ساخت سبد سرمایه‌گذاری

اما اگر شما کسی هستید که وقتی سرمایه‌گذاری‌تان در کوتاه مدت افت می‌کند خوابتان نمی‌برد و دچار تنش عصبی می‌شوید، باید گفت که احتمال سود بردن کلان به تحمل فشار عصبی نمی ارزد.

پرتفوی یا سبد ارز دیجیتال چیست و چگونه بسازیم یا بخریم؟

بهترین سبد ارز دیجیتال را چگونه باید بسازیم؟ هر کسی را بهر کاری ساخته‌اند! بله؛ همه ما که ترید نیستیم و نخواهیم شد. بسیاری از ما ساخته شده‌ایم که سبد یا پرتفوی (پورتفولیو) از ارز دیجیتال درست کنیم و آن را برای چند سال نگه داریم. پورتفولیو ارز دیجیتال که هدف از آن نگهداری در بلند مدت است، می‌تواند مزایای زیادی داشته باشد. از بسیاری لحاظ از ترید مناسب‌تر است. اینکه پرتفوی ارز دیجیتال چیست و چگونه بسازیم یا بخریم از جمله موضوعاتی هستند که در ادامه به آن‌ها خواهیم پرداخت. پرسش‌های ساخت سبد سرمایه‌گذاری خود را می‌توانید در بخش نظرات با ما در میان بگذارید.

سبد ارز دیجیتال یا پرتفوی ارز دیجیتال چیست؟

در طول دهه گذشته بیت کوین بهترین عملکرد را در میان تمام دارایی‌های جهان داشت. بیت کوین و بزرگ‌ترین ارزهای دیجیتال از نظر ارزش بازار در مقایسه با تمام سهام شرکت‌های موجود در بازار و همچنین طلا و سایر کالاها بیشترین بازده سرمایه‌گذاری (ROI) را داشتند.

اولین صرافی بیت کوین در سال ۲۰۱۱ فعالیتش را شروع کرد. اما بیت کوین تا سال ۲۰۱۷ چندان مورد توجه قرار نگرفت. در آن هنگام قیمت هر بیت کوین در ماه ژانویه حدود ۱۰۰۰ دلار بود و تا ماه دسامبر به ۲۰۰۰۰ دلار رسید. این یعنی رشدی ۲۰ برابری در کمتر از یک سال!

در حالی که تمام جهان از هجوم مردم برای خرید این طلای دیجیتال شگفت زده شده بود، بسیاری از دارندگان بیت کوین حتی یک ساتوشی (کوچک‌ترین واحد بیت کوین) از دارایی خود را نفروختند زیرا به آن به دید یک سرمایه‌گذاری بلندمدت یا به اصطلاح جامعه رمز ارزها «هولد کردن» به آن نگاه می‌کردند.

در این راهنما به چگونگی اجرای این روش سرمایه‌گذاری یعنی ساخت یک پورتفوی یا سبد بلند مدت از ارزهای دیجیتال خواهیم پرداخت.

سرمایه‌گذاری بلند مدت همانگونه که از نامش پیداست به معنی داشتن دید بلند مدت به سرمایه‌گذاری است. ممکن است هر کس تعریف متفاوتی از عبارت «بلند مدت» داشته باشد. در بازار سهام این عبارت به معنای نگه داشتن یک دارایی برای چندین سال است.

اما با توجه به ماهیت پرنوسان و حرکات قیمتی شدید ارزهای دیجیتال، می‌توانیم این عدد را به چند ماه یا یک سال تقلیل کنیم. اگر به بازار سهام نگاه کنیم متوجه می‌شویم که سرمایه‌گذار افسانه‌ای، وارن بافت، به دلیل مزایای متعدد سرمایه‌گذاری بلند مدت طرفدار این روش است.

چرا پورتفولیو بلند مدت خوب است؟

در ادامه به مزایای یک سبد بلند مدت از ارز دیجیتال پرداخته شده است.

تاریخ تکرار می شود!

داده‌های آماری تاریخی یک اقتصاد در حال رشد نشان داده است که این روش سرمایه‌گذاری سودآوری خوبی دارد. از آنجا که اقتصاد در طول زمان در حال گسترش است، بازارها معمولاً در طولانی مدت روند صعودی را طی می‌کنند.

البته بازار رمز ارزها داستان متفاوتی دارد. با این حال هودلینگ (HODLing) و میانگین سازی هزینه به دلار (Dollar Cost Averaging) یه به زبان ساده همان خرید پله ای ثابت کرده است که حتی در بازار نوپای رمز ارزها هم بهترین استراتژی سرمایه‌گذاری است.

کاهش کارمزدهای معاملات

اگر رویکرد معاملاتی فعالی در سرمایه گذاری دارید، احتمالاً کارمزدهای معاملات سود شما را کاهش دهد، به ویژه هنگامی‌که معاملات‌تان را با مارجین و لورج انجام می‌دهید.

با داشتن یک استراتژی سرمایه گذاری بلند مدت، پس از خریداری کردن رمز ارزها تنها کاری که باید بکنید این است که صبر کنید. به جز هزینه‌های اولیه معامله دیگر لازم نیست در آینده هزینه‌ای پرداخت کنید.

شما نمی‌توانید زمان بازار را کنترل کنید

وارد شدن به بازار و خارج شدن از آن ممکن است به معنای از دست دادن روزهایی باشد که در آنها سودهای زیادی حاصل می‌شود. از دست دادن بهترین روز بیت‌کوین در سال ۲۰۱۹، که ۲۶ اکتبر بود – به معنای از دست دادن سود بالقوه‌ی ۴۲ درصدی بود.

با داشتن یک استراتژی سرمایه گذاری بلند مدت لازم نیست نگران حاضر بودن در پوزیشن‌تان باشید. با در نظر داشتن این واقعیت، به شما توصیه می‌کنیم برای اجتناب از نوسانات شدید، پورتفولیوی خود را نه یک باره، بلکه به کمک روش میانگین سازی هزینه به دلار (DCA) به صورت پله‌ای خریداری کنید.

اول امنیت رمز ارزی

فعال نبودن در معامله به این معنی است که نیازی به نگه داشتن وجوه دیجیتال‌تان در صرافی‌ها ندارید، بلکه بهتر است آنها را با خیال راحت در یک کیف پول سخت‌افزاری نگه دارید. همانطور که می‌دانید صرافی‌ها اهداف جذابی برای هکرها هستند و تقریباً همه صرافی‌های پیشرو در نتیجه حملات هکرها متضرر شده‌اند.

چگونه بهترین سبد سرمایه گذاری ارز دیجیتال بسازیم؟

در ادامه به نکات مهم در خصوص خرید و ساختن یک سبد یا پرتفوی ارز دیجیتال بلند مدت پرداخته‌ایم. اکنون که با مزایای استراتژی سرمایه‌گذاری بلند مدت آشنا شدید، لازم است به این سوال فکر کنید که باید کدام رمز ارزها را به پرتفولیوی بلند مدت‌تان اضافه کنید یا این که پورتفولیوی خود را چگونه بسازید.

ابتدا بیایید با برخی از شاخص‌هایی آشنا شویم که می‌توانیم برای سنجیدن پتانسیل رمز ارزها در بلند مدت استفاده کنیم. در ادامه تنها با چند نمونه از این معیارها آشنا می‌شویم.

ارزش بازار ارز دیجیتال مورد نظر

ارزش بازار یا سهم بازار را می‌توان به عنوان نسبت کل ارزش بازار یک رمزارز نسبت به ارزش کل بازار تعریف کرد.

سهم زیاد از بازار به طور معمول نشانه تسلط بر بازار است. به عنوان مثال سهم بازار بیت‌کوین در حال حاضر در حدود ۴۰ درصد از کل ارزش بازار رمز ارزها است. ما می‌توانیم از این رقم به عنوان شاخصی برای تعیین موفقیت بلند مدت رمز ارزها، از جمله بیت کوین، در پورتفولیوی خود استفاده کنیم. به پروژه‌هایی توجه کنید که ارزش بازار آنها بیش از یک میلیارد دلار است.

پروژه‌هایی با ارزش بازار کم، مثلاً چند ده میلیون دلار، به راحتی تحت تاثیر قرار می‌گیرند. با این حال، آنها نیز می‌توانند پتانسیل رشد داشته باشند. برای بررسی یک ارز دیجیتال تحلیل فاندامنتال بسیار مهم است.

کاربرد ارز دیجیتال مورد نظر

هنگام گمانه‌زنی در مورد ماندگاری یک رمزارز تا چند سال آینده باید از خود بپرسیم که آیا این رمزارز مفید است و این پروژه کاربران زیادی دارد؟

دومین رمزارز بزرگ بر اساس ارزش بازار یعنی اتریوم، نمونه‌ای از این ساخت سبد سرمایه‌گذاری کاربرد است. ارزش کاربردی اتریوم ناشی از این قابلیت است که این رمز ارز به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد تا اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (dApps) را بر بستر بلاکچین آن بسازند.

بایننس کوین (BNB) یک نمونه دیگر است. بایننس کوین به عنوان توکن کاربردی بزرگ‌ترین صرافی از نظر حجم معادله، یعنی بایننس، مورد استفاده قرار می‌گیرد. از این توکن برای پرداخت کارمزدهای صرافی بایننس و همچنین مشارکت در عرضه اولیه صرافی توسط بایننس استفاده می‌شود.

حجم معاملات و تراکنش‌های روزانه

برای اطمینان یافتن از اینکه یک رمز ارز مورد استفاده قرار می‌گیرد یا نه، می‌توانید تعداد تراکنش‌های روزانه و همچنین حجم آن را بررسی کنید. مواظب باشید تراکنش‌های واقعی را با تراکنش‌های تقلبی اشتباه نگیرید.

در زمان نوشتن این مطلب میانگین تعداد تراکنش‌های اتریوم در روز حدود ۱/۶ میلیون مورد است. بسیاری از این تراکنش‌ها مربوط به توکن‌های ERC-20 است. با ساخت سبد سرمایه‌گذاری این وجود این نشان می‌دهد که از این شبکه استفاده می‌شود.

توسعه مداوم

این یکی از جوانب بسیار مهم رمز ارزها و ساخت یک پرتفوی ارز دیجیتال است. اگر فناوری پشت یک رمز ارز مناسب هدف آن نباشد، این احتمال وجود دارد که در دراز مدت این رمز ارز شکست بخورد. اتریوم در کنار سافت و هارد فورک‌های متعدد در سال ۲۰۱۹ در حال کار کردن بر روی اثبات سهام (PoS) و راه‌اندازی اتریوم ۲.۰ است.

این پیشرفت فنی مثبت باعث افزایش احتمال روی آوردن به اتریوم شده و آن را به گزینه‌ی جذابی برای افزودن به پورتفولیو تبدیل می‌کند.

اخبار و احساسات بازار

اخبار مربوط به رمز ارزها که شامل گزارش‌هایی در مورد پروژه‌های خاصی هستند ممکن است بر عملکرد قیمت توکن، به ویژه توکن‌های دارای ارزش بازار کم تأثیر بگذارد.

بعضی از پروژه‌ها به لطف روش‌های بازاریابی موفق‌شان بیشتر مورد پسند رسانه‌ها هستند، در حالی که سایر پروژه‌ها این طور نیستند. مثلاً بودجه‌ی بازاریابی ترون احتمالاً بیشتر از بودجه مونرو است.

به همین دلیل بهتر است با دنبال کردن اخبار رمز ارزهای مربوط به پروژه‌های‌تان همیشه به روز باشید و همچنین احساسات بازار را زیر نظر بگیرید. همچنین به شما توصیه می‌کنیم با عضویت در وب‌سایت پروژه‌ی خود آخرین اخبار مربوط به توسعه‌ی رمز ارز را دریافت کنید.

موارد بالا تنها چند مورد از شاخص‌هایی است که می‌توانید برای پی بردن به ارزشمندی طولانی مدت رمز ارزها در نظر بگیرید. حالا می‌توانیم به چیدن پورتفولیوی مورد نظر بپردازیم. به عبارت دیگر تصمیم بگیریم از هر رمز ارز چند درصد در پورتفولیوی خود قرار دهیم.

ساخت بهترین سبد ارز دیجیتال: تخصیص ریسک

انتخاب یک رمز ارز خاص در درجه اول به میزان تحمل ریسک شما بستگی دارد. بازارهای جهانی را به عنوان مثال در نظر بگیرید؛ اگر تحمل ریسک شما خنثی باشد می‌توان گفت که یک پورتفولیوی مناسب برای یک شخص جوان شامل ۵۰ درصد سهام و ۵۰ درصد اوراق قرضه است.

معمولاً سهام در مقایسه با اوراق قرضه ریسک بیشتری داشته اما بازده بیشتری نیز دارند و این به دلیل نسبت ریسک به پاداش است. برعکس، اوراق قرضه دارایی‌های مطمئن‌تری هستند اما بازده کمتری دارند. تشکیل سبدی متشکل از هر دو دارایی باعث کاهش ریسک و افزایش بازده سرمایه‌گذاری برای افراد معمولی می‌شود.

اگر این تمهیدات را در دنیای ارزهای دیجیتال نیز اجرا کنیم متوجه وجود شباهت‌هایی میان این بازار و بازارهای سنتی خواهیم شد.

شاید بتوان گفت سرمایه‌گذاری در بیت کوین ریسک کمتری نسبت به سرمایه‌گذاری در آلت کوین‌های دارای ارزش بازار متوسط دارد. با توجه به این نکته می‌توانیم میزان تحمل ریسک خود را تعیین کرده و پورتفولیوی نهایی را بر اساس آن تشکیل داد.

به عنوان مثال یک پورتفولیوی بسیار پر ریسک ممکن است شامل ۸۰ درصد از رمز ارزهای دارای ارزش بازار متوسط یا کم و ۲۰ درصد بیت کوین باشد. بالعکس، یک پورتفولیوی بلند مدت امن‌تر می‌توان شامل ۹۰ درصد بیت کوین و ۱۰ درصد از آلت کوین‌های با ارزش بازار متوسط یا بالا باشد.

بنابراین برای تشکیل یک پورتفولیوی بلند مدت ابتدا باید میزان ریسک‌پذیری خودتان را مشخص کنید.

قبل از ادامه دادن باید اضافه کنیم که فرض اصلی ما در این مقاله این خواهد بود که بازار ارزهای دیجیتال با گذشت زمان رشد می‌کند. از این رو پورتفولیوی رمز ارزها باید بر اساس بیت کوین سنجیده شود و نه دلار.

به علاوه، و با در نظر گرفتن چرخه بازار ارزهای دیجیتال بهتر است وقتی قیمت بالا رفته است بیت کوین و دیگر ارزهای دیجیتال را بفروشید و سود آن را ذخیره کنید.

گذشته از بیت کوین، سال‌های گذشته به ما آموخت که اکثر آلت کوین‌ها با رکورد تاریخی قیمت خود فاصله زیادی دارند. بیشتر آلت کوین‌ها به مرور زمان ارزش خود را در برابر بیت کوین از دست می‌دهند. بعد از تخلیه شدن حباب قیمتی سال ۲۰۱۷ فقط چند آلت کوین توانستند به رکورد تاریخی خود برسند. دو مورد از این رمز ارزها را در نمونه پورتفولیوی ما مشاهده می‌کنید.

سرانجام، ما هنگام تهیه کردن یک پورتفولیو باید در آن تنوع ایجاد کنیم. با این حال، نباید رمز ارزهای زیادی را در پورتفولیو بگنجانیم و در نتیجه مدیریت کردن آنها از دستمان خارج شود.

ممکن است نمونه پورتفولیوهای پیشنهادی در این مقاله با پورتفولیو شما متفاوت باشد زیرا بدون شک عواملی مانند تحمل ریسک در افراد مختلف متفاوت خواهد بود. پورتفولیوی ارائه شده در این مقاله بر اساس مدل معامله‌گر سرشناس، کریپتو کوبِین، طراحی شده است. شما هم می‌توانید از این مدل برای ساخت پورتفولیوی بلند مدت‌تان استفاده کنید.

در زیر دو ترکیب پورتفولیوی متفاوت را مشاهده می‌کنید که از رمز ارزهای یکسان تشکیل شده‌اند. نکته متفاوت در مورد این دو پورتفولیو میزان ریسک آنهاست.

نمونه سبد یا پورتفولیو ارز دیجیتال

در زیر برای آشنایی بیشتر به طور نمونه دو مثال از یک سبد یا پرتفوی ارز دیجیتال با ریسک کم و یک سبد با ریسک بالا آورده شده است.

سبد ارز دیجیتال پیشنهادی ۱: ریسک کم

۸۰ درصد ۷ درصد ۶ درصد ۴ درصد ۳ درصد

سبد ارز دیجیتال پیشنهادی ۲: ریسک زیاد

• بیت‌کوین ۵۰ درصد
• اتریوم ۲۰ درصد
• کاردانو ۱۵ درصد
• شیبا ۱۰ درصد
• ترون ۵ درصد

سخن آخر

سرمایه‌گذاری در بازار ارزهای دیجیتال بسیار جذاب است، اما در کنار آن باید امنیت سبد ارز دیجیتال خود را تضمین کنید. داستان‌های زیادی درباره به سرقت رفتن ارزهای دیجیتال به دلیل نداشتن امنیت کافی وجود دارد.

اکنون برای سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال زمان بسیار خوبی است و خیلی دیر نیست. رمز ارزها یک کلاس دارایی جدید بوده که در حال حاضر بازدهی بهتری نسبت به بازارهای سنتی دارد.

با این حال، داشتن استراتژی نیز بسیار مهم است. نداشتن یک برنامه سرمایه‌گذاری آماده می‌تواند خسارات سنگینی به همراه داشته باشد. رویکرد سرمایه‌گذاری بلند مدت یکی از استراتژی‌هایی است که می‌توانید انتخاب کنید. حتی می‌توانید رویکرد سرمایه‌گذاری بلند مدت را متناسب با سبک معاملاتی خودتان تغییر دهید. مهم‌ترین نکته این است که برای هر سناریویی که ممکن است پیش بیاید برنامه‌ریزی داشته باشید.

مدل سبد ساخت سبد سرمایه‌گذاری سرمایه گذاری چند دوره ای با افق های سرمایه گذاری غیر یکسان برای برنامه ریزی بهینه خرید و فروش

کنفرانس ملی پیشرفت های اخیر در مهندسی و علوم نوین

خرید و دانلود فایل مقاله

با استفاده از پرداخت اینترنتی بسیار سریع و ساده می توانید اصل این مقاله را که دارای 16 صفحه است به صورت فایل PDF در اختیار داشته باشید.

مشخصات نویسندگان مقاله مدل سبد سرمایه گذاری چند دوره ای با افق های سرمایه گذاری غیر یکسان برای برنامه ریزی بهینه خرید و فروش

عباس نتاج انصار - دانش آموخته گروه مهندسی مالی، دانشکده مهندسی صنایع واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

کاوه خلیلی دامغانی - دانشیار مهندسی صنایع، دانشکده مهندسی صنایع واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده مقاله :

سرمایه گذاری یکی از اجزای مهم اقتصاد است و بازار سرمایه مکان مناسبی برای جذب سرمایه مورد نیازبنگاه های اقتصادی محسوب می شود. روش های مختلفی برای سرمایه گذاری بهینه در این بازار ارایه شدهکه تیوری پرتفوی نوین هری مارکویتز از جمله ی مهمترین آنها است. در این تیوری بازده سرمایه گذاریبیشینه و ریسک در آن کمینه میشود. در این مقاله به دنبال توسعه ی مدل سبد سرمایه گذاری چنددوره ای هستیم که در آن بتوان از دارایی های متنوعی همچون سهام، اوراق با درآمد ثابت و با افق هایغیر یکسان برنامه ریزی در آن استفاده کرد. همچنین این مدل تعداد بهینه ی خرید و فروش دارایی در هردوره را بدست می آورد. اهداف این مدل بیشینه کردن ثروت و کمینه کردن نیمورایانس است و برای حلآن از برنامه ریزی آرمانی استفاده شده است. برای نمونه نیز از داده های چند سهام شرکت حاضر و فعالدر بورس اوراق بهادار تهران و تعدادی از دارایی های با درآمد ثابت که در بورس اوراق بهادار تهران وفرابورس ایران حاضر هستند در سه دوره ی برنامه ریزی استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

کد مقاله /لینک ثابت به این مقاله

کد یکتای اختصاصی (COI) این مقاله در پایگاه سیویلیکا DESCONF01_062 میباشد و برای لینک دهی به این مقاله می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است و به عنوان سند ثبت مقاله در مرجع سیویلیکا مورد استفاده قرار میگیرد:

نحوه استناد به مقاله :

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:

نتاج انصار، عباس و خلیلی دامغانی، کاوه،1397،مدل سبد سرمایه گذاری چند دوره ای با افق های سرمایه گذاری غیر یکسان برای برنامه ریزی بهینه خرید و فروش،کنفرانس ملی پیشرفت های اخیر در مهندسی و علوم نوین،قرچک،https://civilica.com/doc/786201

در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته می شود.
برای بار اول: ( 1397، نتاج انصار، عباس؛ کاوه خلیلی دامغانی )
برای بار دوم به بعد: ( 1397، نتاج انصار؛ خلیلی دامغانی )
برای آشنایی کامل با نحوه مرجع نویسی لطفا بخش راهنمای سیویلیکا (مرجع دهی) را ملاحظه نمایید.

مدیریت اطلاعات پژوهشی

اطلاعات استنادی این مقاله را به نرم افزارهای مدیریت اطلاعات علمی و استنادی ارسال نمایید و در تحقیقات خود از آن استفاده نمایید.

بررسی کارآیی بهینه‏سازی سبد سرمایه‏گذاری با استفاده از الگوی ترکیبی حداقل واریانس و 1/N

همواره به مسئلۀ انتخاب سبد به‌منزلۀ یکی از مسائل اساسی در زمینۀ سرمایه‌گذاری توجه شده است. الگو‏ها و روش‏های مختلفی از زمان ارائۀ کار اولیۀ مارکویتز تاکنون برای انتخاب سبد سرمایه‏گذاری بهینه ارائه شده است. با این حال یافتن مفیدترین الگو در انتخاب این سبد همواره دغدغۀ سرمایه‏‏گذاران بوده است. هدف از این پژوهش بررسی کارآیی بهینه‏سازی سبد سرمایه‏گذاری با استفاده از الگویی جدید با نام الگوی ترکیبی حداقل واریانس و 1/N است؛ بدین منظور الگوی ترکیبی حداقل واریانس و 1/N ارائه و عملکرد این الگو با الگو‏های حداقل واریانس و الگوی 1/N مقایسه شده است. برای ارزیابی عملکرد سبد سرمایه‏گذاری حاصل از الگو‏های پژوهش از معیارهایی مانند شارپ، ترینر، مودیلیانی ـ مودیلیانی، اطلاعات و سورتینو و درنهایت از روش تصمیم‏گیری چندمعیارۀ TOPSIS برای رتبه‏بندی الگو‏های پژوهش استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان‌دهندۀ برتری الگوی ترکیبی حداقل واریانس و 1/N نسبت به الگو‏های دیگر است.

کلیدواژه‌ها

• انتخاب سبد سرمایه‏گذاری
• الگوی 1/N
• الگوی حداقل واریانس
• الگوی ترکیبی حداقل واریانس و 1/N

20.1001.1.23831170.1397.6.4.11.8

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Examining the Efficiency of Portfolio Optimization using Model of Minimum-Variance and N/1 in Portfolio Selection

نویسندگان [English]

• Reza Raei 1
• Saeed Bajalan 2
• Alireza Ajam 3

1 University of Tehran, Tehran, Iran

2 University of Tehran, Tehran, Iran

3 University of Tehran, Tehran, Iran

چکیده [English]

The issue of portfolio selection has always been considered as one of the key issues in the field of investment. To select optimal portfolios, various models and methods have been represented since the initial presentation of the Markowitz approach. However, finding the most efficient model in portfolio selection has always been the subject of concern. Introducing a new model, called “the composition model of minimum-variance and N/1”, this paper aims to examine the efficiency of three different models of portfolio optimization. For this purpose, the performance of the composition model is compared with the sole minimum-variance model and the sole N/1 model. To evaluate the performance of the portfolios, some criteria such as Sharpe ratio, Trainer ratio, Modigliani and Modigliani ratio, Sortino ratio, and Information ratio have been applied. Finally, the TOPSIS multi-criteria decision-making method for ranking the research models has been used. The results indicate the superiority of the composition model over the two models applied solely.

کلیدواژه‌ها [English]

• Portfolio Selection
• N/1 model
• Minimum-Variance model
• Composition Model of Minimum-Variance and N/1

اصل مقاله

مقدمه.

وجود بازار سرمایۀ فعال و پویا از نشانه‌های توسعه‌یافتگی کشورها در سطح بین‌المللی است. در کشورهای توسعه‌یافته بیشتر سرمایه‌گذاری‌ها در بازارهای مالی صورت می‌گیرد. مشارکت فعال افراد جامعه در بورس متضمن حیات بازار سرمایه و توسعۀ پایدار کشور است. عمده‌ترین مسئله‌ای که سرمایه‌گذاران این بازارها با آن روبه‌رو هستند، تصمیم‌گیری در زمینۀ انتخاب سبد مناسب برای سرمایه‌گذاری است.

پس از آنکه مارکویتز [1] (1952) مسئلۀ بهینه‌سازی سبد سرمایه‏گذاری میانگین - واریانس را ارائه کرد، پژوهش‏های مختلفی در این زمینه انجام و مسئلۀ انتخاب سبد سرمایه‏گذاری به‌منزلۀ یکی از دغدغه‏های اصلی در حوزۀ دانشگاهی و حرفه‏ای مطرح شد و به‌دنبال آن کارهای بیشتری در این زمینه انجام گرفت. مفهوم انتخاب دارایی‌ها در سبد سرمایه‏گذاری از نظر او چنین بود که سرمایه‌گذاران با درنظرداشتن دو عامل بازده و ریسک به‌دنبال حداکثرکردن بازده خود با کمترین ریسک یا کمینه‌کردن ریسک با حداکثر بازده‌اند؛ اما در این زمینه برآورد پارامترها نظیر بازده موردانتظار با سختی‏ها و خطاهایی همراه است؛ به‌طوری که بسیاری از الگو‏های ارائه‌شده بعد از مارکویتز بر کاهش خطاهای تخمین بازده موردانتظار تمرکز کرده‏اند. ازطرفی، مسئلۀ بهینه‏سازی مارکویتز بر مفروضاتی مبتنی است که همواره دربارۀ آنها بحث شده است. میچاد [2] (1989) معتقد است الگوی میانگین - واریانس به‌دلیل مفروضات مطرح‌شده در آن جذابیت کمتری دارد و به ارائۀ الگو‏های دیگر نیاز است.

الگوی حداقل واریانس، الگوی دیگری است که در زمینۀ انتخاب سبد ارائه شده است. در این الگو با سرمایه‌گذاری روبه‌رو هستیم که تنها دغدغۀ او کمینه‌کردن ریسک سبد سرمایه‏گذاری است. در این الگو با توجه به تفاوت در میزان ریسک دارایی‌ها امکان تمرکز بیش از حد در یک یا چند دارایی به وجود می‏آید؛ به‌طوری که بخش چشمگیری از ریسک کل سبد سرمایه‏گذاری از یک یا چند دارایی تأثیر می‏گیرد؛ درواقع، بدین ترتیب تنوع سبد سرمایه‏گذاری به‌دست‌‎آمده به‌لحاظ ریسک کاهش می‌یابد که از ایرادات الگوی حداقل واریانس است [13].

الگوی دیگر در زمینۀ انتخاب سبد سرمایه‏گذاری، الگوی N/1 است که در آن در سبدی متشکل از N دارایی، وزنی برابر به هر دارایی اختصاص می‏یابد. سرمایه‌گذاران با وجود سادگی این الگو همچنان به دو دلیل از آن استفاده می‌کنند: یکی، نیازنداشتن به برآورد همراه با خطای پارامترها در بهینه‌سازی و دیگر آنکه با وجود ارائۀ نظریه‏ها و روش‌های مختلف برای بهینه‏سازی سبد ازطریق برآوردها در 50 سال گذشته سرمایه‌گذاران همچنان سادگی را در انتخاب سبد ترجیح می‏دهند [6]. دی‌میگوئل [3] و همکاران (2009) و چاوز [4] و همکاران (2012) نیز در پژوهش‏های خود به این نتیجه رسیدند که وزن‌دهی برابر بیشتر به‌دلیل خطاهای تخمین بازدهی‌های موردانتظار نتایج بهتری در مقایسه با بهینه‌سازی سبد سرمایه‏گذاری دارای حداقل واریانس دارد و عملکرد الگوی N/1 از الگوی میانگین - واریانس و الگوی ترکیبی حداقل واریانس و N/1 نیز بهتر است. جنبۀ منفی الگوی N/1 این است که هیچ اطلاعاتی را دربارۀ بازده، ریسک و همبستگی با دیگر دارایی‌ها در نظر نمی‌گیرد؛ بنابراین، سبد سرمایه‏گذاری به‌دست‌آمده احتمالاً به‌خوبی متنوع نیست و سرمایه‌گذار متحمل ریسکی خواهد بود که بابت آن بازده متناسب را به دست نخواهد آورد [6].

دی‌میگوئل و همکاران (2009) الگوی ترکیبی حداقل واریانس و N/1 را ارائه کردند. دلیل اصلی ارائۀ این الگو آن است که با توجه به سختی و خطاهای مطرح‌شده در برآورد بازده‌ موردانتظار نسبت به کوواریانس ممکن است سرمایه‌گذاری بخواهد میانگین بازده‌ها را نادیده بگیرد؛ اما به برآوردهای کوواریانس توجه کند و با تمرکز بر کمینه‌کردن ریسک که در الگوی حداقل واریانس مطرح است، بتواند از مزایای الگوی N/1 نیز بهره ببرد. در این پژوهش عملکرد این الگو در مقایسه با الگو‏های دیگر بررسی می‏شود و نتایج آن از بعد نظری زمینه‌ای را فراهم می‌کند تا بهترین روش انتخاب سبد سرمایه‏گذاری بهینه در ادبیات موضوع از بین چندین روش و براساس معیارهای عملکردی مختلف ارائه شود.

هدف از این پژوهش بررسی کارآیی بهینه‏سازی سبد سرمایه‏گذاری با استفاده از الگوی ترکیبی حداقل واریانس و N/1 ارائه‌شده توسط دی‌میگوئل و همکاران (2009) و مقایسۀ عملکرد آن با الگوی‏ N/1 و الگوی حداقل واریانس و درنهایت رتبه‏بندی این الگو‏هاست. این پژوهش، اولین پژوهشی است که این الگو‏ها را مقایسه و در این زمینه از معیارهای مختلفی برای ارزیابی عملکرد سبد سرمایه‏گذاری استفاده و در پایان رتبه‏بندی این الگو‏ها را ارائه کرده است. دلیل انتخاب این سه الگو این است که این الگو‏ها بازده را در نظر نمی‏گیرند و خطاهای پیش‏بینی بازده در آنها تأثیرگذار نیست. نتایج این پژوهش برای سرمایه‏گذاران و فعالان بازار سرمایه که به‌دنبال درامان‌ماندن از معایب مترتب بر برآورد بازده‌اند، قابل‌استفاده است. ساختار مقاله بدین شرح است: در بخش بعدی مبانی نظری بیان می‌‌شود؛ سپس روش‌ پژوهش بررسی می‌شود؛ درنهایت نیز یافته‌ها و نتایج و پیشنهادها مطرح می‌شود.

مبانی نظری.

در حدود قرن چهارم رابی ایزاک بارآها [5] قاعده‌ای برای تخصیص دارایی‌ها پیشنهاد داد: «یک فرد باید همیشه ثروتش را به سه بخش تقسیم کند؛ یک سوم در زمین، یک سوم در کالا و یک سوم آماده در دستش» [6]. پس از یک سکون مختصر در ادبیات دربارۀ تخصیص دارایی، مارکویتز در سال 1952 پیشرفت‌های چشمگیری ایجاد کرد و قاعده‌ای بهینه برای تخصیص ثروت بین دارایی‌های ریسکی در شرایطی ایستا (یعنی زمانی که سرمایه‌گذاران تنها مراقب میانگین و واریانس بازده یک سبد سرمایه‏گذاری‌اند) ارائه کرد. پس از آن و برای بهبود عملکرد الگوی مارکویتز، تلاش زیادی صورت گرفت تا موضوع کنترل خطای برآورد بهبود یابد. در ادامه برخی پژوهش‏های انجام‌شده در زمینۀ انتخاب سبد سرمایه‏گذاری با تکیه بر الگو‏های مطالعه‌شده در پژوهش حاضر بررسی می‏شود.

دی‌میگوئل و همکاران (2009) عملکرد الگوی N/1 را در مقایسه با 14 الگوی بهینه‏سازی دیگر بررسی کردند. نتایج پژوهش آنها نشان می‌دهد هیچ الگویی نسبت شارپ، بازده معادل اطمینان و حجم معاملات بالاتری از الگوی N/1 ندارد. حتی الگوی ترکیبی حداقل واریانس و N/1 ارائه‌شده در این پژوهش عملکرد بهتری نسبت به الگوی N/1 ندارد. بِهر [6] و همکاران (2012) با پیشنهاد رویکرد مبتنی بر ویژگی‏های سهام برای انتخاب سبد سرمایه‏گذاری که از اصلاح الگوی برانت [7] و همکاران (2009) به دست آمده است، عملکرد این رویکرد را با الگو‏های دیگر نظیر میانگین - واریانس، حداقل واریانس، N/1 و الگو‌های عاملی دیگر مقایسه کردند. نتایج نشان می‌دهد با توجه به ‌اینکه در الگوی حداقل واریانس از میانگین چشم‌پوشی شده است و تنها بر کوواریانس‌های بازده دارایی‌ها تمرکز شده است، این الگو عملکرد بهتری از الگوی میانگین - واریانس دارد. با وجود این، الگوی حداقل واریانس عملکرد بهتری در مقایسه با الگوی N/1 ندارد. کیربی و استدیک [8] (2012) برای بررسی عملکرد راهبرد‌های ساده و فعال نسبت به راهبرد N/1 از دو روش جایگزین انتخاب سبد سرمایه‏گذاری میانگین - واریانس شامل زمان‌بندی نوسانات و زمان‌بندی پاداش به ریسک بهره بردند که برای کاهش اثرات تخمین ریسک طراحی شده‌ است. هر یک از این روش‏ها به سرمایه‌گذار اجازه می‏دهد روی حجم معاملات خود کنترل داشته باشد؛ ازاین‌رو، هزینه‌های معاملات با استفاده از پارامتر تنظیم به‌منزلۀ معیاری از زمان‏بندی تفسیر می‌شود. نتایج این پژوهش عملکرد بهتر راهبرد‌های زمان‌بندی را نسبت به الگوی N/1 نشان می‌دهد. فلتچر [9] (2017) مزایای استفاده از ویژگی‌های سهام در انتخاب سبد‌های بهینه را با استفاده از رویکرد برانت و همکاران (2009) بررسی کرد. نتایج نشان داد سبد سرمایه‏گذاری انتخابی با استفاده از رویکرد ویژگی‏های سهام ازنظر معیار شارپ عملکرد بهتری نسبت به سایر الگو‏ها ازجمله الگو‌های N/1 و میانگین - واریانس دارد. لو [10] و همکاران (2016) برای بهبود عملکرد الگوی میانگین - واریانس با استفاده از الگوی توزیعی عدم‌تقارن، بازده مازاد موردانتظار را به‌وسیلۀ نمونه‌گیری از یک الگوی احتمال چندمتغیره تخمین زدند که شامل عدم‌تقارن توزیع انتظارات است. نتایج نشان می‌دهد اعمال رابطه‌ها با استفاده از الگوی حاشیه‌ای که از درآمیختن خصوصیات پویا مثل خودرگرسیونی، دسته‌بندی نوسانات و چولگی است، خطای تخمین را نسبت به نمونه‌گیری تاریخی کاهش می‌دهد. در پژوهش آنها عملکرد الگوی N/1 بهتر از الگوی حداقل واریانس و الگوی ترکیبی حداقل واریانس و N/1 است.

در پژوهش‏های داخلی، پژوهشی یافت نشد که الگو‏های انتخاب سبد سرمایه‏گذاری را بدون درنظرگرفتن بازده مقایسه کند و این پژوهش، اولین پژوهشی است که این الگو‏ها را بررسی می‌کند. همان ‏طور که بیان شد بیشتر پژوهش‏ها الگو‏هایی را بررسی کرده‌ است که تخمین بازده را در نظر می‏گیرد و باتوجه به خطای تخمین و سختی‏های برآورد بازده، این پژوهش تنها بر الگو‏هایی تمرکز می‌کند که بازده را در نظر نمی‏گیرد؛ مانند الگوی‏ حداقل واریانس، الگوی N/1 و الگوی ترکیبی حداقل واریانس و N/1. برتری دیگر این پژوهش نسبت به پژوهش‏های اشاره‌شده در معیارهای ارزیابی عملکرد است که علاوه بر درنظرگرفتن معیارهای ارزیابی عملکرد مختلف، از آنها برای رتبه‏بندی الگو‏های پژوهش با استفاده از الگوی TOPSIS بهره برده است؛ به‌طوری که درانتها با استفاده از نتایج به‌دست‌‎آمده از این رتبه‏بندی می‏توان دربارۀ برترین الگوی‏ انتخاب سبد سرمایه‏گذاری در بین الگو‏های بررسی‌شده قضاوت کرد.

روش‌ پژوهش.

همان‌طور که بیان شد در این پژوهش هم برای انتخاب سبد سرمایه‏گذاری بهینه و هم برای سنجش عملکرد سبد سرمایه‏گذاری از روش‌ها و الگو‌های مختلفی استفاده شده و در پایان روش تصمیم‏گیری چندمعیارۀ TOPSIS برای رتبه‏بندی الگو‏های پژوهش به کار رفته است. سبد سرمایه‏گذاری و اوزان بهینۀ به‌دست‌آمده از هر الگو برای سال‌های 1388 تا 1395، با استفاده از پنجرۀ تخمین چرخشی [11] سه‌ساله به دست می‌آید؛ به بیان دیگر، به ازای هر سه سال یک سبد سرمایه‏گذاری برای هر یک از الگو‏ها تعیین می‏شود؛ درواقع، از این دورۀ سه‌ساله برای محاسبۀ وزن‌های بهینه، بازده و ریسک سبد ساخت سبد سرمایه‌گذاری و درانتها معیارهای ارزیابی عملکرد استفاده می‌شود. در پایان نیز الگو‏ها رتبه‌بندی می‏شود.

همان‌طور که بیان شد هدف از این پژوهش بررسی کارآیی بهینه‏سازی سبد سرمایه‏گذاری با استفاده از الگوی ترکیبی حداقل واریانس و N/1 است. در الگوی ترکیبی فرض بر آن است که سرمایه‏گذار قصد دارد بدون درنظرگرفتن برآوردهای بازده موردانتظار و تنها با توجه به برآوردهای کووایانس، ریسک موردانتظار سبد سرمایه‏گذاری را حداقل کند [6]. ارائۀ الگوی ترکیبی بدین دلیل است که همچنان از الگوی N/1 با وجود ارائۀ الگو‏های مختلف برای انتخاب سبد سرمایه‏گذاری به‌دلیل سادگی و نیازنداشتن به برآورد پارامترهای دیگر استفاده می‌شود؛ علاوه ‏بر این، نتایج پژوهش‏های لو و همکاران (2016)، بهر و همکاران (2012)، دی‌میگوئل و همکاران (2009) و چاوز و همکاران (2012) بیان‌کنندۀ برتری عملکرد الگوی N/1 نسبت به سایر الگو‏هاست. با این حال، این الگو ویژگی‏هایی ازجمله بازده، ریسک و همبستگی بین دارایی‌های سبد سرمایه‏گذاری را در نظر نمی‌گیرد که این امر سبب می‏شود سبد سرمایه‏گذاری به‌دست‌آمده به‌خوبی متنوع نباشد و سرمایه‌گذار را متحمل ریسکی کند که بابت آن بازده متناسبی کسب نمی‌کند [6]. ازطرفی، در الگوی حداقل واریانس با توجه به تفاوت در میزان ریسک دارایی‌ها امکان تمرکز بیش از حد در یک یا چند دارایی به وجود می‏آید؛ به‌طوری که بخش چشمگیری از ریسک کل سبد سرمایه‏گذاری از یک یا چند دارایی تأثیر می‏گیرد [13]. الگوی ترکیبی با استفاده از دو الگوی حداقل واریانس و N/1 به دست آمده و برای بررسی عملکرد این الگو، عملکرد سبد سرمایه‏گذاری انتخابی براساس این الگو‏ با دو الگوی به‌دست‌آمده از آن مقایسه شده است؛ بنابراین، الگو‌های استفاده‌شده در پژوهش عبارت‌اند از: الگوی N/1، الگوی حداقل واریانس و الگوی ترکیبی حداقل واریانس و N/1 که در ادامه توضیح داده می‌شود. در جدول (1) الگو‎های انتخاب سبد ارائه شده است.

جدول (1) الگو‌های انتخاب سبد سرمایه‏گذاری

بهینه‌سازی سبد سرمایه‌گذاری

مترجمان : دکتر محمدحسین دریایی , دکتر محمدعلی یعقوبی

درباره کتاب بهینه‌سازی سبد سرمایه‌گذاری

بهینه سازی سبد سرمایه گذاری، یکی از مباحث مهم ریاضیات مالی و به طور کلی اقتصاد است که امروزه پژوهشگران زیادی مشغول تحقیق در شاخه های مختلف آن هستند. نبود کتاب فارسی مناسب در این زمینه، مترجمان را ترغیب به ترجمه کتاب حاضر نمود. این کتاب یکی از مراجع مهم بهینه سازی سبد سرمایه گذاری است که دارای ویژگی هایی اساسی است که آن را از کتابهای مشابه، متمایز می کند. در این کتاب، مباحث ریاضی مربوط به بهینه سازی سبد سرمایه گذاری به طور کامل پوشش داده شده است به طوری که بیشتر فصل های این کتاب، شامل تعداد زیادی گزاره ریاضی هستند. همچنین ساخت سبد سرمایه‌گذاری با توجه به اهمیت استفاده از رایانه در مباحث مختلف ریاضیات مالی، در پایان هر فصل از این کتاب، بخشی تحت عنوان نتایج رایانه ای وجود دارد که در این بخش ها، کدهای متلب مربوط به الگوریتم های عددی هر فصل ارایه و تفسیر شده اند.

این کتاب می تواند مورد استفاده دانشجویان رشته های ریاضی و اقتصاد، و به طور کلی علاقه مندان مباحث ریاضیات سرمایه گذاری قرار گیرد.

4 گام مهم برای تشکیل یک سبد سهام مناسب

امروزه در بازارهای مالی، حفظ یک سبد سهام خوب برای موفقیت سرمایه‌گذاران حیاتی است.

به عنوان یک سرمایه‌گذار فردی، شما نیازمند دانستن چگونگی تعیین تخصیص دارایی‌ای هستید که بهترین تطابق را با استراتژی و اهداف سرمایه‌گذاری شخصی شما داشته باشد. به عبارت دیگر، سبد سهام شما باید نیازهای آینده شما برای سرمایه را برآورده و خیال شما را آسوده کند.

سرمایه‌گذاران می‌توانند سبد سهامی همسو با اهداف و استراتژی‌های سرمایه‌گذاری خود با پیروی از رویکردی سیستماتیک بسازند. در این مقاله برخی گام‌های اساسی برای اتخاذ چنین رویکردی را مرور می‌کنیم:

گام اول: تعیین شیوه تخصیص دارایی مناسب شما

تعیین اهداف سرمایه‌گذاری و موقعیت مالی فردی اولین وظیفه شما در ساخت پورتفولیو است.

از موارد مهم سن است و اینکه چه مدت فرصت دارید تا سرمایه‌گذاری شما رشد کند و همچنین نیازمند چه مقداری از سرمایه برای سرمایه‌گذاری هستید و نیازهای سرمایه‌ای آینده شما چیست.

مسلما استراتژی جوانی که تازه فارغ‌التحصیل شده، مجرد و در شروع مسیر زندگی‌ است با استراتژی یک فرد 55 ساله که در شرف بازنشستگی است و همزمان باید هزینه دانشگاه فرزندش را نیز پرداخت کند متفاوت است.

عامل دومی که باید در نظر بگیرید، شخصیت شما و نوسانات ریسک است. آیا از جمله افرادی هستید که ریسک بیشتر برای رسیدن به بازدهی بیشتر را می‌پذیرید؟ هر شخصی می‌خواهد هر سال نسبت به سال قبل بازده بیشتری بدست آورد.

اما اگر شما کسی هستید که وقتی سرمایه‌گذاری‌تان در کوتاه مدت افت می‌کند خوابتان نمی‌برد و دچار تنش عصبی می‌شوید، باید گفت که احتمال سود بردن کلان به تحمل فشار عصبی نمی ارزد.

همانطور که اشاره شد، شفاف سازی وضعیت کنونی و نیازهای سرمایه‌ای آینده و همچنین ریسک‌پذیری شما عوامل تعیین‌کننده‌ چگونگی تخصیص سرمایه شما به طبقات مختلف دارایی ها خواهد بود.

احتمال اخذ بازده بیشتر همواره هزینه دارد و آن هم هزینه‌های ریسک است. (قانون مشهور بده/بستان ریسک و بازده) یعنی هر چه ریسک بیشتری را تحمل کنید و بپذیرید بازده بیشتری بدست می‌آورید.

طبق این قانون، شما نمی‌خواهید ریسک را حذف کنید، بلکه آن را بر حسب شیوه و وضعیت منحصر به فرد خود بهینه‌سازی می‌کنید. مثلا شخص جوانی که به درآمد سرمایه‌گذاری اش وابسته نیست می‌تواند با تلاش و جستجو بازده بیشتری در قبال تحمل ریسک بیشتر حاصل کند.

به عبارت دیگر، شخص در هنگام بازنشستگی نیازمند تمرکز بر حفظ دارایی‌هایش است به طوری که بتواند درآمدی از این دارایی‌ها کسب کند؛ البته به گونه ای که از نظر مالیاتی هم صرفه داشته باشد.

سرمایه‌گذاران بی‌مهابا (ریسک ساخت سبد سرمایه‌گذاری پذیر) در مقابل سرمایه‌گذاران محافظه کار (ریسک گریز)

به طور کلی، هرچه تحمل ریسک شما بیشتر باشد، سبد سهام شما بی مهاباتر خواهد بود؛ یعنی بخشی بزرگتری از سرمایه خود را به اوراق مالکیت و سهام و بخش کمتری را به دیگر اوراق با درآمد ثابت اختصاص خواهید داد.

در عوض، هرچه ریسک کمتر باشد، سبد اوراق بهادار شما محافظه‌کارانه‌تر خواهد بود. به دو نمونه از این موارد در زیر اشاره می‌کنیم: یکی برای سرمایه‌گذار محافظه‌کار و دیگری برای سرمایه‌گذار بی‌محابای میانه رو.

هدف اصلی پورتفوی محافظه کار حفظ ارزش سبد اوراق بهادار است. تخصیص نشان داده شده در بالا بازده درآمد جاری اوراق را بیان می‌کند و همچنین پتانسیل رشد سرمایه بلند مدت برای سرمایه‌گذاری در سهام‌های پرکیفیت را فراهم می‌كند.

پورتفوی بی محابای (ریسک گریز) میانه رو میانگینی از نوسان ریسک را تحمل می‌کند. این نوع سبد سهام افرادی را جذب می‌کند که ریسک بیشتر در سبد سهام خود را برای رسیدن به تعادل رشد سرمایه و درآمد می‌پذیرند.

گام دوم: دستیابی به سبد اوراق بهادار طراحی شده در گام اول

پس از آنکه شیوه‌ درست برای تخصیص دارایی‌ها را تعیین کردید، باید به سادگی سرمایه‌ خود را بین طبقات سرمایه‌ای مناسب تقسیم کنید.

این کار در سطح اولیه دشوار نیست سهام ویژگی‌های خاص خود را دارد، اما می‌توانید برای دقت بیشتر، طبقات را نیز به خرده‌طبقاتی تقسیم کنید.

به عنوان مثال یک سرمایه‌گذار می‌تواند سهام خود را بین بخش‌ و قسمت‌های مختلف بازار یا به سهام‌های داخی و خارجی تقسیم كند.

اوراق قرضه را نیز می‌توان به دو دسته‌ کوتاه مدت و بلند مدت یا اوراق قرضه‌ دولتی و شرکتی تقسیم کرد.

چندین راه برای انتخاب دارایی‌ها و اوراق بهادار وجود دارند که می‌توانند استراتژی تخصیص سرمایه‌ شما را تحقق بخشند (به خاطر داشته باشید که کیفیت و ظرفیت چیزی که می‌خرید را تحلیل کنید زيرا همه‌ اوراق قرضه و سهام‌ها مثل هم نیستند).

انتخاب سهام: سهامی را انتخاب کنید که سطح ریسک مورد نظر شما را تحقق ببخشد. در قسمت سهام سبد اوراق بهادار، نقش‌ها (خصوصي و عمومی، نوع بازار و یا سهام ) عواملی هستند که باید در نظر گرفته شوند.

سازمان‌ها را با استفاده از stock screens‌‌ها تحلیل کنید تا بتوانید سهام بالقوه‌ مورد نظر خود را بیابید (فهرست آن را کوتاه کنید) و از تحلیل عمیق هر کدام از سهام‌های بالقوه در ابتدای کار خودداری کنید؛ یعنی اول فهرست را کوتاه کنید سپس به تحلیل عمیق دست بزنید.

این بخش از کار دشوارترین مرحله افزودن اوراق بهادار به سبد سهام شما است و مستلزم آن است که به صورت دوره‌ای تغییرات قیمت در سهام‌های تحت مالکیت خود را پایش کنید و در خصوص شرکت و صنعت مورد نظر اطلاعات روزآمد داشته باشید.

انتخاب اوراق قرضه: هنگام انتخاب اوراق قرضه چندین عامل را باید در نظر بگیرید؛ مانند تخفیف، سررسید، نوع اوراق قرضه، رتبه‌ آن و همچنین نرخ بهره‌ کلی در محیط.

صندوق‌های دو جانبه: این صندوق‌های دو جانبه برای گستره‌ متنوعی از طبقات سرمایه‌ای در دسترس هستند و شما را قادر می‌سازند که سهام و اوراق قرضه‌ای را مالک شوید که به شکلی حرفه‌ای مورد پذیرش قرار گرفته و به‌وسیله‌ مدیران صندوق انتخاب شده است.

البته مدیران صندوق برای خدمات خود هزینه‌ای دریافت می‌کنند که از سودی که کسب می‌کنید کسر می‌شود. صندوق‌های شاخصي نیز می‌توانند گزینه‌ دیگری باشند این صندوق‌ها هزینه‌ کمتری دریافت می‌کنند؛ زیرا یک شاخص ثابت را منعکس می‌کنند و به همین دلیل مدیریت آنها به شکلی منفعل انجام می‌شود.

صندو‌ق‌‌های قابل معامله (ETF): اگر ترجیح مي‌دهید که در صندوق‌های دوجانبه سرمایه‌گذاری نکنید صندوق‌های قابل معامله می‌توانند گزینه‌ای موجه برای شما باشند. می‌توانید ETF ها را صندوق های دوجانبه‌ای تصور کنید که مانند سهام معامله می‌شوند.

ETF ها شبیه صندوق‌های دوجانبه هستند زیرا سبد بزرگی از سهام هستند.

تنها تفاوتشان این است که به صورت فعال مدیریت نمی‌شوند اما یک شاخص معین را پیگیری و یا سایر سبدهای سهام را ردگیری می‌کنند.

از آنجا که مدیریت صندوق‌های قابل معامله منفعل است، این صندوق‌ها در عین حال که نسبت به صندوق‌های دوجانبه هزینه‌ کمتری دارند، تنوع بیشتری هم ارائه می‌کنند. صندوق‌های قابل معامله همچنین یک گستره‌ پهناور از طبقات دارایی مختلف را پوشش می‌دهند که می‌توانند ابزاری مناسب برای به نتیجه رسیدن سبد اوراق بهادار شما باشد.

گام سوم: سنجش مجدد وزن‌های سبد اوراق بهادار

پس از انتخاب موارد لازم برای تشکیل سبد اوراق بهادار باید آن را به صورت دوره‌ای تحلیل کنید و تعادل آن را دوباره به وجود آورید، زیرا حرکات بازار می‌توانند وزن‌دهی اولیه شما را تغییر دهند. برای تخصیص دارایی واقعی سبد اوراق بهادار شما باید سرمایه‌گذاری‌ها را به صورت کمّی دسته بندی کنید و نسبت ارزش هر کدام از آنها را نسبت به کل سبد بسنجید.

سایر عواملی که طی زمان تغییر می‌کنند عبارتند از وضعیت مالی فعلی شرکت، نیازهای آینده شما و تحمل نوسان ریسک از جانب شما.

اگر چنین تغییراتی وجود داشته باشد، باید پرتفوی خود را نیز به نسبت آنها تغییر دهید. اگر تحمل ریسک شما کمتر شده باشد باید میزان سهام سبد خود را کاهش دهید. شاید هم ریسک پذیری شما افزایش یابد. در این صورت باید در تخصیص دارایی‌های خود بخش کوچکی را به سهام‌های پرریسک‌تر اختصاص دهید.

اساسا، برای ایجاد تعادل مجدد باید تعیین کنید که در وزن‌دهی موقعیت خود به کدام طبقه از دارایی‌ها وزن کمتری داده و به کدام وزن بیشتری داده‌اید.

مثلا، فرض کنید که شما 30 درصد دارایی‌های خود را به سهام‌ شرکت‌های کوچک تخصیص داده‌اید، در حالی که داده‌های شما می‌گوید که باید تنها 15 درصد از دارایی‌های خود را به این طبقه اختصاص دهید.

در این صورت ایجاد تعادل مجدد شامل تعیین مقدار نیاز کاهش این موضع از جانب شما و تخصیص آن به سایر طبقات خواهد بود.

گام چهارم: ایجاد تعادل مجدد به شکلی استراتژیک

پس از آنکه نسبت به کاهش اوراق بهادار و میزان کاهش آنها تصمیم گرفتید، مشخص کنید که کدام اوراقی که قبلا وزن کمی داشتند را با ساخت سبد سرمایه‌گذاری فروش اوراق بهاداری که وزن بیشتری به آنها داده‌اید می‌خرید. برای انتخاب اوراق بهادار از روشی که در گام دوم شرح داده شده استفاده کنید.

وقتی دارایی‌ها را برای ایجاد تعادل مجدد از سبد اوراق بهادار خود می‌فروشید، کمی بیشتر درباره‌ آثار مالیاتی تنظیم مجدد پورتفولیوی خود تفکرکنید.

شاید سرمایه‌گذاری شما در سهام‌های رشدی در سال‌های گذشته مطلوبیت بالایی داشته است؛ اما اگر همه‌ موقعیت‌های سهام خود را برای ایجاد تعادل مجدد در سبد اوراق بهادار خود بفروشید، احتمالا با مالیات‌های فراوان ناشی از سود سرمایه مواجه خواهید شد.

در این صورت احتمالا سودمندتر خواهد بود که هیچ صندوق جدیدی را در آن طبقه‌ دارایی در آینده دخالت ندهید و در عین حال بر سایر طبقات دارایی‌ها تمرکز کنید. این امر وزن‌دهی سهام‌های شما در سبد اوراق بهادار را طی زمان کاهش می‌دهد بدون آنکه مالیات حاصل از کسر سرمایه را به شما تحمیل کند.

همواره، نمای کلی اوراق بهادار خود را در نظر داشته باشید. اگر مشکوکید که برخی سهام‌های رشدی که وزن آنها بالا است احتمالا در معرض سقوط هستند شاید بهتر باشد آنها را باوجود تبعات مالیاتی که دارند بفروشید.

نظرات تحلیلگران و گزارش‌هاي تحقیقاتی می‌توانند ابزارهایی سودمند برای شما باشند که نمای کلی تحت مالکیت خود را در نظر بگیرید و فروش زیان مالیاتی یک استراتژی است که می‌توانید برای کاهش تبعات مالیاتی اتخاذ کنید.

اهمیت تنوع بخشی سبد سهام را به خاطر داشته باشید

طی کل فرآیند ساخت سبد اوراق بهادار، مهم است که شما به یاد داشته باشید که همواره تنوع بخشی خود را حفظ کنید. تنها کافی نیست که به سادگی اوراق بهاداری را از هر کدام از طبقات سرمایه‌ای مالک شوید؛ بلکه باید از درون هر کدام از طبقات نیز تنوع بخشی کنید.

مطمئن شوید که دارایی شما در درون یک طبقه دارایی معین در سراسر خرده طبقات و بخش‌های صنایع مختلف گسترده است.

همان طور که ذکر کردیم، سرمایه‌گذاران می‌توانند به تنوع خوبی به‌وسیله‌ استفاده از ETF ها و صندوق های متقابل دست یابند. این ابزار سرمایه‌گذاری به سرمایه‌گذاران فردی اجازه می‌دهد صرفه به مقیاسی که مدیران صندوق های بزرگ لذت می‌برند را به دست آورند. چیزی که یک شخص عادی نمی‌تواند با یک میزان پول کم به وجود آورد.

نتیجه‌گیری

به طور کلی؛ سبد اوراق بهاداری که به خوبی تنوع بخشی شده باشد، بهترین شانس را برای شما در جهت رشد پایدار و طولانی مدت در سرمایه‌گذاری شما خواهد داشت.

این کار دارایی شما را از ریسک سقوط زیادِ حاصل از ساختاری در اقتصاد طی زمان محافظت می‌کند. پایش تنوع بخشی سبد اوراق بهادار خود را پایش کنید و هر جا که لازم است اصلاحاتی انجام دهید. در این صورت موفقیت دراز مدت مالی خود را به شدت افزایش خواهید داد.

قصد شروع سرمایه‌گذاری در بورس را دارید؟ اولین قدم این است که افتتاح حساب رایگان را در یکی از کارگزاری‌ها انجام دهید:

برای سرمایه‌گذاری و معامله موفق، نیاز به آموزش دارید. خدمات آموزشی زیر از طریق کارگزاری آگاه ارائه می‌شود: