاهش کنترل‌های لازم در خطاهای کاربر
• فقدان نظارت مالی مستقیم
• ممکن نبودن دریافت به موقع اطلاعات برای تصمیم‌گیری
• از بین رفتن سوابق و مستندات کاربرگ‌های تهیه صورت‌های مالی به مرور زمان

همچنین برای تهیه صورت‌های مالی در شرکت‌های هلدینگ مشکلات زیر مطرح است:

• دشواری در جمع‌آوری و تجمیع داده‌ها از شرکت‌های تابعه
• نبودن فرمت یکسان برای گزارشگری شرکت‌های تابعه
• یکسان نبودن کدینگ شرکت‌های تابعه
• تأخیر در ارسال گزارش‌ها به شرکت مادر
• نبود ارتباط برخط بین شرکت‌های زیرمجموعه و مادر
• افزایش پیچیدگی با زیاد شدن تعداد شرکت‌های زیرمجموعه
انواع نسبتهای مالی چیست؟
• عدم قابلیت ردیابی آسان اطلاعات در تهیه ارقام مندرج در صورت‌های مالی تلفیقی
• عدم قابلیت مقایسه اطلاعات هریک از زیرگروه‌ها

نرم افزار صورت مالی برهان

از آنجا که اتخاذ تصمیمات اقتصادی‌، ارزیابی توان ایجاد وجه نقد از طریق تمرکز بر وضعیت مالی‌، عملکرد مالی و جریان‌های نقدی واحد تجاری و استفاده از آنها در پیش‌بینی جریان‌های نقدی مورد انتظار و سنجش انعطاف‌پذیری مالی، در هر سازمانی جز اهم فعالیت‌های کلان سازمان می‌باشد، لذا این مورد سازمانها را به سمت خلاصه سازی و طبقه بندی اطلاعات مالی سوق می‌دهد.یکی از شیوه‌های ارزیابی شرکت‌ها استفاده از صورت‌های مالی سازمان می‌باشد، نرم افزارتهیه صورت‌های مالی از جمله گزارشات تخصصی و زمانبر واحد مالی می‌باشد که از جمع آوری اطلاعات مالی نرم افزار حسابداری استخراج می‌شود به همین دلیل تهیه مکانیزه این نوع گزارشات باعث افزایش اطمینان، سرعت و کاهش خطاهای احتمالی می‌شود و حجم کاری واحد مالی هر سازمانی را پایین می‌آورد.

نرم افزار صورت‌های مالی برهان سیستم چه مشکلاتی را مرتفع می‌سازد؟

برهان سیستم با استفاده از دانش، تجربه و ابزار مناسب، ابتدا اطلاعات مربوط به فعالیت‌ها و رویدادهای مالی را شناسایی و اندازه گیری کرده، سپس به پردازش آنها اقدام می‌نمایند و در نهایت خلاصه اطلاعات را به شکل صورت‌های مالی و گزارشات مالی یا نسبت‌های مالی تحت این عنوان در اختیار کسانی قرار می‌دهند که مایلند از این اطلاعات در تصمیم گیری های خود استفاده کنند.

صورت‌های مالی باید وضعیت مالی، عملکرد مالی و جریان‌های نقدی واحد تجاری را ارائه کند. یکی از اهداف صورت‌های مالی، ارائه اطلاعات طبقه بندی شده درباره وضعیت مالی واحد تجاری است. شرکت برهان سیستم پاسارگاد با ارائه نرم افزار تصمیم یار هوشمند ( Phoenix) به‌منظور پاسخ گویی به نیازهای سازمان‌ها، نرم افزار تهیه‌ی صورت‌های مالی را به بازار ارائه کرده است.

کاربران نرم افزار تهیه صورتهای مالی می‌توانند به اطلاعاتی درباره دارایی‌ها، بدهی‌ها، حقوق صاحبان سهام، درآمدها، هزینه‌ها، جریان‌های نقدی و سایر اطلاعات واحد تجاری دست یابند. شایان ذکر است به دلیل قابلیت یکپارچه سازی با هر نرم افزار حسابداری، اطلاعات لازم برای تهیه صورت‌های مالی اساسی را تأمین می‌کند.

نرم افزار صورت‌های مالی طراحی شده توسط شرکت برهان سیستم به مدیران مالی امکان تهیه گزارشات مالی و یادداشت‌های مالی مختلف را جهت ارائه به ذینفعان بیرونی و داخلی سازمان می‌دهد. برهان سیستم با استفاده از نرم افزار صورت‌های مالی، کلیه صورت‌های اساسی (قانونی) سازمان و انواع نسبتهای مالی چیست؟ نسبت‌ها و شاخص‌های مالی تصمیم گیری را محاسبه و در اختیار افراد ذیربط قرار می‌دهد.

حاشیه سود عملیاتی چیست؟

همونطور که میدونید، یکی از اصلی ترین شروط برای موفق شدن در بازار سرمایه، آموختن، یادگیری و شناخت دقیق مفاهیم و اصطلاحات اونه. اگه جزء فعالان بازار سرمایه هستید و یا جزء افرادی هستید که به تازگی وارد بورس شدین، با شناخت و تسلط
بر اصطلاحات و مفاهیم موجود در بازار سرمایه و با بکارگیری اون ها در جهت درست، تبدیل به یکی از برندگان این بازار خواهید شد. همواره در تحلیل بنیادی شرکتها پارامترهای مهمی همچون حاشیه سود عملیاتی، حاشیه سود خالص، انواع نسبتها و… وجود داره که اهمیت بالائی دارن.

مقدمه ای بر حاشیه سود عملیاتی

یکی از پارامترها و اصطلاحات مهم در تحلیل بنیادی سهام شرکتها، مفهوم حاشیه سود هستش. معمولا برای یک معامله گر،
میزان سود و ضرری که در یک معامله کوتاه مدت یا بلند مدت متوجه سرمایه اولیه اش میشه خیلی مهمه. همه دوس دارن که معاملاتشون همیشه موفق و پر سود باشه و همواره از ضرر بیزار هستن. در مقاله های قبل به مفهوم حاشیه سود خالص پرداختیم. در این مقاله قصد داریم به مفهوم حاشیه سود عملیاتی و مفاهیم حول اون بپردازیم؛ پس با بورس‌فا همراه ما باشید.

حاشیه سود عملیاتی چیست؟

حاشیه سود عملیاتی یا Operating Margin اندازه میگیره که یک شرکت، بعد از پرداخت هزینه‌ های متغیر تولید مانند دستمزدها و مواد خام و… اما قبل از پرداخت بهره یا مالیات، چه ‌مقدار سود در هر یک دلار فروش به دست ‌آورده. حاشیه سود عملیاتی از درآمد عملیاتی یک شرکت تقسیم بر فروش خالص اون محاسبه میشه. همچنین باید به این نکته مهم توجه بشه که به هنگام محاسبه حاشیه سود عملیاتی، درآمد عملیاتی معادل با درآمد پیش از پرداخت بهره و مالیاته. همچنین سود عملیاتی، درآمد یا سود خالص، منهای هزینه‌ کالاهای فروخته‌ شده و هزینه‌ های معمول در بخش فروش، عمومی، و اجرایی یک کسب ‌و کار به استثنای بهره و مالیات هستش.

نکاتی مهم در رابطه با حاشیه سود عملیاتی

سود عملیاتی به تفاوت سود ناخالص و هزینه ‌های عملیاتی همچون هزینه های عمومی، اداری، توزیع، بازاریابی، فروش و… اشاره داره. نسبت سود عملیاتی به فروش همان حاشیه سود عملیاتی هستش که در حقیقت به کنترل هزینه ‌های عملیاتی در فرآیند سودآوری شرکت می‌پردازه و بیانگر اینه که هر چه این نسبت بالاتر باشه میزان سودآوری شرکت و توانایی اون در کاهش هزینه ‌های عملیاتی بیشتره.

در رابطه با شاخص ROA در بورس اطلاعاتی نداری؟ » شاخص ROA در بورس

از حاشیه سود عملیاتی چه اطلاعاتی استخراج میشود؟

حاشیه سود عملیاتی یک شرکت، که بازده فروش نیز نامیده میشه، معیار خوبی برای ارزیابی چگونگی مدیریت شرکت و میزان ریسک ‌پذیری اون هستش. این معیار، نسبت درآمدی که برای پوشش هزینه‌ های غیرعملیاتی، مانند پرداخت بهره، در دسترس هستش رو نشون میده؛ به همین دلیل، سرمایه ‌گذاران و وام ‌دهندگان توجه زیادی به این نوع حاشیه سود دارند. این حاشیه سود بسیار متغیر، میتونه معیاری عالی برای اندازه‌ گیری ریسک تجاری یک شرکت باشه. با اشاره به همین نکته، توجه به حاشیه سود گذشته شرکت نیز روشی مناسبی برای سنجش این مسئله هستش که آیا افزایش چشمگیر درآمد شرکت، پایداره یا نه؛

فرمول محاسبه حاشیه سود عملیاتی

برای محاسبه حاشیه سود عملیاتی یک شرکت، باید درآمد عملیاتی اون رو تقسیم بر درآمد خالص حاصل از فروش کنید.
پس فرمولش میشه:

حاشیه سود عملیاتی = درآمد عملیاتی شرکت / فروش خالص شرکت؛

همچنین لازم به ذکره که درآمد عملیاتی معمولا به درآمد کل شرکت پیش از پرداخت بهره و مالیات گفته میشه. درآمد عملیاتی یا درآمد قبل از پرداخت بهره و مالیات، درآمدیه که بعد از کسر تمامی هزینه‌ های عملیاتی و هزینه ‌های سربار مانند هزینه ‌های فروش و مدیریت اجرایی و همچنین هزینه ‌های کالاهای فروخته شده و… در صورت ‌حساب‌ سود و زیان شرکت باقی میمونه.

همچنین برای دسترسی به نرخ درآمد عملیاتی و فروش خالص هر شرکت لازمه اطلاعات و صورتهای مالی میان دوره ای ماهانه، 3 ماهه، 6 ماهه و یا یکساله شرکت مورد نظر را داشته باشیم. این اطلاعات و صورتهای مالی هم در سایت خود شرکت و هم در سامانه کدال به نشانی Codal.ir موجوده.

محدودیت های حاشیه سود عملیاتی

از این نوع حاشیه سود تنها باید برای مقایسه شرکتهایی که در صنعت و گروه مشابه فعالیت میکنن و در حالت ایده ‌آل مدل ‌های تجاری
و فروش سالانه مشابه دارن، استفاده بشه. شرکتها در صنایع مختلف با مدل ‌های تجاری کاملا متفاوت حاشیه سود عملیاتی بسیار متفاوتی دارن، بنابراین مقایسه اونها بی ‌معناست. همچنین درآمد پیش از پرداخت بهره، مالیات و استهلاک با جریان نقدی برابر نیست؛ زیرا برخلاف جریان نقدی، افزایش در حساب یا سرمایه در گردش برای هزینه ‌های سرمایه ‌ای لازم جهت حمایت از تولید و حفظ پایه دارایی
شرکت رو در نظر نمیگیره. همچنین مدیران شرکتها گاهی از این حاشیه سود استفاده میکنن تا ببینن کدوم پروژه شرکت، جمع کل درآمد رو افزایش میده؛ اما در این بین، نحوه تخصیص هزینه‌ های سربار نیز میتونه فاکتوری پیچیده و تعیین ‌کننده باشه.

درمورد شاخص ROE چیزی نمیدونی؟ » شاخص ROE در بورس

نتیجه گیری

خب دوستان، در این مقاله هم به مبحث مهمی پرداختیم که شاید برای خیلی از تازه واردای این بازار هنوز ناشناخته هست. امیدواریم این مقاله هم نظرتونو جلب کرده باشه و در ادامه راه بهتون کمک کنه. خوشحال میشیم که دیدگاه تونو برامون بنویسید. تیم آموزشی بورس فا همواره موفقیت و رزقی پر رونق رو براتون آرزومنده؛

سوالات متداول در رابطه با حاشیه سود عملیاتی

درآمد یا سود خالص، منهای هزینه‌ کالاهای فروخته‌ شده و هزینه‌ های معمول در بخش فروش، عمومی، و اجرایی یک کسب ‌و کار به استثنای بهره و مالیات هستش.

سود عملیاتی به تفاوت سود ناخالص و هزینه ‌های عملیاتی همچون هزینه های عمومی، اداری، توزیع، بازاریابی، فروش و… اشاره داره.

بیانگر اینه که هر چه این نسبت بالاتر باشه میزان سودآوری شرکت و توانایی اون در کاهش هزینه ‌های عملیاتی بیشتره.

مدل مالی چیست - کاربردهای مدل سازی مالی

مدل سازی مالی یکی از مهم ترین و با ارزش‌ترین مهارت‌ها در مشاوره مالی یا مشاوره سرمایه گذاری اعم از سرمایه گذاری در توسعه کسب و کار یا سرمایه گذاری شخصی محسوب می‌شود. هدف هر مدل مالی این است که با ترکیبی از تکنیک‌های حسابداری، مالی و شاخص‌های کلیدی کسب و کار، برای ایجاد یک نمایه انتزاعی (مدل) از آن کسب و کار، پیش بینی نزدیک به واقعیتی از عملکرد آن در حالات و سناریوها مختلف شبیه‌سازی نموده تا اطلاعات مناسبی جهت تصمیم‌گیری ایجاد شود. اگرچه معنی و قابلیت‌هایی که امروز از آن تعبیر می‌شود بسیار فراتر از امر مشاوره بوده و به عنوان ابزاری کمک تصمیم محسوب می‌شود! امروز انواع مختلفی از مدل های مالی با طیف گسترده‌ای از کاربردهای مختلف وجود دارد: تصمیم گیری‌های تجاری در یک کسب و کار، سرمایه گذاری در یک کسب و کار جدید یا دارای عملکرد، قیمت گذاری اوراق بهادار یا انجام یک معامله شرکتی مانند ادغام و تملیک، خرید، واگذاری و برنامه خروج و یا تصمیم افزایش سرمایه وبسیاری موارد دیگر.

به طور سنتی، یک مدل مالی ابزاری مبتنی بر اکسل بود که برای پیش بینی نتایج مالی یک کسب و کار براساس عملکرد گذشته آن استفاده می‌گردید. بدین ترتیب از یک مدل پایه، می‌توان ترکیباتی بسیار پیشرفته و پیچیده را ساخت، ولی توجه به دقت مفروضات، سهولت استفاده و کاربرد، مقیاس پذیری و انعطاف پذیری، ضروری خواهد بود. به عبارت ساده‌تر، مدل مالی ابزاری ساخته شده در اکسل است که برای تجزیه و تحلیل عملکرد مالی در گذشته یا جهت پیش بینی عملکرد مالی کسب و کار در آینده مورد استفاده قرار می‌گیرد. این پیش بینی معمولا بر اساس عملکرد تاریخی کسب و کار، یا مفروضاتی است که سرمایه گذار یا تیم استارتاپ نسبت به عملکرد کسب و کار در آینده فرض نموده‌اند، صورت گرفته؛ و نیاز به تهیه گزارش سود و زیان، ترازنامه، جریان نقدی و سایر داده‌های پشتیبان (معروف به مدل ۳ صورته که به عنوان یک مدل مبنا شناخته می‌شود) خواهد بود. بر پایه این مدل، می‌توان انواع پیشرفته تر مدل‌های مالی، مانند تجزیه و تحلیل جریان نقدی تنزیل زده شده (مدل DCF)، مدل بازخرید (LBO)، مدل ادغام و تملیک (M&A) و تجزیه و تحلیل حساسیت را طراحی و مدل سازی نمود.

کاربردهای مدل سازی مالی در تصمیمات اقتصادی و سرمایه گذاری

خروجی یک مدل مالی برای تصمیم گیری و انجام تجزیه و تحلیل مالی، چه در داخل و چه خارج از یک کسب و کار مورد استفاده قرار می‌گیرد. رایج ترین کاربرد مدل‌های مالی را می‌توان در ارزیابی کسب و کار، آماده سازی سناریوهای احتمالی برای برنامه‌ریزی استراتژیک، محاسبه هزینه سرمایه برای پروژه‌های سرمایه گذاری، تصمیم گیری‌های بودجه ریزی در سرمایه گذاری طرح‌های ایجادی یا توسعه‌ای و همچنین تخصیص منابع سازمانی دانست. همچنین از مدل‌های مالی در ایجاد پیش بینی‌ها و تحلیل روند‌ها برای پیش بینی و بسیاری از کاربردهای دیگر مربوط به تجزیه و تحلیل صنعت، تجزیه و تحلیل نسبت‌ها و صورت‌های مالی رایج استفاده می‌شود. در داخل یک شرکت، مدیران از مدل‌های مالی برای تصمیم گیری و تصمیم سازی در موارد متعددی استفاده می کنند که می‌توان موارد زیر را از مهمترین آنها برشمرد:

• سرمایه گذاری: مدل سازی مالی ابزار اصلی هر سرمایه گذاری است. به نحویکه با استفاده از پیش بینی درآمد‌ها و هزینه مالی آن، ارزش کل این سرمایه گذاری را در هر مقطع زمانی مشخص می‌کند.
• طرح توجیهی سرمایه گذاری: مدل سازی مالی به مشاوران مالی و تحلیلگران در بررسی پیش بینی‌های مالی طرح‌های سرمایه گذاری و برآورد بازگشت سرمایه کمک می‌کند، تا با بررسی و ارزیابی توجیه پذیری یک پروژه اقتصادی نسبت به گزینه‌های رقیب و سایر سناریوهای محتمل، برای پوشش ریسک برنامه‌ریزی نمایند.
• رتبه‌بندی اعتباری: مدل سازی مالی شرکت‌های سرمایه گذاری و تحلیل گران اعتباری را قادر می‌سازد اطلاعات تاریخی مانند بدهی‌های برجسته را به پیش بینی‌های رشد تبدیل و تفسیر کنند. این پیش بینی‌ها سپس ماهیت و میزان خطرات مختلفی را تعیین می‌کند که برای رتبه بندی یک شرکت تعیین می‌شود.
• تأمین مالی پروژه‌ها: مدل سازی مالی در ارزیابی گزینه‌های مناسب تأمین مالی نظیر استقراض بانکی، فروش اوراق بدهی، فروش سهام عمده یا خرد و . بسیار مفید است. این مدل‌ها ابزار اولیه‌ای برای ایجاد یک طرح بودجه با استفاده از مؤلفه بدهی و سهام می‌باشد.
• ارزیابی وضعیت مالی شرکت: مدل سازی مالی توسط شرکت‌ها برای ارزیابی وضعیت مالی و پروژه‌های در حال اجرا یا در دست احداث نیز استفاده می‌شود. از این رو، خروجی این مدل‌ها، ورودی ایجاد طرح‌های بودجه برای پروژه‌های شرکتی است.
• افزایش سرمایه از طریق (بدهی/سهام): زمان و میزان افزایش سرمایه در هر کسب و کار نیاز به تجزیه و تحلیل گسترده‌ای دارد که با استفاده از ابزار مدل‌های مالی انجام می‌پذیرد.
• خریداری یا اجاره (کسب و کار و / یا دارایی): تصمیم خریداری یا اجاره طولانی مدت دارایی‌های پوپا (نظیر کسب و کار یا املاک تجاری)، با مدل سازی مالی تسهیل می‌گردد.
• رشد و توسعه کسب و کار: رشد و توسعه کسب و کار به طور درونزا (به عنوان مثال افتتاح فروشگاه‌های جدید، ورود به بازارهای جدید، و غیره) با مدل سازی مالی اعتبار بیشتری پیدا نموده و امکان مقایسه و انتخاب میان سناریوها مختلف وجود خواهد داشت.
• فروش دارایی‌ها/خروج از شراکت: فروش دارایی‌های پویا و عمده (خصوصاً) در صورتیکه دارایی از جریان‌های درآمدی برخوردار بوده و یا هنوز بخشی از ارزش آن از طریق بدهی تأمین می‌شود، نیازمند مدل سازی مالی است.
• بودجه‌بندی و پیش بینی عملیات: فرآیند بودجه بندی و پیش‌بینی عملیات در هر کسب و کار (برنامه ریزی برای سال های پیش رو) یکی از کاربردهای رایج مدل سازی مالی است.
• تخصیص سرمایه: (اولویت‌بندی پروژه‌های سرمایه گذاری)
• ارزش گذاری: ارزش گذاری کسب و کار، یکی از کارکردهای اصلی مدل مالی بوده که با روش‌ها و تکنیک‌های متفاوت صورت گرفته و نیاز به تجربه و دانش بالای مدل ساز خواهد داشت.
• ادغام و تملیک: کمک مدل سازی مالی جهت ارزشگذاری هر شرکت، امکان پیش بینی درآمدها، تهیه برنامه بدهی و تجزیه و تحلیل رقبا، را فراهم و اطلاعات مفیدی را به صورت شفاف در مورد تصمیمات "ادغام و تملیک" در اختیار مدیران قرار می‌دهد.
• برون سپاری: تصمیم برون سپاری با محاسبات و بررسی‌های پیچیده مالی توأم است که مدل سازی مالی اطلاعات لازم را برای سناریوها مختلف برون سپاری فراهم می‌نماید.
• تشکیل کنسرسیوم یا مشارکت انتفاعی: تصمیم تشکیل کنسرسیوم و یا انجام مشارکت انتفاعی (Joint Venture) سرمایه گذاری و تبعات مالی عمیقی در بخش‌های مختلف کسب و کار در پی خواهد داشت. تهیه مدل مالی مناسب، می‌تواند جوانب این تصمیم را برای تصمیم‌گیرندگان به خوبی نمایان سازد.
• اعطای نمایندگی: تصمیم اعطای نمایندگی به منظور توسعه کسب و کار با مکانیرم‌ها و شرایط مختلفی امکان پذیر است. انتخاب هر یک از این مکانیزم‌ها و لحاظ شرایط مناسب، نیازمند طراحی مدل مالی کسب و کار می‌باشد.

همچنین کاربردهایی خارج از حوزه سرمایه گذاری و تأمین مالی نیز برای مدل سازی مالی ذکر می‌گردد که شامل:

• تفکر انتقادی و مهارت های تحلیلی: تقویت تفکر انتقادی و مهارت‌های تحلیلی، از مهمترین مهارت‌های مورد نیاز هر مدیر می‌باشد. این مهارت‌ها یک محصول جانبی از آموزش مدل سازی مالی است. آماده سازی یک مدل مالی نیاز به تحلیل گزینه‌های مختلفی داشته و هر مدلی که ایجاد می‌کنید، این مهارت‌ها را تقویت می‌کند.
• تهیه طرح کسب و کار: یکی دیگر از پیش نیازهای لازم برای مدیر، تهیه گزارش های متنوع مانند گزارش‌های طرح کسب و کار، گزارش‌های پروژه و گزارش‌های پیش بینی درآمد / هزینه است.
• تصمیم گیری: زندگی روزمره یک مدیر با اموری که شامل تصمیم گیری است معنی پیدا می‌کند. مدل سازی مالی به ما کمک می‌کند تا در محاسبه موقعیت‌ها و در نتیجه با مقایسه سناریوهای مختلف، تصمیم گیری کنیم.

این هدف هر تحلیلگری است که به طور دقیق، قیمت یا عملکرد درآمدی یک شرکت را در آینده پیش بینی کند. دراین خصوص نظریه‌های متعددی در زمینه ارزیابی و پیش بینی وجود دارد، و تحلیلگران مالی این نظریه ها را با بازسازی رویدادهای کسب و کار، در یک ماشین حساب تعاملی که از آن به عنوان مدل مالی نام می‌بریم، به محک آزمون می‌گذارند. در این حالت طراح مدل مالی تلاش می‌کند تا تمام متغیرها را در یک رویداد خاص جذب نموده، سپس این متغیرها را در محاسبات وارد نموده و با فرمول‌هایی که اطراف این متغیرها تعریف می‌کند، ارتباط هر یک از این متغییرها را با سایر اجزا و متغییرهای موجود تبیین می‌نماید. در نهایت، این مدل مالی به تحلیلگر یک خروجی ریاضی از رویداد خاص کسب و کار مورد مظالعه ارائه می دهد. ابزار اصلی اولیه که برای انجام این کار استفاده می‌شود، صفحه گسترده است. ماهیت و زبان صفحه گسترده اجازه می‌دهد تا مدل ساز مالی، تقریباً هر جریان نقدی یا جریان درآمدی را بازسازی کند.

طراحی و چیدمان اجزاء در مدل سازی مالی ۳ صورته

در طراحی یک مدل مالی در نظر گرفتن ساختار منطقی و روان، بسیار حائز اهمیت است. به این منظور یکی از رویکردها در طراحی مدل می‌تواند به این صورت باشد که کل مدل را بر روی یک برگه ایجاد نموده و با استفاده از گروه‌بندی، اجزاء و بخش‌های مختلف را به مدل اضافه کنیم. به این ترتیب، توسعه و یا خلاصه سازی مدل آسان بوده و به راحتی می‌توان بخش‌های مختلف آن را مدیریت نمود. قسمت‌های اصلی یک مدل مالی ساده (از بالا به پایین) عبارتند از:

1. توضیح مفروضات و پیش برنده‌های مدل
2. مدل سازی صورتحساب درآمد - سود و زیان
3. مدل سازی صورت ترازنامه
4. صورتحساب جریان نقد
5. معرفی داده‌های پشتیبان
6. ارزیابی و اعتبارسنجی مدل
7. تجزیه و تحلیل میزان حساسیت
8. جداول و نمودارها

ساختار انواع نسبتهای مالی چیست؟ طراحی مدل مالی به این معنی است که مدل بایستی کاملا مقیاس پذیر و انعطاف پذیر طراحی شود. پیوسته بودن داده‌ها این امکان را فراهم می‌نماید که به راحتی داده های خود را به طرق مختلف و با یک رابط کاربری کشیدن و رها کردن بسیار ساده، مشاهده کنید. در انتها لازم به یادآوری است که مدل های مالی بسیار سودمند هستند، اما فقط درصورتیکه اطلاعات ورودی و نحوه پردازش آنها درست باشد! با وجود اینکه احتمال وجود نوعی خطا در اغلب مدل‌های مالی وجود دارد، ولی به کارگیری روش‌ها و تکنیک‌های اعتبارسنجی و خطایابی مدل، می‌تواند تا میزان قابل توجهی اعتبار مدل را افزایش داده و خروجی آن را معتبر سازد. اگرچه امروزه توسعه ابزارهای جدید مدل سازی به منظور ایجاد روندهای ساده‌تر و با حفظ دقت لازم صورت می‌گیرد؛ تکنیک‌های مدل سازی مالی نیز با ابزارهای در دسترس پیشرفت قابل توجهی نیز داشته است. در این میان دانش و تجربه توأمان در زمینه‌های تخصصی کسب و کار، مالی و سرمایه گذاری تعیین کننده ترین عامل در میزان ارزشمندی خروجی‌های هر مدل محسوب می‌شود.

مشاوران گروه همکاری‌های اقتصادی اگست با برخورداری توأمان از دانش مالی و توسعه کسب و کار، آماده ارائه پیشنهاد مدل سازی مالی، در عین رعایت کامل حقوق و مالکیت معنوی ایده‌های ارزشمند شما هستند. به منظور دریافت مشاوره مدل سازی مالی می‌توانید هم‌اکنون با مشاوران ما تماس گرفته و یا سوالات و نظرات خود انواع نسبتهای مالی چیست؟ را با ما در میان بگذارید.

سال مالی چیست؟

یکی از ویژگی‌های سهام شرکت‌های عرضه شده در بورس تقسیم سود حاصل از فعالیت آنها است. این شرکت‌ها می‌توانند تولیدی یا خدماتی باشند. در هر شرایطی این گونه شرکت‌ها موظف هستند بصورت سالانه صورت‌های مالی خود را به سهامداران گزارش دهند.

این صورت‌های مالی بسیار با اهمیت هستند. زیرا فقط از طریق گزارش این صورت‌های مالی است که سهام داران مقدار تولید، سوددهی یا ضرر شرکتی که در آن سرمایه گذاری کرده‌اند را متوجه خواهند شد. در ادامه مفصل‌تر در این مورد توضیح داده خواهد شد.

سال مالی چیست؟

سال مالی یک دوره زمانی مشخص شده است و بیان می‌کند که در این فاصله زمانی فعالیت‌های شرکت به چه صورت بوده است. فاصله زمانی یک سال مالی همانگونه که از اسم آن پیداست 12 ماهه خواهد بود.

در این سال مالی تمام فعالیت‌های شرکت بصورت ریز و درشت بیان خواهد شد. اما توجه داشته باشید انواع نسبتهای مالی چیست؟ که این سال مالی اصولا یک سال تقویمی نخواهد بود بلکه یک سال فرضی است. البته طول این سال 12 ماه کامل خواهد بود.

به بیان دیگر سال مالی تعریف دقیق و بین المللی ندارد، همچنین روز شروع و پایان آن را بصورت دقیق و تعریف شده بیان نکرده‌اند بلکه فقط به این نکته توجه دارد که آخرین روز آن نسبت به روز اول این سال مالی باید دوازده ماه کامل باشد. دقیقا یک روز پس از پایان سال مالی جاری، سال مالی آینده آغاز خواهد شد.

در ایران معمولا پایان سال مالی شرکت‌ها 29 اسفند خواهد بود. در نتیجه آغاز سال مالی، سال آینده یکم فروردین ماه خواهد بود.

اما بعضی از شرکت‌ها به دلیل ارتباط و تجارت با شرکت‌هایی در خارج از کشور برای سهولت در کارهای مالی خود سال مالی متفاوتی نسبت به سایر شرکت‌های موجود در کشور دارند. این شرکت‌ها پایان سال مالی خود را روز دهم دی ماه انواع نسبتهای مالی چیست؟ قرار داده‌اند. در نتیجه شروع سال مالی جدید برای این شرکت‌ها یازدهم دی ماه خواهد بود.

اهمیت سال مالی

در صورت عدم وجود سال مالی بی نظمی‌های گسترده‌ای در فرآیند حسابداری و حسابرسی شرکت اتفاق خواهد افتاد. سال مالی باعث نظم بخشیدن به مسائل مالی شرکت خواهد بود و نبود آن باعث ایجاد سردرگمی در نحوه گزارش به مدیران، تصمیم گیرندگان شرکت و همچنین سهامداران آن خواهد شد. پس تمامی شفایت مالی و عملکردی یک شرکت وابسته به سال مالی آن است.

بستن سال مالی

یکی دیگر از اهداف سال مالی این است که کلیه فعالیت‌ها و مستندات مالی شرکت در این دوره دوازده ماهه مورد بررسی قرار گیرد. به بیان دیگر سال مالی باید بسته شود و حساب شرکت صفر شود.

صفر کردن حساب شرکت به معنی این نیست که تمام بدهکاری‌ها پرداخت و تمام بستانکاری‌ها دریافت شوند بلکه به این معنی است که بررسی تمام این حساب‌ها باید در پایان این سال انواع نسبتهای مالی چیست؟ مالی به اتمام برسد و در سال مالی آینده فقط مانده آن وجود داشته باشد نه اینکه دو مرتبه این فرآیند‌های مالی بررسی شوند.

اما در پایان سال مالی باید حساب‌های موقت بسته شوند. حساب‌های موقت حساب‌هایی هستند که در پایان سال مالی بسته شده و مانده آن‌ها به سال مالی آینده منتقل نخواهد شد. حسابهای موقت شامل، درآمدها، هزینه‌ها و حساب برداشت است.

حتی اگر یکی از اسناد مالی شرکت در پایان سال مالی از دید دور بماند و مورد حسابرسی قرار نگیرد، عملا سال مالی به پایان نرسیده و حساب‌ها صفر نشده‌اند و این خود باعث ایجاد مشکلات حسابداری برای سال آینده مالی خواهد شد.

سال مالیاتی

علاوه بر سال مالی که مربوط به درآمدها و هزینه‌های شرکت است و بیشتر مورد توجه سهامداران و مدیران شرکتی است، یک سال مالیاتی نیز وجود دارد.

سال مالیاتی بیشتر برای دولت اهمیت دارد زیرا بر اساس این سال می‌تواند بر حسب قانون مقداری از درآمدهای شرکت را به عنوان مالیات اخذ کند. سال مالیاتی برحسب قانون برای اشخاص حقیقی از اول فروردین ماه شروع خواهد شد.

سال مالی و سال مالیاتی برای اشخاص حقیقی یکی است. اما برای شرکت‌ها یا اشخاص حقوقی سال مالیاتی می‌تواند از هر ماهی در سال آغاز شود. طبق قانون اگر سال مالی با سال مالیاتی با یکدیگر در یک دوره شروع نشده باشند و انطباق نداشته باشند، سال مالیاتی همان سال مالی در نظر گرفته خواهد شد و پایان سال مالی را پایان سال مالیاتی اعلام خواهند کرد. شرکت‌ها موظف هستند تا چهار ماه بعد از پایان سال مالی اقدام به تسلیم اظهارنامه مالیاتی خود کنند.

جمع بندی

سال مالی به دلیل اینکه به نحوی حساب‌های یک شرکت را شفاف‌سازی می‌کند برای مدیران و سهامداران بسیار حائز اهمیت است. سال مالی برای اشخاص حقیقی از اول فروردین ماه هر سال شروع خواهد شد.

اما اشخاص حقوقی به دلیل اینکه ممکن است با شرکت‌های خارجی داد و ستد داشته باشند، این اختیار به آن‌ها داده شده است که هر ماهی را به صلاح دیدند، سال مالی را از آن ماه شروع کنند.

سال مالیاتی و سال مالی برای اشخاص حقیقی دقیقا از یک زمان شروع خواهد شد. اما شروع سال مالیاتی اشخاص حقوقی می‌تواند با سال مالی تفاوت داشته باشد. اگر این دو زمان با یکدیگر منطبق نباشند، تا چهار ماه بعد از پایان سال مالی فرصت دارند که اظهارنامه مالیاتی خود را تسلیم کنند.

سال مالیاتی نیز همانند سال مالی یک دوره دوازده ماهه است با این تفاوت که در پایان سال مالیاتی بر خلاف سال مالی، فعالیت‌های مالی شرکت حسابرسی نخواهند شد.

انواع دارایی در حسابداری چیست

در این مقاله اطلاعات جامعی درباره انواع دارایی در حسابداری ارائه شده است و شما در انتهای این مقاله اطلاعات کافی در مودر دارایی ثابت ، دارایی جاری ، داریی مشهود ، استهلاک پذیر، استهلاک ناپذیر و انواع دارایی در ترازنامه و مفاهیمی در این حوزه بدست خواهید آورد. اگر برای انجام امور مالی و حسابداری به دنبال مرکزی معتبر هستید میتوانید از خدمات تخصصی حسابداری و مالیاتی شرکت حسابداری آریا تهران بهره مند شوید.

تعریف دارایی

در ابتدای این مقاله تصمیم گرفتیم شما را با تعریف دارایی آشنا کنیم تا در انتهای این مقاله بتوانید مفهوم دارایی را متوجه شوید و درک گسترده تری از انواع دارایی پیدا کنید و پاسخ جامعی از دارایی چیست داشته باشید.

بر اساس استاندارد های حسابدارید تعریف دارایی عبار است از:

همه اموال و منابع اقتصادی که در معاملات اقتصادی کسب میشوند و یا به بیان ساده تر در عملیات اقتصادی و مالی یک سری منابع اقتصادی به مالکیت واحد تجاری در میاید که بر حسب فاکتور پول مورد سنجش قرار میگیرند و به آن دارایی گفته میشود.

برای مثال میتوان از پول نقد، موجودی کالا، زمین ، ساختمان، ماشین الات، اسبغاب و اثاثیه اداری و اوراق بهادار نمونه هایی از دارایی در حسابداری هستند.

دارایی به انگلیسی Asset میباشد و در واقع منابعی میباشند که دارای ارزش اقتصادی هستند. در ادامه مقاله شما را با انواع دارایی آشنا میکنیم و تعریف دارایی و بدهی را به زبان ساده به شما توضیح میدهیم.

انواع دارایی در حسابداری

برای اینکه بدانیم انواع دارایی در حسابداری چیست ابتدا لازم است با تعریف دارایی آشنا شویم.

دارایی یا Asset به منابعی اطلاق می شود که دارای ارزش اقتصادی هستند و شرکت یا افراد از آنها منفعت می برند و در آینده می توانند ایجاد درآمد کنند.

دارایی ها در ترازنامه به ثبت می رسند و ستون سمت راست ترازنامه مربوط به دارایی های شرکت و سمت چپ مختص بدهی ها است.

معرفی انواع دارایی در حسابداری

ویژگی دارایی ها در حسابداری

دارایی ها دارای سه ویژگی هستند که به تفکیک به توضیح هر کدام می پردازیم.

منبع، طبق تعریف دارایی، دارایی ها منابعی هستند که در آینده برای شرکت منفعت اقتصادی دارند.

ارزش اقتصادی، دارایی ها ارزش اقتصادی دارند، به عبارتی دیگر دارایی ها قابلیت مبادله شدن دارند و میتوانند خرید و فروش شوند.

مالکیت، دارایی ها مالکیت دارند بدین معنا که می توانند به وجه نقد یا و یا معادل های آن تبدیل شوند.

طبقه بندی انواع دارایی

اکنون می خواهیم انواع دارایی از منظر حسابداری را بررسی کنیم تا انواع دارایی در حسابداری را بشناسید. دارایی ها به طور کلی به سه روش طبقه بندی می شوند :

طبقه بندی براساس سهولت تبدیل آنها به پول

طبقه بندی براساس وجود فیزیکی و ملموس آنها

طبقه بندی براساس روش استفاده یا به عبارتی هدف از فعالیت تجاری آنها

انواع دارایی در حسابداری بر مبنای وجود فیزیکی

دارایی ها بر مبنای وجود فیزیکی به دو دسته ی مشهود (ملموس) و غیر مشهود تقسیم بندی می شوند. در این قسمت انواع دارایی ها را بر مبنای فیزکی طبقه بندی کرده ایم تا به راحتی با ویژگی های خاص هرکدام آشنا شوید.

معرفی انواع دارایی در حسابداری بر مبنای وجود فیزیکی

دارایی مشهود یا Tangible Asset

همانطور که از نام دارایی های مشهود برمی آید دارایی های مشهود دارایی هایی هستند به صورت فیزیکی قابل دیدن یا لمس کردن هستند.

دارایی های مشهود به دو دسته ی جاری و ثابت تقسیم بندی می شوند.

دارایی های ثابت مشهود مانند زمین، ساختمان ها، ماشین آلات و… که به اسم اموال نیز معرفی می شوند. این دارایی ها اغلب تضمین کننده ی بقا و قدرت شرکت را دارند.

بنابراین حفاظت از آنها یکی از اصلی ترین و مهم ترین وظایف بخش حسابداری یک شرکت است.

دارایی جاری مشهود به اقلامی مانند لیست کالاهای موجود اطلاق می شود. همچنین دارایی های ثابت مشهود خود دارای سه نوع هستند که به توضیح و توصیف هر یک می پردازیم.

دارایی استهلاک پذیر

دارایی های استهلاک پذیر دسته ای از دارایی های مشهود هستند که در طی زمان، پس از طی کردن عمر مفید خود دچار استهلاک می شوند و عمر مفید اقتصادی شان به پایان می رسد.

دارایی استهلاک ناپذیر

دارایی های استهلاک ناپذیر دسته ای از دارایی های مشهود هستند که با گذر زمان دچار استهلاک نمی شوند و در اصطلاح دارای عمر نامحدود هستند. مانند زمین

دارایی نقصان پذیر

دارایی های نقصان پذیر دسته ای از Tangible Asset هستند که قابل استخراج هستند و بر اثر استخراج تهی می شوند.

این دارایی ها پس از استخراج تبدیل به به موجودی مواد یا کالا می شوند. مانند معادن، جنگل ها و… . این دسته از دارایی های مشهود در ترازنامه با نام معادن و ذخایر قید می شوند.

طبق این دسته بندی به اهمیت طول عمر مفید اقتصادی، استفاده در روال عادی عملیات و منابع آتی قابل اندازه گیری در دارایی های ثابت مشهود پی می بریم.

دارایی نامشهود یا Intangible Asset

دارایی های نامشهود دارای ماهیت فیزیکی نیستند و قابل لمس نمی باشند.

دارایی های نامشهود در طبقه بندی دارایی های ثابت قرار می گیرند و اگرچه قابل دیدن نیستند اما سود آتی شرکت را تضمین می کنند.

از مثال های دارایی نامشهود می توان به حق ثبت اختراع، حق چاپ ، سرقفلی، برند و نام تجاری و حق رای و روش منحصر به فرد یک شرکت اشاره کرد.

این دارایی ها می توانند در بازه ی زمانی محدود یا به طور نامحدود در اختیار انواع نسبتهای مالی چیست؟ یک شرکت باشند.

اما چیزی که مبرهن است، آنها راه را برای موفقیت و مطرح بودن شرکت هموار می کنند.

انواع دارایی در حسابداری بر اساس نوع کاربرد دارایی

طبق این دسته بندی دارایی ها بر اساس عملیات های تجاری به دو دسته ی دارایی های عملیاتی و دارایی های غیر عملی تقسیم می شوند. در ادامه با ما همراه باشید تا با نوع های مختلف داریی در حسابداری بر اساس نوع کاربرد دارایی بیشتر آشنا شوید.انواع نسبتهای مالی چیست؟

معرفی انواع دارایی در حسابداری بر اساس نوع کاربرد دارایی

دارایی عملیاتی

دارایی های عملیاتی در معاملات روزانه قابل استفاده هستند. در حقیقت دسته ای از دارایی ها که یک شرکت برای تولید محصولات خود و همچنین ارائه خدمات از آنها بهره می برد، دارایی های عملیاتی هستند.

به طور مثال وجه نقد، موجودی انبار و کارخانه، مانده ی حساب های بانکی، تجهیزات و… شامل این دسته از دارایی ها می شوند.

دارایی غیر عملی

پیش تر اشاره کردیم که دارایی های عملیاتی دارایی هایی هستند که در معاملات روزانه استفاده می شوند.

اما دارایی های غیر عملی در معاملات تجاری روزانه جایی ندارند و نقش خود را در برطرف سازی نیازهای آینده ایفا می کنند.

به طور مثال املاک و مستغلاتی که برای ارزش آنها توسط شرکت خریداری شده اند نمونه ای از دارایی های غیر عملی هستند.

انواع دارایی در حسابداری بر اساس قابلیت تبدیل یا همگرایی

انواع دارایی در حسابداری بر اساس قابلیت همگرایی و نقدشوندگی به دو دسته ی جاری و ثابت تقسیم بندی می شوند که در ادامه به معرفی آن ها می پردازیم.

تعریف انواع دارایی در حسابداری بر اساس قابلیت تبدیل یا همگرایی

انواع دارایی ثابت

دارایی های ثابت دارایی هایی هستند که به آسانی تبدیل به وجه نقد نمی شوند، و برای خرید و فروش آنها باید مراحل و مدت زمانی را طی کرد.

دارایی های ثابت با نام های دیگر مانند دارایی غیرجاری، بلند مدت و دارایی های سخت نیز یاد می شوند.

ارزش دارایی های ثابت به مرور کم شده و به جز زمین، دچار استهلاک می شود.

لیست دارایی ثابت

در دارایی های مشهود به دارایی های ثابت نیز اشاره کردیم و آنها را از نظر استهلاک پذیر بودن، استهلاک ناپذیری و نقصان پذیری مورد بررسی قرار دادیم؛ اکنون از دیدگاه دارایی های ثابت به بررسی آنها می پردازیم.

زمین تنها دارایی استهلاک ناپذیر است.

ساختمان می تواند، انبار، شرکت و یا محل سکونت باشد. از این دارایی برای پوششی جهت نگهداری از ماشین آلات، تجهیزات، محصولات، انجام خدمات و… استفاده می شود. بنابراین تمام فعالیت های شرکت به نوعی وابسته به ساختمان هستند.

ماشین آلات، دستگاه ها یا ابزاری هستند که با نیروی محرکه ی خود به تنهایی یا توسط محرک های دیگر در فعالیت اصلی و خط تولید شرکت دخالت دارند.

این دارایی استفاده ی خدماتی دارد، به طوریکه برای راه اندازی یا تعمیر انواع نسبتهای مالی چیست؟ سایر لوازم و دارایی ها بهره برداری می شوند.

این دارایی از دسته دارایی های غیر مشهود است که به شرکت حق خرید و فروش و استفاده از یک اختراع در مدت زمان معین را می دهد.

علائم تجاری یا برند ها از دارایی های غیر مشهود هستند که نشانه ی یک محصول هستند و می توانند بارِ کیفی داشته باشند.

علائم تجاری یا برند ها از دارایی های غیر مشهود هستند که نشانه ی یک محصول هستند و می توانند بارِ کیفی داشته باشند.

نحوه ثبت انواع دارایی در حسابداری

نحوه ثبت انواع دارایی در حسابداری دارایی ها و بدهی ها در ترازنامه به ثبت می رسند.

دارایی ها در سمت راست ترازنامه و بدهی ها در سمت چپ آن به ثبت می رسند. همچنین برای منظم شدن و دسترسی راحت تر معمولا بخش دارایی خود به طبقه بندی حساب ها مانند حساب های دریافتی، سود حفظ شده و… تفکیک می شود.

همچنین همانطور که میدانید دارایی خود به سه دسته تقسیم می شود و هر کدام از دسته ها شامل دو نوع هستند.

به طور مثال دسته ی وجود فیزیکی به مشهود و غیر مشهود تقسیم می شود.

حال اگر یک شرکت دارایی های غیر مشهود ندارد نیازی به ذکر آنها در ترازنامه ی مالی نیست.

در کنار ترازنامه، شرکت ها صورت حساب های سود و زیان نیز دارند که توضیح آنها در این مقال نمی گنجد.

انواع دارایی در ترازنامه

دارایی های ثابت مشهود در ترازنامه با سر فصل های دارایی های سرمایه ای، دارایی های بلند مدت، دارایی های ثابت یا اموال، ماشین آلات و تجهیزات، عنوان می شوند.

معرفی انواع دارایی در ترازنامه

انواع دارایی جاری

دارایی های ثابت دارایی هایی هستند که می توانند به آسانی تبدیل به وجه نقد شوند. این نوع از دارایی ها به نام دارایی های نقدی نیز یاد می شوند و نسبت به دارایی های ثابت از طول انواع نسبتهای مالی چیست؟ عمر کوتاه تری برخوردار هستند.

لیست دارایی جاری یا Current Asset

در این قسمت به لیست دارایی های جاری اشاره می کنیم:

وجه نقد اسکناس هایی است که یک شرکت در اختیار دارد و توسط آن می تواند نیازهای اساسی خود را تامین و کالا و خدمات خود را عرضه کند.

شبه نقد جایگزین وجه نقد است و به سپرده های غیردیداری و مدت دار اطلاق می شود

این دسته از سپرده ها توسط شرکت برای بهره برداری از سود سپرده ایجاد می شود.

موادی که در انبار شرکت تحت عنوان مواد اولیه، مواد نیمه آماده یا محصول آماده در مدت زمان مشخص نگهداری می شوند.

به اسنادی که مالک آن می تواند آن را خرید و فروش کند، اطلاق می شود.

بدهی هایی که شرکت های دیگر به شرکت دارند، از جمله دارایی های جاری است.

از دیگر دارایی های جاری می توان به طور مختصر به درآمد های حساب شده، قبض های دریافتی، هزینه های پیش پرداخت شده و… نیز اشاره کرد.

اهمیت طبقه بندی دارایی ها

اکنون که طبقه بندی دارایی ها را به طور کامل مورد بررسی قرار دادیم، اهمیت دسته بندی آنها مشخص می شود.

یک طبقه بندی درست نه تنها به نظم شرکت کمک می کند بلکه باعث پیشرفت آن نیز شده و فرصت های تازه ای برای آن ایجاد می کند.

دانستن دارایی های مشهود و نامشهود در یک کسب و کار پر ریسک به ارزیابی مقدار ریسک و توانایی پرداخت آن کمک می کند.

برای دانستن سهم درآمدهای هر دارایی و تعیین درصد سود و درآمد یک شرکت باید با دارایی های عملیاتی و غیرعملی و انواع آن به خوبی آشنا باشیم.

و در نهایت تشخیص و تمییز دارایی های جاری و ثابت از یکدیگر نقش موثری در درک سرمایه در گردش خالص شرکت دارد.

تفاوت دارایی ودارایی خالص

کل دارایی ها از جمع کل بدهی ها و حقوق صاحبان سهام به دست می آید. در حالیکه دارایی خالص به طور کلی با حقوق صاحبان سهام تقریبا یکسان و برابر است؛ و مقدار آن از تفاوت کل بدهی ها از کل دارایی به دست می آید.

کل دارایی = کل بدهی + حقوق صاحبان سهام

دارایی خالص = کل دارایی – کل بدهی

مفهوم دارایی در حقوق

در حقوق، تعریف دارایی با اموال متفاوت است و مفهوم دارایی در حقوق گسترده تر از اموال می باشد.

در نتیجه دارایی جز مثبت اموالی که متعلق به یک شخص یا شرکت است و جز منفی که شامل بدهی ها می شود را پوشش می دهد.

تعریف دارایی و بدهی

اکنون می خواهیم دارایی ها و بدهی ها را بیشتر بشناسیم. پیش از این با تعریف دارایی و انواع دارایی به طور کامل آشنا شدیم و آنها را شرح دادیم و می دانیم که دارایی در حسابداری چیست.

بدهی ها در کنار سرمایه مجموع دارایی یک شرکت را تشکیل می دهد. اما تعریف بدهی چیست؟

بدهی به طور کلی بدهی کلیه مبالغی است که شرکت متعهد شده است در یک مدت زمان مشخص آنها را بازپرداخت کند.

دارایی و بدهی چیست

انواع بدهی

بدهی ها به دو دسته ی جاری یا کوتاه مدت و غیرجاری یا بلند مدت تقسیم می شوند.

بدهی های غیرجاری یا بلند مدت

بدهی های بلند مدت به آن دسته از بدهی ها اطلاق می شود که مهلت و فرآیند پرداخت آن از یک دوره ی مالی طولانی تر است. مانند اسناد یا وام های پرداختنی بلند مدت، کمک های بلاعوض دولت به شکل دارایی بلندمدت

بدهی های جاری یا کوتاه مدت

بدهی های کوتاه مدت بدهی هایی هستند که شرکت موظف به پرداخت آنها در یک سال مالی است.

بدهی های جاری یا کوتاه مدت

بدهی های کوتاه مدت بدهی هایی هستند که شرکت موظف به پرداخت آنها در یک سال مالی است.

انواع بدهی های جاری در حسابداری

که بدهی شرکت به دیگران هستند

به چک و سفته هایی که شرکت به دیگران داده است، اطلاق می شود.

وجهی که در ازای ارائه ی کالا یا خدمات شرکت از دیگران دریافت شده است

این حساب شامل تمام واریزها و برداشت ها توسط شرکا است.

شرکت ها مبلغ بعضی از بدهی های خود را مانند مزایای پایان خدمت یا مالیات بر درآمد را برآورد می کنند که در دسته ی بدهی های جاری قرار می گیرد.

سوالات متداول

همه اموال و منابع اقتصادی که در معاملات اقتصادی کسب میشوند و یا به بیان ساده تر در عملیات اقتصادی و مالی یک سری منابع اقتصادی به مالکیت واحد تجاری در میاید که بر حسب فاکتور پول مورد سنجش قرار میگیرند و به آن دارایی گفته میشود.

در این مقاله انواع دارایی ها را به تفکیک توضیح داده ایم به طور مثال برای انواع دارایی ها میتوان به دارایی های مشهود، نامشهود، استهلاک پذیر و استهلاک ناپذیر و دارایی ثابت و غیره اشاره کرد