عوامل مؤثر بر جذب سرمایهگذاری داخلی و خارجی در ایران
سرمایهگذاری به عنوان موتور محرکه رشد اقتصادی، لازمه نیل به توسعه اقتصادی و اجتماعی است. افزایش سرمایهگذاری منجر به افزایش تولید، افزایش ارزش افزوده، افزایش درآمد، افزایش رفاه، افزایش اشتغال، کاهش نرخ بیکاری و کاهش فقر میشود.
مقوله سرمایه و سرمایهگذاری در فرایند توسعه اقتصادی از اهمیت ویژه و بنیادی برخوردار بوده، بر این اساس دولتها برای دستیابی به یک اقتصاد پیشرفته و پویا توجه لازم را به آن از طریق، وضع و اعمال قوانین و مقررات خاص، ایجاد بسترها و بهبود زیرساختهای لازم، استفاده بهینه از منابع، امکانات، ظرفیتها، توانمندیها و به کارگیری مدیریت اصولی و علمی و منطقی معطوف میدارند تا بدین وسیله موجبات تحول و پیشرفت کشور و جوامع را فراهم آورند.
مهمترین هدف این تحقیق تجزیه و تحلیل مسائل و مشکلات جذب سرمایهگذاری داخلی و خارجی و ارائه راهکارهای مناسب برای جذب سرمایهگذاری است، که با توجه به برازش مدلهای اقتصادسنجی نتایج علمی اخذ شده این تحقیق به شرح زیر است:
بررسیها نشان میدهد که نوسانات قیمت و درآمد نفت خام، ضمانتها و قراردادهای بینالمللی، نوسانات مؤثر نرخ ارز و نرخ تورم بالا باعث افزایش میل به جذب سرمایهگذاری مستقیم خارجی در نیل به رشد اقتصادی باثبات و مثبت در ایران شده است و علیرغم تمایلات مثبت، میزان جذب سرمایهگذاری مستقیم خارجی، به میزان کافی نبوده است.
ارزیابی نتایج حاصل از مدلهای اقتصادی نشان داده که عوامل متعددی از جمله درآمد ملی، GDP ، هزینههای بخش دولتی، نرخ تورم، درجه باز بودن اقتصادی، سرمایه انسانی و سرمایهگذاری مستقیم خارجی در میزان کل سرمایهگذاری مؤثر بوده است.
در نتیجه این تحقیق، روشهای جدیدی پیشنهاد شده که به کار بردن این روش ها میتواند در جهت بهبود محیط کسب و کار و با هدف افزایش سرمایهگذاری مورد استفاده قرار گیرد و در کشورهایی با مشکلات مشابه، اصلاح قوانین و مقررات مرتبط برای بهبود روند جذب سرمایهگذاری مؤثر است.
کلیدواژهها
- سرمایهگذاری
- سرمایهگذاری مستقیم خارجی
- فضای کسب و کار
- رشد اقتصادی
20.1001.1.22285954.1395.6.23.8.5
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Factors Affecting Domestic and Foreign Investments in Iran
نویسنده [English]
- mohammad doudangi
general manager of statistic and information /The organization of management and planning of golestan province
The investments are represented as a driving force in economic theory and continual, stable and essential economic growth is a necessary condition for social-economic development. The increase of investments volume leads to growth of production, income, value added, wealth, employment and reduction of poverty level.
The issue of capital and investment in the economic development is of special importance , t herefore, in order to achieve an advanced and dynamic economy, governments have paid special attention to the matter through enactment and enforcement of certain laws and regulations, provision of necessary infrastructures, optimal use of the resources, facilities, capacities, capabilities as well as application of scientific and logical management so as to pave the way for further development of their respective countries and communities.
The main goal of this article is to anal yse internal and foreign investment’s attraction problems and difficulties and propose suitable solutions. The main scientific results of the research are:
- It is shown that oil prices and oil incomes fluctuations, international sanctions, foreign exchange rates fluctuations and high inflation rate, have lead to increase FDI in Iran. Despite these positive tendencies the attraction level of FDI is still on the insufficient level.
- The evaluation results of econometric models showed the effects of national income, GDP, government expenses, inflation rate, openness degree of economy, human capital and FDI on the total volume of investments.
As a result of research , new approaches were developed. The results represented in this article can be used in the programs aimed at improving an investment environment in Iran and in the countries with the similar problems . Also, respective legislative reforms is necessary to improve FDI in Iran.
کلیدواژهها [English]
- Investment
- Foreign Direct Investment
- Doing Business
- Economic Growth
مراجع
آسیدو، الیزابت و لین، دونالد (1386). "کنترل سرمایه و سرمایهگذاری مستقیم خارجی". مترجم: منوچهر مصطفی پور، مجله اقتصادی وزارت امور اقتصادی و دارایی، سال هفتم، شماره های 65 و 66، 107-85.
برانسون، ویلیام اچ (1381). "تئوری و سیاستهای اقتصاد کلان". مترجم: عباس شاکری، تهران، نشر نی، چاپ پنجم.
برخورداری، سجاد (1386). "سرمایهگذاری خارجی در سبد مالی". تهران، انتشارات مؤسسه تحقیقاتی تدبیر اقتصاد.
پژویان، جمشید و دوانی، عبداله (1383). "حساسیت سرمایهگذاری در واکنش به نرخ سود بانکی". پژوهشنامه اقتصادی، شماره 3 (پیاپی14)، 54-13.
تقوی، مهدی و رضایی، مهدی (1389). "تأثیر عواملی به جز سیاست آزادسازی بر جذب سرمایهگذاری مستقیم خارجی در مناطق آزاد تجاری- نفتی ایران". پژوهشنامه اقتصادی پژوهشکده امور اقتصادی دانشگاه علامه طباطبایی تهران، شماره 36، 40-15.
خلیلی عراقی، منصور و سلیمی شندی، رقیه (1393). "رابطه بین سرمایهگذاری مستقیم خارجی، توسعه مالی و رشد اقتصادی: مطالعه موردی کشورهای منتخب آسیایی". فصلنامه پژوهشها و سیاستهای اقتصادی، سال بیست و دوم، شماره 71، 156-143.
سعیدی، علی و میعادی، زهرا (1390). "بررسی موانع عمده سرمایهگذاری خارجی از دیدگاه سرمایهگذاران خارجی". پژوهشنامه اقتصادی پژوهشکده امور اقتصادی دانشگاه علامه طباطبایی تهران، شماره 41، 200–180.
شاهآبادی، ابوالفضل و محمودی، عبداله (1385). "تعیینکنندههای سرمایهگذاری مستقیم خارجی در ایران". مجله جستارهای اقتصادی، شماره 5، 125-89.
طیبی، سید کمیل؛ پورشهابی، فرشید؛ خانیزاده امیری، مجتبی و کاظمی الهام (1392). "اثر سرمایهگذاری مستقیم خارجی و درجه باز بودن تجاری بر سرمایهگذاری داخلی و رشد اقتصادی (مطالعه موردی 10 کشور در حال توسعه آسیایی)". فصلنامه پژوهشها و سیاستهای اقتصادی، سال بیست و یکم، شماره 67، 152-131.
عرفانی، علیرضا؛ حسینی، عابدین و ملکی، حمید (1394). "بررسی وجود اثرات نامتقارن نوسانات مثبت و منفی نرخ ارز بر سرمایهگذاری بخش خصوصی". فصلنامه علمی پژوهشی پژوهشهای رشد و توسعه اقتصادی، سال پنجم، شماره 20، 60-45.
فرزین، محمدرضا؛ اشرفی، یکتا و فهیمی فر، فاطمه (1391). "بررسی اثر سرمایهگذاری مستقیم خارجی بر رشد اقتصادی: تلفیق روشهای سیستم دینامک و اقتصادسنجی". فصلنامه پژوهشها و سیاستهای اقتصادی وزارت امور اقتصادی و دارائی، شماره 61، 62 –29.
کازرونی، علیرضا و بقایی، فلور (1387). "بررسی مخارج مصرفی و سرمایهای دولت بر سرمایهگذاری بخش خصوصی در ایران (2005-1971)". فصلنامه پژوهشهای اقتصادی، سال هشتم، شماره اول، 20-1.
کاظمی، ابوطالب و عربی، زهرا (1393). "تأثیر هزینه های دولتی بر سرمایهگذاری خصوصی در ایران طی دوره 1389–1341". فصلنامه مطالعات اقتصادی کاربردی ایران، سال سوم، شماره 9، 245-223.
کرمی، افشین (1387). "آسیب شناسی بازار سرمایه در ایران و چالشهای پیشرو". تهران، مؤسسه تحقیقاتی تدبیر اقتصاد، شماره 16.
کریمزاده، مصطفی؛ نصرالهی، خدیجه؛ صمدی، سعید و دلالی اصفهانی، رحیم (1390). "بررسی تأثیرگذاری نرخ مبادله بر سرمایهگذاری در اقتصاد ایران". پژوهشنامه اقتصادی پژوهشکده امور اقتصادی دانشکده علوم اقتصادی علامه طباطبایی تهران، شماره 41، 50–31.
کمیجانی، اکبر و مجاب، رامین (1390). "رابطه نااطمینانی تورم و سرمایهگذاری در اقتصاد ایران". پژوهشهای اقتصادی پژوهشکده امور اقتصادی علامه طباطبایی تهران، شماره 41، 30-13.
مهدوی، ابوالقاسم (1383). "تحلیلی بر نقش سرمایهگذاری خارجی در رشد اقتصادی". مجله تحقیقات اقتصادی، شماره 66، 208-181.
Doudangi, M. (2013). “The Ways of Attraction of Direct Local and Foreign Investment in the Islamic Republic of Iran, Ph.D. Dissertation”, The University of National Academy of Sciences of the Republic of Armenia, Yerevan.
Rivera-Batiz, F. L. & Rivera-Batiz, L. A. B. (1990). “The Effects of Direct Foreign Investment in the Presence of Increasing Returnes Due to Specialization”. University of Pensylvania, Journal of Development Economic, 1-2, 287- 307.
Rozeei, Z., Akhondzadeh, T. & Sameei, G. (2014). “The Study of the Effective Factors on Investment in Private Sector in Iran (with emphasis on uncertainty)”, International Journal of Industrial Mathematics (http://ijim.srbiau.ac.ir/),Vol. 6, No. 3, Article ID IJIM_00486, 255-264.
Tu, Y., Dai, W. & Tan, X. (2011). “Technology Spillovers of FDI in ASEAN Sourcing from Local and Abroad”, International Economic Studies, 38(سرمایه گذاری خارجی 1), 69-80.
UNCTAD (1994). “World Investment Report 1994, Transnational Corporations, Employment and the Workplace (UNCTAD,FDI/TNC Database)”. United Nations, New York and Geneva.
UNCTAD (1999). “World Investment Report 1999, Foreign Direct Investment and the Challenge of Development”. United Nations, New York and Geneva.
UNCTAD (2003). “World Investment Report 2003, FDI policies for Development: National and International Perspectives”, United Nations, New York and Geneva.
UNCTAD (2005). “World Investment Report 2005, Transnational Corporations and the Internationalization of R & D”. United Nations, New York and Geneva.
UNCTAD (2009). “World Investment Report 2009, Transnational Corporations, Agricultural Production and Development”. United Nations, New York and Geneva.
UNCTAD (2013). “World Investment Report 2013, Global Value Chins: Investment and Trade for Development”. United Nations, New York and Geneva.
UNCTAD (2015). “World Investment Report 2015, Reforming International Investment Governance”. United Nations, New York and Geneva.
وضعیت سرمایهگذاری خارجی واقعی میشود
رییس کل سازمان سرمایه گذاری، واقعی شدن سیستم اعلام وضعیت سرمایه خارجی در کشور را از برنامههای مهم در راستای تقویت سرمایهگذاری خارجی و داخلی برشمرد تا با به ثمر نشستن آن فعالان اقتصادی بتوانند برنامه های خود را طبق آمارهای واقعی تنظیم کنند.
به گزارش کارآفرین نیوز، علی فکری با اشاره به ظرفیتهای بالقوه استان گلستان، گفت: به عنوان دولت وظیفه ما این است که ظرفیتهای بالقوه را به ظرفیتهای بالفعل برای جذب سرمایه اعم از داخلی و خارجی تبدیل کنیم.
حوزه حمل و نقل و فرصت ترانزیتی
معاون وزیر امور اقتصادی و دارایی، این بخش را یکی از ظرفیتهای بالقوه استان گلستان دانست و افزود: باید مقدمات استفاده از این ظرفیت هم در خارج از کشور و هم زیرساختهای آن در داخل کشور فراهم شود و دولت نیازمند همراهی مدیران استانی و مردم برای ایفای وظایف خود در این حوزه است.
وی حوزه کشت و صنعت را از سرمایه گذاری خارجی سرمایه گذاری خارجی دیگر ظرفیت های بالقوه استان دانست و بیان کرد: این استان توانایی جذب سرمایه از منابع مختلف در این حوزه را دارد.
فکری حوزه سوم را حوزه انرژی و همجواری عنوان کرد و افزود: کشور ما از منابع بالای انرژی برخوردار است و با باز کردن مسیر همکاری دو جانبه با ترکمنستان و تنوع بخشی به این همکاریها امیدواریم استان گلستان اولین بهره بردار از این مسیر باشد.
برنامه های دولت در جذب سرمایه گذاری داخلی و خارجی
رییس کل سازمان سرمایه گذاری در رابطه با این موضوع، گفت: در سازمان اقداماتی را آغاز کردهایم که برخی از آن ها در حال نتیجه دادن است و یکی از مهمترین آن اقدامات، واقعی شدن سیستم اعلام وضعیت سرمایه خارجی در کشور است تا فعالان اقتصادی بتوانند برنامه های خود را بر اساس آمارهای واقعی تنظیم کنند .
همچنین فکری توسعه همکاری با کشورهای همسایه را یکی از برنامههای دولت سیزدهم عنوان کرد و افزود: در این زمینه اقدامات مثبتی صورت گرفته و سازمان سرمایهگذاری نیز به عنوان متولی جذب سرمایه از خارج از کشور به شکل های مختلف برنامههایی را با کشورهای همسایه مثل ترکمنستان، افغانستان، پاکستان، عراق، ترکیه، روسیه و سایر کشورهای آسیای مرکزی شروع کرده که این اقدامات در حال به ثمر نشستن است.
رشد ۶ درصدی سرمایه گذاری خارجیها در ایران
گزارش های آنکتاد اعلام کرد: سرمایه گذاری خارجی ها در ایران در سال 2021 رشد 6.18 درصدی داشته و مجموع سرمایه گذاری های مستقیم بالغ بر 1 میلیارد و 425 میلیون دلار اعلام شده است.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری برنا، کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل (آنکتاد) هر سال در سلسله گزارشهای «سرمایه گذاری خارجی جهان» به بررسی روند سرمایهگذاری خارجی در کشورهای مختلف میپردازد و طی آن آمار مربوط به سرمایه گذاری مستقیم خارجی کشور های جهان را منتشر میکند.
آنکتاد هرساله چند روز پیش از انتشار رسمی این گزارش در سطح جهان، آن را به صورت ویژه در اختیار افراد یا نهادهایی میگذارد و این افراد موظف هستند تا زمان انتشار رسمی جهانی از انتشار آن خودداری کنند.
افزایش 6.18 درصدی سرمایه گذاری متسقیم خارجی در ایران در سال 2021
بر اساس گزارش «سرمایهگذاری خارجی جهان 2022»، میزان سرمایهگذاری مستقیم خارجی در ایران طی سال 2021 به 1 میلیارد و 425 میلیون دلار رسیده است.
میزان سرمایهگذاری مستقیم خارجی در ایران در سال 2020 معادل 1 میلیارد و 342 میلیون دلار بود؛ یعنی میزان سرمایهگذاری خارجی در ایران در سال 2021 با افزایش (83 میلیون دلاری) 6.18 درصدی مواجه شده است.
سرمایه گذاری خارجی در ایران در سال های 2020 و 2019 و 2018 به ترتیب 11 درصد، 36.4 درصد و 30 درصد افت کرده بود.
میزان جذب سرمایهگذاری خارجی ایران در سال 2019 برابر با 1 میلیارد و 508 میلیون دلار ، در سال 2018 برابر با 2 میلیارد و 373 میلیون دلار در سال 2017 برابر با 5 میلیارد و 19 میلیون دلار بوده است. این رقم در سال 2016 برابر با 3 میلیارد و 372 میلیون دلار بود.
ایران در سال 2014 بالغ بر 2 میلیارد و 105 میلیون دلار سرمایهگذاری مستقیم خارجی جذب کرده بود که این رقم در سال 2015 به 2 میلیارد و 50 میلیون دلار کاهش یافته بود.
میزان سرمایه مستقیم خارجی جذب شده در سال 2013 نیز 3 میلیارد و 50 میلیون دلار بوده است. این رقم در سال 2012 برابر با 4 میلیارد و 662 میلیون دلار برآورد شده بود.
سهم ایران از میزان کل جذب سرمایهگذاری مستقیم خارجی در جهان
بر اساس این گزارش، سال گذشته میلادی در جهان، 1.582 تریلیون دلار جذب سرمایهگذاری مستقیم خارجی انجام شده که نسبت به سال پیش از آن، 619 میلیارد و 171 میلیون دلار بیشتر است.
سهم ایران از این میزان سرمایه گذاری در جهان 0.09 درصد است. سهم ایران در سال 2020 برابر با 0.13 درصد و در سال 2019 برابر با 0.09 درصد بود.
نزول 8 پله ای ایران جایگاه ایران در آخرین سال دولت دوازدهم
بر اساس این گزارش، ایران در سال 2021 (1400) در جایگاه 80 در میان کشورهای مورد بررسی را به خود اختصاص داده که نسبت به گزارش سال گذشته 8 پله نزول داشته است. البته میزان سرمایه گذاری مستقیم خارجی در سال 2020 در بسیاری از کشورها به علت شیوع کرونا به شدت کاهش یافته است.
بر این اساس، ایران در سال 2020 (1399) در جایگاه 72 در میان کشورهای مورد بررسی قرار گرفته بود و نسبت به گزارش سال پیش از آن 6 پله صعود داشت. البته میزان سرمایه گذاری مستقیم خارجی در سال 2020 در بسیاری از کشورها به علت شیوع کرونا به شدت کاهش یافته بود.
ایران در سال 2019 با 23 پله نزول جایگاه 78 و در سال 2018 با 10 پله نزول جایگاه 55 را به خود اختصاص داده بود. جایگاه ایران در سال 2017 (1396) برابر با 45 بود.
پیشی گرفتن دوباره کشورهای در حال توسعه از توسعه یافته در جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی
با اینکه همیشه سرمایه گذاری مستقیم خارجی کشورهای توسعه یافته از سرمایه گذاری مستقیم خارجی کشورهای در حال توسعه بیشتر بوده است اما در سال 2020، این روند معکوس شد و در سال 2021 ادامه یافت.
سهم کشورهای در حال توسعه از کل سرمایه گذاری مستقیم خارجی انجام شده در جهان در سال 2021 نزدیک به 52.87 درصد برابر با 836 میلیارد و 571 میلیون دلار بوده است. این رقم در سال سرمایه گذاری خارجی 2020 برابر با 66.3 درصد بود.
و کشورهای توسعه یافته 745 میلیارد و 739 میلیون دلار سرمایهگذاری مستقیم خارجی جذب کردند که 47.12 درصد کل سرمایهگذاری مستقیم خارجی در جهان است. این رقم در سال سرمایه گذاری خارجی 2020 برابر با 31.2 درصد بود.
به نظر می رسد، آغاز شیوع کرونا در سال 2020 بر میزان جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی کشورهای توسعه یافته به شدت تاثیر گذاشته است و این روند همچنان ادامه دارد.
کشورهای در حال توسعه در سال 2012 برای نخستین بار، از کشورهای توسعه یافته در جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی پیشی گرفتند و این وضعیت را در سال 2014 نیز حفظ کردند. این وضعیت بار دیگر در سال 2018 اتفاق افتاد.
سه کشور نخست جهان در جذب سرمایهگذاری مستقیم خارجی
آمریکا با 367 میلیارد و 376 میلیون دلار، چین با 180 میلیارد و 957 میلیون دلار و هنگکنگ با 140 میلیارد و 696 میلیون دلار بهترتیب در رتبههای اول تا سوم به لحاظ جذب سرمایهگذاری مستقیم خارجی قرار دارند.
سرمایه گذاری مستقیم خارجی جذبشده برخی کشورها
میزان سرمایه گذاری مستقیم خارجی جذب شده توسط برخی کشورهای دیگر فرانسه حدود 14 میلیارد دلار، آلمان 31 میلیارد دلار، انگلیس 27 میلیارد و 561 میلیون دلار، کانادا 59 میلیارد و 676 میلیون دلار، ژاپن 24.6 میلیارد دلار است.
در پی این گزارش، ایران مکان مناسبی برای سرمایه گذاری است اما عوامل بیگانه سعی دارند تا مانع دیده شدن این کشور پهناور برای خارجی ها باشند.
تاثیر معاهدات سرمایه گذاری دوجانبه بر جریان سرمایه گذاری مستقیم خارجی در کشورهای در حال توسعه
کشورهای در حال توسعه، معاهدات سرمایه گذاری دوجانبه را جهت جذب سرمایه گذاری های مستقیم خارجی تنظیم و آن را مکانیزم قانونی بین المللی برای تشویق و دلگرمی سرمایه گذاران خارجی می دانند. بنابراین تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر معاهدات سرمایه گذاری دو جانبه بر جریان سرمایه گذاری مستقیم خارجی در نظر گفته شده است بنابراین به پیروی از مطالعه نئومایر و اپیس (2005 ) داده های 51 کشور در حال توسعه در دوره زمانی 1381 – 1396 جمع آوری و از طریق الگوهای اقتصادسنجی پنل دیتا و نرم افزار ایویوز مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد : 1) کشورهای در حال توسعه که معاهدات سرمایه گذاری دوجانبه بیشتری با کشورهای توسعه یافته منعقد می کنند، جریانات سرمایه گذاری مستقیم خارجی بیشتری دریافت می کنند( 961/0 ). 2) تاثیر مثبت امضای معاهدات سرمایه گذاری دوجانبه زمانی بیشتر است که شاخص بین المللی ریسک کشوری پایین باشد یعنی در محیطی با ریسک بالا، در حالی که اثر مثبت معاهدات سرمایه گذاری دوجانبه بر روی سرمایه گذاری مستقیم خارجی به عنوان ریسک سیاسی کاهش می یابد، تاثیر حتی در سطوح بسیار پایین ریسک همیشه مثبت است 3) عبارت تعاملی بین محدودیت های سیاسی و متغیر معاهدات سرمایه گذاری دو جانبه ناچیز است ( 0076/0 )، در حالی که با ثبات دولتی منفی و معنی دار ( 0011/0- ) است. 4) عبارت تعاملی بین کیفیت سازمانی و متغیر معاهدات سرمایه گذاری دوجانبه به لحاظ آماری با علامتی منفی، معنی دار ( 002/0- ) است. این امر نشان می دهد که عملکرد معاهدات سرمایه گذاری دوجانبه بعنوان جایگزینی برای کیفیت سازمانی بالا، مناسب است.
کلیدواژهها
- جریان سرمایه گذاری مستقیم خارجی
- معاهده سرمایه گذاری دو جانبه
- ریسک سیاسی
- ثبات دولتی
- نظم و قانون
موضوعات
عنوان مقاله [English]
The Effect Of Bilateral Investment Treatie On The Flow Foreign Direct Investment In Developing Countries
نویسنده [English]
- mostafa heidari haratemeh
Assistant Professor, Department of Economics and Management, Naragh Branch, Islamic Azad University, Naragh, Iran
Developing countries regulate bilateral investment agreements to attract foreign direct investment and see it as an international legal mechanism to encourage foreign investors.. Thus the present study aims to investigate the impact of bilateral investment agreements on the flow of foreign direct investment . Therefore, following the study of ERIC NEUMAYER and LAURA SPES (2005), data from 51 developing countries in the period 2002-2007 were collected and analyzed through data panel econometric models and EVIEWS software. The results showed: a ) Developing countries that conclude more BITs with developed countries receive more FDI flows b ) The positive effect of BIT signature is greater when the ICRG composite index is low, ie in a high-risk environment. It is important to note that while the positive effect of BIT on FDI as a political risk is reduced, the impact is always positive even at very low levels of risk c ) The term interaction between political constraints and the variable of bilateral investment treaties is negligible, while with government stability is negative and significant. d ) The interactive expression between organizational quality and the BIT variable is statistically significant with a negative sign.This shows that the performance of BIT is suitable as an alternative to high organizational quality.
سرمایهگذاری خارجی و انواع مختلف آن
? سرمایهگذاری خارجی به معنای جریان سرمایه از یک کشور به کشور دیگر و اعطای سهام مالکیت شرکتها و داراییهای کشور میزبان است. سرمایهگذاران خارجی با توجه به میزان سرمایهگذاری، نقش تاثیرگذاری در مدیریت شرکت دارند.
روند جدیدی به سرمایه گذاری خارجی سمت جهانی شدن در جریان است که در آن شرکتهای چندملیتی اقدام به سرمایهگذاری در کشورهای مختلف میکنند.
سرمایهگذاری خارجی
? سرمایهگذاری خارجی عمدتا بهعنوان یک کاتالیزور برای رشد اقتصادی در آینده محسوب میشود که هم از طریق افراد دارای سرمایه امکانپذیر است و هم از طریق شرکتهایی که به دنبال رشد و توسعه فعالیتهای خود به وسیله مشارکت و همکاری با شرکتهای دیگر هستند.
?همزمان با رشد پدیده جهانی شدن، تعداد شعب شرکتها در سراسر جهان نیز رو به افزایش است. برای برخی شرکتها احداث کارخانه و تولید محصول در یک کشور دیگر بهدلیل نیروی کار و مواد اولیه ارزانتر و مالیات کمتر، مقرون به صرفه و جذاب به نظر میرسد.
?سرمایهگذاری خارجی به 2 روش صورت میپذیرد:
سرمایهگذاری مستقیم و سرمایهگذاری غیر مستقیم.
1️⃣ سرمایهگذاری خارجی مستقیم، سرمایهگذاری فیزیکی است که شامل احداث کارخانه، خرید ساختمان و سایر تجهیزات مورد نیاز تاسیس شرکت و یا پروژه در کشور خارجی میباشد.
این نوع سرمایهگذاری به عنوان یک سرمایهگذاری بلندمدت در نظر گرفته شده و موجب رشد اقتصادی در کشور میزبان میشود.
? انواع سرمایهگذاری مستقیم خارجی:
سرمایهگذاری مستقیم خارجی معمولا بهصورت افقی، عمودی و مستقل طبقهبندی میشود.
◻️ سرمایهگذاری افقی به سرمایهگذارانی اشاره دارد که فعالیت تجاری که در کشور خود در حال اجرای آن هستند را در یک کشور خارجی اجرا میکنند، بهعنوان مثال یک تولید کننده گوشی در آمریکا، یک فروشگاه در کشور چین باز کند.
◻️ سرمایهگذاری عمودی یعنی سرمایهگذار فعالیتی متفاوت اما مرتبط با کار اصلی خود را در کشور دیگری انجام دهد، مثلا قطعات و مواد اولیه محصول تولیدی خود را در کشور دیگری تولید کند.
◻️ سرمایهگذاری مستقل زمانی است که فرد یا شرکت در طرح و پروژهای متفاوت و غیرمرتبط با فعالیتی که در حال حاضر در کشور خود انجام میدهد در کشوری خارجی سرمایهگذاری میکند. از آنجایی که این نوع سرمایهگذاری در صنعتی است که سرمایهگذار تا به حال در آن تجربهای نداشته است معمولا به صورت مشارکتی با شرکت خارجی که در این صنعت کار کرده باشد صورت میگیرد.
2️⃣ سرمایهگذاری خارجی غیرمستقیم، شامل شرکتها، موسسات مالی و سرمایهگذاران خصوصی است که سهام شرکتهایی که در بازار بورس و اوراق بهادار فعالیت میکنند را خریداری کرده و از آن طریق اقدام به مشارکت و سرمایهگذاری میکنند.
? علاوهبر 2 روش گفته شده، روش دیگری نیز وجود دارد که در گذشته منبع اصلی تامین سرمایه کشورهای در حال توسعه به شمار میرفته و عبارت است از وامهای تجاری.
وامهای تجاری معمولا بهصورت وامهای بانکی هستند که توسط یک بانک داخلی به یک شرکت خارجی و یا به دولت آن کشور داده میشود.
بهمنظور آشنایی بیشتر با اصطلاحات سرمایهگذاری و تامین مالی، کانال ما را در تلگرام دنبال کنید: irantipcom
دیدگاه شما