کوین (Coin) چیست؟
به طور کلی کوینها رمزارز هایی هستند که شبکه بلاکچین مخصوص خود را دارند. برای مثال بیتکوین همانطور که در نامش آن را خطاب میکنیم یک کوین است و شبکه بلاکچین اختصاصی خودش را دارد. دوجکوین نیز یک کوین است که شبکه بلاکچین مختص به خود را دارد. از کوین ها برای پرداخت، خرید و فروش و به عنوان ذخیره ارزش استفاده میشود.
کوینها را با توکن ها اشتباه نگیرید!
توکن ها رمزارز هایی هستند که بر روی یک شبکه بلاکچین غیراختصاصی و یا بر روی شبکه بلاکچینی ایجاد شده اند که برای رمزارز های دیگر نیز در دسترس است. برای مثال اتر یک توکن است که بر روی شبکه اتریوم ایجاد شده و توکن بومی آن است.
دوجکوین یکی از کوین هایی است که در چند وقت اخیر بسیار معروف شده است و ایلان ماسک خود را به عنوان پدر دوجکوین معرفی کرده است. همچنین ایلان ماسک ارزشی یک دلاری را برای دوج کوین متصور شده است. شرکت های مختلف نیز دوجکوین را برای پرداخت ها قبول میکنند.
بیتکوین بزرگترین کوین این بازار است و یکی از ارزشمند ترین کوینها نیز است که در نقاط زیادی در جهان برای پرداخت ها قبول میشود. سرمایه گذاری بر روی بیتکوین یکی از بهترین سرمایه گذاری ها برای چند سال آینده است. پیش بینی میشود بیتکوین در سال های آینده ارزشش به یک میلیون دلار نیز برسد.
اگر سوالی در مورد سرمایه گذاری در این بازار دارید، میتوانید از طریق صفحه تماس با ما برای ادمین های ما که به صورت 24 ساعته پاسخگو هستند پرسش خود را مطرح نمائید.
تفاوت کوین و توکن ارز دیجیتال
رمز ارزها یکی از مهم ترین مباحث مالی،اقتصادی و تکنولوژی در دنیاست، یک کوین نوعی دارایی رمزنگاری شده است که بلاک چین مخصوص به خود را دارد بر خلاف توکن که روی بلاک چینهای سایر رمز ارزها جا به جا میشود این تفاوت کوین و توکن ارز دیجیتال است.
اغلب افرادی که به تازگی وارد دنیای کریپتو شده اند تفاوت کوین و توکن را نمی دانند.
تفاوت های زیادی بین کوین های کریپتو و توکن های رمزنگاری وجود دارد.
اگر می خواهید این تفاوت ها را متوجه شوید و با مفهوم کوین و توکن آشنا شوید پیشنهاد می کنیم مطالعه این مقاله را از دست ندهید.
همیار کریپتو بهترین یاری کننده شما در سفر طولانی ارزهای دیجیتال خواهد بود.
امروزه دنیای تجارت مدرن شده است و روش های جدید برای تجارت بوجود آمده است که با پلتفرم هایی مانند اینترنت، موبایل، کیف پول های ارز دیجیتال و… در ارتباط است.
اساتید همیار کریپتو در دوره های آموزشی ارزهای دیجیتال در مشهد به صورت حضوری و غیر حضوری شما را در این سفر همراهی می کنند.
کوین ارز دیجیتال چیست؟
کوین در ارزهای دیجیتال به رمزارزی گفته می شود که بلاکچین اختصاصی خود را دارد.
تمام «کوینها» بهعنوان دادههایی در یک پایگاه داده بزرگ جهانی وجود دارند.
این پایگاه داده تمام تراکنش ها را پیگیری می کند و توسط رایانه های سراسر جهان بررسی و تأیید می شود.
تاریخچه کوین
در سال 1983، دیوید شام یک نوع پول دیجیتال مبتنیبر رمزنگاری اختراع کرد که ایکش (Electronic Cash) نام داشت.
دیوید شام بعدتر و در سال 1995 یک پول دیجیتال دیگر به نام دیجیکش (Digi Cash) ابداع کرد که روش رمزنگاری آن به گونهای بود که نه بانک، نه دولت و نه هیچ شخص ثالثی قادر به ردگیری تراکنشهای مالی آن نبودند.
در سال 1996 و در دانشگاه MIT مطالبی منتشر شد که در آن یک نظام رمزارز را به تفصیل شرح داده شده بود.
این سلسله مطالب در همان سال توسط آژانس امنیت ملی آمریکا در قالب یک گزارش با عنوان «چگونه یک ضرابخانه بسازیم: رمزنگاری پولهای الکترونیکی گمنام» منتشر شد.
اولین رمزارز یا COIN که به صورت غیرمتمرکز کار میکرد در سال 2009 بهجود آمد که همان بیتکوین است.
کوین متمرکز و غیرمتمرکز چیست؟
کوین ها به دو دسته متمرکز و غیرمتمرکز تقسیم می شوند.
کوین متمرکز
ارزهای دیجیتال متمرکز درواقع مثل پولهای رایج عمل میکند، اما در دنیای کوین (Coin) چیست؟ دیجیتالی.
در حقیقت به مانند بانک مرکزی که کنترل مقدار چاپ پول و مقدار عرضه و تقاضا را در بازار کنترل میکند، توسعهدهندگان و سازندگان COIN متمرکز نیز روی آن کوین نظارت و دسترسی کامل بر مقدار چاپ و نحوه عرضه و تقاضای آن در بازار را دارند و کاملا کنترل شده عمل میکنند.
کوین غیرمتمرکز
ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز در واقع رمزارزی است که توسعه دهندگان، در کنترل آن هیچگونه نقشی ندارند.
بهعبارت دیگر داده های داخلی شبکه بهجای اینکه روی یک سرور مرکزی ذخیره شوند، بر روی هزارن سرور و بهصورت کاملا شبکهای ذخیره سازی میشوند.
بهاین ترتیب احتمال هک و یا دزدی پایین و همچنین میزان اعتماد و شفافیت بر عدم دستکاری آن افزایش مییابد.
توکن ارز دیجیتال چیست؟
توکن ها روی بلاکچین های موجود ایجاد می شوند و بلاکچین اختصاصی ندارد.
توکنها روی بلاک چین ایجاد میشوند و براساس خصوصیاتی که برایشان تعریف میشود، دستهبندیها و کاربردهای متفاوتی خواهند داشت.
امروزه، بلاک چین اتریوم میزبان اکثر توکنها با ویژگیهای متنوع و منحصربهفردشان است.
بنابراین، ویژگی دیگری که در تعریف توکن باید به آن توجه کرد، بینیازی به بلاک چین اختصاصی است که نقطه تمایز آن با کوین نیز بهشمار میرود.
هر کمپانی میتواند در شبکه بلاک چین توکن اختصاصیاش را تولید کند؛ اما این توکنها ارزش کوین را ندارند و فقط برای پرداخت یا بهکارگیری درون اپلیکیشنهای غیرمتمرکز (dApps) کاربردی هستند.
توکن هایی که بر روی پلتفرم اتریوم ساخته می شوند به عنوان توکن های ERC-20 شناخته می شوند.
شبکه ERC-20 یکی از شبکه هایی است که می توان بر بستر آن کوین و توکن جابه جا کرد، در مقاله شبکه های نقل و انتقال در بلاکچین ما این شبکه ها را به طور مفصل توضیح داده ایم.
اگر شبکه های نقل و انتقال را بشناسید در فرایند نقل و انتقال به شما کمک می کند تا سرمایه خود را به اشتباه انتقال ندهید.
پیشنهاد می کنیم مطالعه این مقاله را از دست ندهید.
چگونه توکن ها ایجاد می شوند؟
ایجاد توکن به توانایی فنی کمی نیاز دارد و برای کسی که تجربه برنامه نویسی دارد توصیه می شود.
البته به توسعه دهنده نیاز دارد که برخی از کوین های بومی را برای بلاک چینی که توکن روی آن ایجاد می شود، خرج کند.
به عنوان مثال، اگر توکن در اتریوم ایجاد شود، سازنده باید مقداری اتر هزینه کند تا ماینرهای شبکه را وادار به اعتبارسنجی تراکنش توکن (ایجاد) کند.
هدف ساخت توکن ارز دیجیتال
بیشتر توکن ها برای استفاده با برنامه های غیرمتمرکز یا dApps وجود دارند.
زمانی که توسعهدهندگان در حال ایجاد توکن خود هستند، میتوانند تصمیم بگیرند که چه تعداد واحد بسازند و این توکنهای جدید هنگام ایجاد به کجا ارسال شوند.
آنها در این مرحله مقداری از ارز دیجیتال بومی را روی بلاک چینی که در حال ایجاد توکن هستند، پرداخت خواهند کرد.
پس از ایجاد، توکن ها اغلب برای فعال کردن ویژگی های برنامه ای که برای آن طراحی شده اند استفاده می شوند.
بایننس (صرافی) نیز توکن خاص خود را دارد. هنگامی که کاربران با BNB (توکن بایننس) معامله می کنند، کارمزد آنها 50٪ کمتر است.
روشهای مختلف استفاده از توکنها
بهعنوان روش پرداخت بین دو طرف قرارداد که بر سر پرداخت ازطریق توکن توافق کردند.
مالکیت دارایی دیجیتال (ملک، محصولات، سهام و…)
حسابداری برای اقدامات دیجیتالی
پاداشدهی به مشارکتکنندگان در یک شبکه
اطمینان از امنیت شبکه
فراهمکردن تجربه کاربری ارتقا یافته
مزیت ایجاد یک توکن ارز دیجیتال چیست؟
از آنجایی که توسعهدهنده dApp و توکن مجبور نیست بلاکچین خود را ایجاد کند، در زمان و منابع آنها صرفهجویی میکند.
آنها میتوانند از ویژگیهای ارز دیجیتال با برنامه خود استفاده کنند و در عین حال از امنیت بلاکچین بومی بهره ببرند.
زمان تنها چیزی نیست که آنها را نجات می دهد، اگر آنها بلاک چین و کوین خود را به جای dApp و توکن ایجاد کنند، باید ماینر هایی را نیز برای تأیید تراکنش های خود پیدا کنند.
اگر با مفهوم ماینر آشنایی ندارید می توانید مقاله استخراج ارز دیجیتال را مطالعه کنید.
برای ایجاد یک بلاکچین قوی که نتوان به آن حمله کرد، ماینرهای زیادی نیاز دارند.
منظور از حمله در اینجا حمله 51 درصدی است. مقاله آن را مطالعه کنید تا متوجه این خطر شوید.
کار کردن روی یک بلاکچین مشترک که چندین برنامه می توانند روی آن اجرا شوند، برای بسیاری از کامپیوترها بسیار منطقی تر است تا هزاران بلاکچین ضعیف و عمدتا متمرکز. این فقط یک فرآیند بسیار طولانی تر و بسیار گران تر است.
انواع توکن ارز دیجیتال
در نهایت، در تعریف توکن، کوین (Coin) چیست؟ اجازه دهید به چند نوع مختلف توکن نگاهی بیندازیم.
توکن های امنیتی
بیشتر توکن های صادر شده توسط ICO توکن های امنیتی هستند. شخصی که آنها را خریداری می کند، پول خود را با انتظار سود در ICO سرمایه گذاری می کند. بر اساس قوانین سوئیس، با این اوراق مانند اوراق بهادار سنتی رفتار می شود.
توکنهای سهام
اگر یک توکن نشاندهنده مقداری سهام در شرکتی باشد که آن را منتشر میکند، یک توکن سهام است. با این حال، تعداد کمی از شرکتها از چنین ICO استفاده کردهاند، زیرا دستورالعملهای نظارتی زیادی در مورد اینکه چه چیزی قانونی است و چه چیزی نیست وجود ندارد.
توکن های کاربردی
توکن های کاربردی برای دسترسی افراد به یک محصول یا خدمات استفاده می شوند. آنها همچنین نادر هستند زیرا انتظار می رود بیشتر توکن ها بر اساس عرضه محدود آنها ارزش بیشتری پیدا کنند.
تفاوت کوین و توکن ارز دیجیتال
کوینهای دیجیتالی مانند بیت کوین روی یک شبکه بلاک چین بومی و اختصاصی وجود دارند؛ اما توکنهای دیجیتالی روی بلاک چینهای موجود ایجادشدنی هستند.
کوینهای دیجیتالی ارزش پولی دارند و در اصطلاح ارز دیجیتالی بهشمار میآیند و میتوانند در فرایندهای پرداخت استفاده شوند؛ درحالیکه توکنها کاربردهای گستردهای دارند و ممکن است بهشکلهای مختلف بهکار روند.
ایجاد کوینها بههیچوجه آسان نیست و فرایند پیچیدهای باید سپری شود؛ اما ساخت توکن برای کوین (Coin) چیست؟ افراد آشنا با برنامهنویسی کار سختی نخواهد بود.
توزیع کوین ازطریق استخراج انجام میشود که به انجام محاسبات پیچیده نیاز دارد؛ اما توزیع توکنها در اکثر مواقع با برگزاری رویدادهای عرضه اولیه کوین (ICO) صورت میپذیرد.
جمع بندی
در این مقاله دریافتیم توکن رمزنگاریشده نوعی دارایی دیجیتال بهحساب آید.
استفاده از آن بهجای کوین یا ارز دیجیتال صحیح نیست؛ زیرا توکنها کاربردی فراتر از رمزارز دارند و میتوانند نمایانگر دارایی دیجیتال یا خدمات یا محصول خاصی باشند.
اکنون باید بفهمید که وقتی کسی می گوید “کوین” دیجیتال و “توکن” دیجیتالی، منظور چیست.
اکنون باید تعریف ساده کوین و توکن را بدانید
کوینها بومی بلاکچین خود هستند. در حالی که توکن ها بر روی بلاکچین دیگری قرار دارند.
کوینها اغلب به عنوان پول استفاده می شوند.
با این حال، برخی از کوینها کاربردهای دیگری نیز دارند.
این موارد شامل استفاده برای سوخت رسانی به برنامه ها، استفاده به عنوان یک سهام برای اعتبارسنجی تراکنش در شبکه، یا استفاده برای سوخت قراردادهای هوشمند و تراکنش های توکن است.
اگر آنها برای استفاده در dApp ایجاد شده اند، پس هدف آنها به خود برنامه بستگی دارد.
همیار کریپتو نمونههای زیادی از کوینها و توکنها به شما داده شده است تا به شما کمک کند تا درک روشنی از منظور ما از هر عبارت داشته باشید.
بنابراین، اکنون که تعریف کوین و تعریف توکن را میدانید، به رمزارزهای مورد علاقه خود فکر کنید.
آیا آنها کوین هستند یا توکن؟
برای تشخیص کوین از توکن می توانید به سایت Coinmarketcap بروید و بر روی ارز مورد نظر خود کلیک کنید و کوین و توکن بودن آن را مشاهده کنید.
سوزاندن توکن یا کوین (Coin or Token Burning) چیست؟
لطفا وارد شده یا عضو شوید تا بتوانید دیدگاهی ارسال نمایید
لطفا وارد شده یا عضو شوید تا بتوانید سوال بپرسید
1 پاسخ
لطفا وارد شده یا عضو شوید تا بتوانید دیدگاهی ارسال نمایید
به NazarEx.ir خوش آمدید
در مورد رمزارزها و ارزهای دیجیتال
راحت بپرسید ، پاسخ دهید و امتیاز کسب کنید و جایزه بگیرید !
تمامی حقوق برای پارس رسانه محفوظ است | Nazarex.ir
تفاوت کوین و توکن چیست؟
معمولاً بسیاری از افراد کلمات “کوین” و “توکن” را به عنوان مترادف استفاده میکنند و تفاوت کوین و توکن را متوجه نشده اند. اما برخلاف تصور عموم، اینها کاملاً به دو مفهوم متفاوت اشاره دارند.
پس دلیل این اشتباه و تفاوت کوین و توکن چیست؟
در فضای نوظهور و رو به رشد کریپتوکارنسیها، رواج اصطلاحات جدید منجر به سوءبرداشتهای اشتباهی از این مفاهیم شده است. بنا به تعریف، ارز (کارنسی) یک وسیله مبادله، واحد شمارش و یا ذخیره کننده ارزش است. بیت کوین نیز تمامی این ویژگیها را داراست، درنتیجه انتخاب نام “کریپتوکارنسی” برای آن توجیه دارد. اما پس از موفقیت بیت کوین، تمامی کوینها و توکنهایی که به طور انبوه تولید شدند “کریپتوکارنسی” نام گرفتند با اینوجود که بسیاری از آنها ویژگیهای لازم را نداشتند. بنابراین، تفاوت کوین و توکن چیست که به اشتباه مترادف هم به کاربرده شدند.
اما کوین چیست؟
کوین، پولی دیجیتال است که با استفاده از تکنیکهای رمزگذاری ایجادشده و ارزش را در طول زمان ذخیره میکند. کوین درواقع یک معادل دیجیتالی پول است که بیت کوین مشهورترین نمونه آن است. بیت کوین، مبتنی بر تکنولوژی بلاک چین است (دفتر کلی عمومی که در آنهمه تراکنشها قابل رویتاند). در این زنجیره دادهها به طور جمعی ذخیره و بین شرکتکنندگان شبکه بلاک چین به اشتراک گذاشته میشوند. تکنولوژی بلاک چین، شفافیت را تضمین میکند و احتمال کلاهبرداری نیز را کاهش میدهد. برخی از کوینها مبتنی بر پروتکل اصلی بیت کوین هستند مثل لایت کوین و برخی دیگر بر روی بلاک چین فعالیت میکنند مانند ارز ریپل و مونرو. توجه داشته باشید که کوینها برای انجام کاری فراتر از عملکرد پول در نظر گرفته نشدهاند. کوینها دارای ویژگیهای مشابهی با پول هستند:
مشخصههای اصلی کوینها عبارتند از:
- به بلاک چین باز عمومی متصلاند: به هرکسی این امکان داده میشود که به شبکه بپیوندد و در آن شرکت کند.
- قابلیت ارسال، دریافت و استخراج دارند.
از کوینها در چه مواردی استفاده میشود؟
معمولاً از کوینهای دیجیتالی به عنوان یک پول واقعی استفاده میشود. نمونهای از این کوینها، همان ارز دیجیتال بیت کوین، لایت کوین و مونرو است. غالبا کوینها، هدفی فراتر از کارکرد یک پول دیجیتالی ندارند. از موارد استفاده کوینها میتوان به چند مورد زیر اشاره کرد:
- برای انتقال پول (میتوانید با استفاده از کوینها، ارزشی را دریافت و ارسال کنید)
- به عنوان یک ذخیره کننده ارزش (میتوان آنها را ذخیره و بعداً با کالا یا ارزی دیگر مبادله کرد)
- یک نوع “واحد” محسوب میشود (میتوانید کالاها یا خدمات را براساس آنها قیمتگذاری کنید)
برای مثال، میتوان از بیت کوین برای پرداخت کالا و خدمات در سراسر اینترنت و بسیاری از مکانهای دنیای واقعی نیز استفاده کرد. شما میتوانید این ارز دیجیتال را برای مدتزمان طولانی ذخیره و بعداً آن را با چیز دیگری که ارزشش برابر است معاوضه کنید. به غیر از استفادههای پولی، بیت کوین هیچ کاربرد دیگری ندارد. اما کوینهای دیجیتالی دیگری نیز وجود دارند که دارای ویژگیهای بیشتری هستند. برای مثال:
- اتریوم (ETH) برای انجام معاملات بر روی شبکه Ethereum استفاده میشود (به عنوان سوخت تراکنشها). بر روی شبکه Ethereum میتوان توکن ایجاد کرد، اما برای ارسال یک توکن همچنان به ارز دیجیتال اتریوم نیاز است که اینها هزینههای ماینینگ را تامین میکنند (به کامپیوترهایی پرداخت میشوند که در شبکه اتریوم به تائید تراکنشها مشغولاند).
- در اختیار داشتن مقادیری از ارز دیجیتال دش (DASH) نیز به کاربران این امکان را میدهد تا در خصوص تصمیمات مهم شبکه Dash رای دهند.
اگر ایدهای برای به روزرسانی شبکه DASH مطرح شود، کسانی که به اندازه معینشده دش در اختیاردارند، میتوانند روی دهند که آیا این بهروزرسانی باید رخ دهد یا خیر. این حق روی به دارندگانش این امکان را میدهد تا در خصوص چگونگی تحقق این پروژه حرفی برای گفتن داشته باشند.
توکن چیست؟
توکن دارایی دیجیتالی است که میتواند به عنوان یک روش پرداخت (در یک پروژه خاص)، عملکردهایی مشابه با کوینها را انجام دهد، اما تفاوت کوین و توکن اصلی در این است که کوین، این حق را نیز به دارنده میدهد که در شبکه مشارکت نماید. توکنها معمولاً بر روی پلتفرم یک بلاک چین دیگر ایجاد میشوند. توکنها ممکن است بیانگر سهم یک شرکت باشند، برای کاربرد در یک اپلیکیشن یا پروژهای خاص استفاده شوند و یا به عنوان داراییهای دیجیتال عمل کنند. به عنوان مثال، “بلیط یک کنسرت” یک توکن است که شما در یکزمان خاص و یک مکان خاص از آن استفاده میکنید. شما نمیتوانید به رستوران بروید و صورتحساب خود را با بلیط کنسرت پرداخت کنید، این بلیط فقط در سالن کنسرت ارزش دارد. توکنهای دیجیتالی مشابه هستند و از آنها فقط در یک پروژه خاص استفاده میشود. ایجاد یک توکن آسانتر از ایجاد یک کوین است، چراکه نیازی به ایجاد کد جدید و یا تغییر کد موجود ندارد و شما فقط باید از یک الگوی استاندارد از پلتفرمهایی مانند Ethereum استفاده کنید که مبتنی بر بلاک چین است و به هر شخصی این امکان را میدهد تا در طی چند مرحله توکن ایجاد کند. Ethereum اولین پلتفرمی بود که روند ایجاد توکن را سادهتر کرد.
انواع توکن
توکنها انواع مختلفی دارند که در این طبقهبندی گنجانده میشوند که شامل:
این نوع از توکنها بیانگر یک دارایی مانند مشارکت در منابع فیزیکی، شرکتها، جریانهای درآمدی و یا حق دریافت سود سهام است به لحاظ عملکرد، این توکنها شبیه به سهام، اوراق قرضه یا مشتقات هستند.
این دسته از توکنها، دسترسی به کالاها و خدمات یک پروژه خاص را فراهم میکند. همچنین میتوان از آنها به عنوان نوعی تخفیف یا دسترسی ویژه به کالا و خدمات یک پروژه استفاده کرد.
- توکنهای پرداختی (کریپتوکارنسیها)
معمولاً توکنهای این دسته، هیچ کارکرد یا ارتباطی با پروژههای توسعهای دیگر ندارند. در حالت کلی، هدف کریپتوکارنسیها ذخیره ی ارزشی است (مانند پول نقد و طلا) که از طریق آن امکان خرید، فروش و سایر تراکنشهای مالی فراهم میشود. این ارزها قصد دارند تا کارکردی مانند دلار و یورو داشته باشند، با این تفاوت که تحت حمایت دولت و یا هیچ نهاد دیگری نباشند.
نتیجه گیری
در تفاوت کوین و توکن باید گفت که کوینها، ارزهایی هستند که میتوانند برای خرید و فروش مورد استفاده قرار گیرند و فقط شیوهای از پرداخت هستند. درحالی که، توکنها میتوانند بیانگر سهم یک شرکت باشند، دسترسی به محصول یا خدمتی خاص و بسیاری از کارکردهای دیگر را فراهم کنند. شما میتوانید یک توکن را با یک کوین خریداری کنید، اما برعکس آن امکان پذیر نیست. کوینها به طور مستقل عمل میکنند، در حالی که توکن ها تنها برای یک پروژه خاص کاربرد دارند.
کوین مرده (Dead Coin) چیست؟ لیست کوین های مرده
آیا تا به حال یک کوین مرده خریداری کردهاید؟ در بازار ارزهای دیجیتال پروژههای موفق زیادی وجود دارد اما تعداد ارزهای دیجیتالی که ارزش آنها به صفر رسیده هم کم نیست. در این مقاله به بررسی مفهوم Dead Coin میپردازیم و در انتها لیست کوین های مرده را بررسی خواهیم کرد.
کوین مرده چیست؟
ارزهای دیجیتال انقلابی در دنیای اقتصاد ایجاد کردند. رمزارزهای مختلفی توسعه یافتند و هر کدام اهداف خاصی داشتند. در این میان تعداد زیادی از توکنها رشد کردند و سرمایههای قابلتوجهی به دست آورند. برخی رمزارزها نیز نتوانستند اعتماد سرمایهگذاران را جلب کنند و در نهایت تا مرز صفر دلار سقوط کردند. این ارزهای دیجیتال را کوین مرده یا Dead Coin مینامند.
بازار کریپتوکارنسی مملو از کوینهای مرده است. توکنهایی که با سروصدای فراوانی عرضه شدند و برخی از آنها در مقاطعی رشد خوبی داشتند اما در نهایت ارزش دلاری آنها کاملاً سقوط کرد. در بسیاری از موارد صفر شدن ارزش این توکنها بر اثر فعالیتهای عمدی است. توسعهدهندگان پروژه پس از جذب سرمایه و فروش رمزارزها پروژه را رها میکنند. نتیجه این اتفاق، صفر شدن قیمت ارز دیجیتال و اضافه شدن یک رمزارز دیگر به لیست کوین های مرده است.
در سال ۲۰۱۷ شاهد افزایش سرسامآور تعداد توکنها در بازار کریپتو بودیم. با افزایش محبوبیت بیت کوین و پیدایش رمزارزهای معتبری مثل اتریوم، مردم استقبال از کریپتو را آغاز کردند. در کمتر از یک سال تعداد توکنهای توسعهیافته از ۲۹ به ۸۵۰ رسید. در سال ۲۰۱۸ حدود ۱۲۰۰ پروژه جدید راهاندازی شد و این تعداد در سال ۲۰۲۰ به ۸۰۰۰ ارز دیجیتال رسید. در طول این سالها بارها شاهد کلاهبرداری به روشهای مختلفی مثل کلاهبرداری راگ پول (Rug pull) بودهایم که نتیجه آن به وجود آمدن یک Dead Coin است.
چطور یک Dead Coin به وجود میآيد؟
کوین مرده، ارزهای دیجیتالِ پروژههایی هستند که کاملاً رها شدهاند و مشخصاً یک کلاهبرداری محسوب میشوند. این پروژهها نقدینگی پایینی دارند یا بودجه آنها برای توسعه به اتمام رسیده و هیچ موفقیتی حاصل نشده است. فعالان بازار ارزهای دیجیتال از اصطلاح شت کوین (Shitcoin) نیز برای معرفی این توکنها استفاده میکنند.
وبسایتهایی مانند Coinospy و Deadcoins لیست کوین های مرده را به صورت مداوم بهروز میکنند. این پلتفرمها دائماً پروژههای جدید و رو به افول را بررسی میکنند و به محض قطعی شدن شکست پروژه، یک Dead Coin به لیست خود اضافه خواهند کرد.
چگونه یک دِدکوین را شناسایی کنیم؟
راههای مختلفی برای شناسایی Dead Coin وجود دارد که در ادامه به برخی از آنها اشاره میکنیم.
وعدههای غیرقابلتحقق
پروژههای کوین مرده معمولاً وعدههای وسوسهانگیز و اعجابآوری به سرمایهگذاران میدهند. سودهای شگفتانگیز در کوتاهمدت و رشد ناگهانی قیمت از دیگر نشانههای یک پروژه کلاهبرداری و Dead Coin است. طبق بررسیهای انجامشده حدود ۸۰ درصد از پروژههای توسعهیافته در سال ۲۰۱۷ کلاهبرداری بوده است. اکثر این پروژهها اهداف و وعدههای جذابی به سرمایهگذاران خود ارائه دادهاند.
حجم معاملات ناچیز
تیمهای توسعه دائماً در تلاش برای ارتقای محصول خود و جذب سرمایه هستند. با این حال برخی از رمزارزها به سرعت قربانی حجم ناچیز معاملات خود میشوند. در بازار ارزهای دیجیتال حدود ۶۰ درصد کل پروژهها نقدینگی اندکی دارند که برای پیشبرد اهدافشان کافی نیست.
به طور کلی حجم معاملات یکی از شاخصهای مهم قضاوت در مورد پروژه رمزنگاری است. هر چه حجم معاملات کمتر باشد، احتمال رها شدن پروژه بیشتر خواهد بود. پلتفرمهایی که کوین های مرده را ردیابی میکنند، توجه ویژهای به این شاخص دارند.
پروژههای فان و بیهدف
پروژههای زیادی در بازار ارزهای دیجیتال اهداف خاصی ندارند و صرفاً برای سرگرمی توسعه پیدا میکنند. گاهی این پروژهها سودهای قابلتوجهی به دست میآورند. به این پروژهها میم کوین (memecoin) گفته میشود. میم کوینهایی مثل دوج کوین (DOGE) در ابتدا یک پروژه فان بوده و سپس به یک ارز دیجیتال مهم تبدیل شدهاند. برخی از سرمایهگذاران کریپتو به خرید این رمزارزها علاقه دارند. آنها میخواهند شانس خود را برای کسب ثروت بادآورده امتحان کنند. با این حال تعداد زیادی از میم کوینها در نهایت به کوین مرده تبدیل خواهند شد.
بودجه اندک یا ناتوانی در جذب سرمایه
عدم جذب بودجه کافی میتواند عامل اصلی برای شکست پروژه و تبدیل شدن رمزارز به Dead Coin باشد. در موارد متعددی پروژه مورد نظر تواناییهای فنی و برنامههای جامع و حسابشدهای برای رسیدن به اهداف داشته اما عدم موفقیت در به دست آوردن سرمایه، منجر به شکست طرح شده است. بازاریابی نادرست، شرایط بد بازار، بحرانهای مقطعی و … دلایل این اتفاق است. ارز دیجیتال بومی چنین پروژههایی نیز خیلی زود تبدیل به ددکوین خواهند شد.
لیست کوین های مرده
در ادامه به برخی از مهمترین کوین های مرده اشاره خواهیم کرد.
پروژه BitConnect و ارز دیجیتال BCC
این پروژه یکی از بزرگترین طرحهای پانزی (Ponzi) در صنعت ارز دیجیتال است. پلتفرم بیت کانکت بستری برای معامله بیت کوین و دریافت بازدهی بالا فراهم کرد اما در سال ۲۰۱۷ مشکلات زیادی به وجود آمد. در ابتدا برخی نهادهای مالی بریتانیا شک و تردیدهایی در مورد مشروعیت این پلتفرم مطرح کردند. با اینکه ارز دیجیتال BCC طرفداران زیادی پیدا کرده بود اما در سال ۲۰۱۸ مشخص شد این پروژه یک طرح پانزی است.
پس از مدت کوتاهی پلتفرم از دسترس خارج شد و سرمایههای کاربران از بین رفت. بدین ترتیب BitConnect که قرار بود بهترین بستر برای معاملات بیت کوین باشد، به مردابی برای رمزارزهای کاربران تبدیل شد.
پروژه Aeron و ارز دیجیتال ARNX
کوین مرده ARNX در ابتدا یک ارز دیجیتال پرطرفدار در صرافی بایننس بود که حجم معاملات روزانه قابلقبولی داشت. بنیانگذاران آئرون تقلبهایی در فرآیند عرضه رمزارز بومی این پروژه صورت دادند. آنها ۱۰ برابر بیش از حد مجاز توکن ARNX به بازار عرضه کردند. برخی در شبکههای اجتماعی تلاش کردند این موضوع را رسانهای کنند اما خیلی زود تیم تبلیغاتی Aeron بهانهای مطرح و پس از مدت کوتاهی نیز پروژه را رها کرد. صرافی بایننس هم این رمزارز را از لیست توکنهای قابلمعامله خود حذف کرد تا ارزش این Dead Coin تا ۹۰ درصد کاهش پیدا کند.
پروژه VegasCoin و ارز دیجیتال VEGCOIN
پروژه وگاس کوین یکی دیگر از نمونههای لیست کوین های مرده است. این پروژه توسط شرکتی غیرفعال خریداری شد. به نظر میرسد سرمایهگذاران VegasCoin خیلی زودتر از چیزی که تصور میشد دارایی خود را از دست دادهاند.
پروژه Storeum و ارز دیجیتال STO
در طول یک سال گذشته، روند بازار ارزهای دیجیتال کاهشی بوده است. همین روند باعث مرگ توکنهای مختلفی شده که یکی از آنها ددکوین STO است. تنها ۱۸ تراکنش در دفترچه سفارشهای این پروژه ثبت شده است. شاید پروژه Storeum هیچ وقت طعم زیستن را تجربه نکرده است.
چطور از خرید کوین مرده پیشگیری کنیم؟
راههای مختلفی برای بررسی اعتبار پروژهها وجود دارد. بررسی وعدهها و اهداف، فعالیتها در شبکههای اجتماعی، حجم تراکنشها و میزان سرمایه، نقشه راه (road map) و روند تغییر قیمت، مهمترین عوامل برای شناخت کوینهای مرده است.
خلاصه مطلب
برای آنکه در دام کوین مرده نیفتید، باید قبل از خرید ارز دیجیتال موارد مختلفی مثل حجم معاملات یا وعدههای تبلیغاتی پروژه را بررسی کنید. در طول چند سال گذشته، پروژههای بسیار زیادی در کریپتوکارنسی توسعه یافتهاند و این روند همچنان ادامه دارد. تعداد زیادی از این پروژهها شکست خوردهاند و رمزارز بومی آنها به Dead Coin تبدیل شده است. اگر میخواهید چند سال دیگر تعداد زیادی کوین مرده در کیف پول خود نداشته باشید، باید هنگام خرید ارزهای دیجیتال جدید و کمنامونشان دقت زیادی به خرج دهید.
دیدگاه شما