متنوع‌سازی چیست؟

: پیش از ادغام با و یا خرید سهام یک شرکت دیگه حتماً با مشتریان اون صحبت کنید و سعی کنید اون ها رو از این ادغام آگاه کنید و اون ها رو روشن کنید که موندن با شما به نفع اونها هم هست چون شما برای نجات شرکت اومدید.
1. حفظ منابع انسانی: بهترین و باهوش ترین نیروهای شرکتی که قصد خرید سهام و یا ادغام باهاش رو دارید رو حفظ کنید، تا بتونید از تجربه و خلاقیت اون ها در توسعه شرکت استفاده کنید.
2. ادغام فناوری: نکته ای که در مورد لزوم کار کارشناسی پیش از ادغام گفتیم اینجا نمود پیدا می کنه. حتما شرکت هایی رو برای این کار انتخاب کنید که کالاها و یا خدمات مشابه (ظاهری و باطنی) با کالاها و خدمات شما دارن. در نتیجه ی این مسئله شما میتونید فناوری های شرکت دیگر رو هم با فناوری های خودتون ادغام کنید و بین اون ها سینرژی (Synergy) ایجاد کنید.
3. تمرکز: به کالاها و خدماتی که توسط شرکتی که قصد دارید باهاش ادغام بشید مورد غفلت واقع شدن بیشتر تمرکز کنید. سعی کنید پیش از اقدام راهبردها و استراتژی های عملیاتی برای رفع متنوع‌سازی چیست؟ مشکلات و موانعی که باعث این مسئله شدن پیدا کنید و بعد از ادغام اون ها رو عملی کنید.

نظریه پرتفوی مدرن (MPT) افزایش بازده و کاهش ریسک

اگر به‌تازگی وارد بورس اوراق بهادار شده‌اید، احتمالا بارها واژه پرتفوی و مدیریت آن را شنیده‌اید. حتی ممکن است در پنل کارگزاری خود این عبارت را دیده باشید اما ندانید که منظور از آن چیست. افراد تازه وارد معمولا با مفهوم این عبارت آشنا نیستند و ممکن است احساس ناآگاهی به آن‌ها دست بدهد. در این مقاله قصد داریم راجع‌به این عبارت صحبت کنیم و نظریه پرتفوی مدرن را با نظریه پرتفوی سنتی مقایسه خواهیم کرد.

پرتفوی چیست؟

قبل از رفتن سراغ مبحث اصلی به توضیح این موضوع که پرتفوی چیست می‌پردازیم. پرتفوی که به آن سبد دارایی‌ها یا سرمایه‌گذاری نیز می‌گویند، سبدی است متنوع از دارایی‌های مختلف که می‌تواند شامل سرمایه‌گذاری در مسکن، بانک، بورس اوراق بهادار، سکه، ارز، طلا و غیره باشد. هر کدام از این دارایی‌ها را نیز می‌توان متنوع کرد. مثلا اگر شما سهم‌هایی بخرید که هر کدام از صنعتی متفاوت انتخاب شده باشد، در واقع شما سبد سهام خود را متنوع کرده‌اید، به این سبد، پرتفوی اوراق بهادار می‌گویند. تاکنون دو رویکرد متفاوت نسبت به پرتفوی اتخاذ شده است، رویکرد سنتی و رویکرد مدرن.

رویکرد سنتی نظریه پرتفوی

رویکرد سنتی نظریه پرتفوی اعتقاد داشت که تمامی سرمایه‌گذاران باید دارای یک پرتفوی شخصی باشند که منحصر‌به‌فرد است و متناسب با نیازهای خودشان طراحی شده باشد. بنابراین نیاز بود تا سرمایه‌گذاران پیش از تشکیل پرتفوی مورد نظر خود، ابتدا میزان بازدهی اوراقی که قصد سرمایه‌گذاری در آن‌ را دارند تخمین بزنند. بعد از تخمین میزان بازدهی، اوراقی را که انتظار دارند در آینده بیشترین بازدهی را داشته باشند برای سرمایه‌گذاری انتخاب کنند.

این رویکرد عوامل مختلفی را در انتخاب اوراق بهادار مناسب برای سرمایه‌گذاری بررسی می‌کند. برای مثال اگر بخواهید پرتفوی خود را با استفاده از رویکرد سنتی تشکیل دهید، باید به عواملی مانند درآمد جاری، اهداف سرمایه‌گذاری، دیدگاه و بازه زمانی مورد نظرخود و همچنین میزان ریسکی که می‌توانید تحمل کنید، توجه کنید و متناسب با آن‌ها استراتژی مناسب خود را طرح‌ریزی کنید.

رویکرد مدرن نظریه پرتفوی

هری مارکوویتز، اقتصاد‌دان آمریکایی به نظریه پرتفوی سنتی انتقاداتی وارد کرد. او معتقد بود که پیدا کردن سهمی با کمترین ریسک و بیشترین بازدهی تقریبا ناممکن است و اگر افراد بخواهند پرتفوی مناسبی بسازند باید بین ریسک و بازده مورد انتظارشان یک تناسب برقرار کنند. افراد برای سرمایه‌گذاری تنها نباید ریسک و بازده یک دارایی را بسنجند.

نظریه پرتفوی مدرن (Modern Portfolio Theory) با این فرض شکل گرفت که سرمایه‌گذاران به‌طور ذاتی ریسک‌گریز هستند اما مطلوبیت نهایی آن‌ها با هم متفاوت است. حال این سوال مطرح می‌شود که سرمایه‌گذاران چگونه پرتفوی یا همان سبد سرمایه‌گذاری خود را برای کسب بالاترین مقدار بازده مورد انتظار همراه با سطوح مختلف ریسک بازار بهینه می‌کنند؟ این نظریه معتقد است که هیچ چیزی به‌عنوان سرمایه‌گذاری کامل وجود ندارد. چیزی که مهم است و باید مورد توجه قرار بگیرد، انتخاب یک استراتژی با بازده بالا، همراه با ریسک متناسب با بازده است. این نظریه بر این موضوع تاکید می‌کند که ریسک جزء جدا ‌نشدنی پاداشی بیشتر است.

نظریه پرتفوی مدرن در سال 1952 توسط هری مارکوویتز پیشنهاد داده شده است. این نظریه باعث دگرگون متنوع‌سازی چیست؟ شدن مبحث مدیریت پرتفوی شد و همچنان به‌عنوان یک استراتژی محبوب استفاده می‌شود. این مقاله حدود 40 سال بعد از ارائه شدن نظریه، توانست برنده جایزه نوبل اقتصاد شود. مارکوویتز مدل خود را بر این فرض بنا کرد که سرمایه‌گذاران همیشه مقداری وجه در اختیار دارند، که می‌خواهند این پول را برای مدتی سرمایه‌گذاری کنند.

هری مارکوویتز - ارائه دهنده نظریه پرتفوی مدرن

نظریه پرتفوی مدرن استدلال می‌‌کند که افراد می‌توانند یک سبد سرمایه‌گذاری ایده‌آل برای خود طراحی کنند که با در نظر گرفتن مقدار بهینه ریسک، حداکثر بازدهی را برای آن‌ها داشته باشد. با سرمایه‌گذاری در بیش از یک سهم، سرمایه‌گذار می‌تواند از مزایای متنوع‌سازی استفاده کند، در حالی که ریسک خود را کاهش می‌دهد.

چگونه تنوع‌بخشی باعث کاهش ریسک می‌شود؟ به‌طور کوتاه این موضوع را با بیان یک مثال توضیح می‌دهیم. سبد سرمایه‌گذاری‌ای را در نظر بگیرید که دارای سهام دو شرکت است. یکی از شرکت‌ها سهامش وقتی باران می‌بارد بازدهیش افزایش می‌یابد. شرکت دیگر سهامش هنگامی که باران نمی‌بارد، با بازدهی همراه است. اگر پرتفوی شما شامل هر دو سهم باشد، بدون توجه به این موضوع که باران باریده است و یا هوا آفتابی بوده، همیشه یک سود یا درآمدی برای شما وجود خواهد داشت. در واقع ریسکی که یک فرد هنگام خرید سهام یک شرکت، با آن مواجه می‌شود، کسب بازدهی کمتر از مقدار مورد انتظارش است. به‌عبارت دیگر این ریسک برابر است با انحراف از بازده متوسط.

توسعه شرکت : بایدها و نبایدها

گسترش و توسعه شرکت یکی از دغدغه ها و آرزوهای اصلی مدیران و موسسان هر شرکت یا بنگاه اقتصادیه، که متاسفانه درک عمیقی نسبت به اون وجود نداره. بسیاری از ما پدیده‌ی رشد و توسعه‌ی شرکت رو یک امر مطلقا مثبت طلقی می‌کنیم و با خودمون میگیم «مگه میشه توسعه و گسترش کار شرکت کار اشتباهی باشه؟». اما باید توجه کنیم که توسعه شرکت بدون در نظر گرفتن انواع روش های انجام این کار و تحلیل و بررسی دقیق اون ها و در نهایت انتخاب بهترین راه و بهترین زمان برای انجامش، میتونه صدمات جبران‌ناپذیری رو به بدنه‌ی اصلی شرکت ما وارد بیاره و ما رو با مشکلات و چالش‌های جدی‌ای روبرو کنه.

ما در تیم مشاوره‌ مدیریت رسا شرایط کلان اقتصادی رو تا حد زیادی معلول شرایط و برآیند شرایط اقتصاد خرد میدونیم. برای همین رسالت خودمون رو آگاهی بخشی و یاریی رسانی به بنگاه‌ها و شرکت‌های ایرانی قرار دادیم تا بتونیم در حد توان نقشی در اعتلاء و شکوفایی اقتصاد کشورمون ایفا کنیم. پرداختن به مسائلی مثل توسعه شرکت ها و رفع ابهامات رایج درباره‌ی اون یکی از ابزارهای ما برای رسیدن به این هدفه. در این مقاله سعی میکنیم این مسئله رو به صورت خلاصه مورد تحلیل قرار بدیم تا وظیفه‌ی آگاهی‌بخشی خودمون رو ادا کنیم و سعی کنیم تا حد ممکن از اشتباهات رایج پیشگیری کنیم.

گام های اولیه توسعه شرکت

در ابتدا باید اشاره کرد که راه های پیشنهادی ما جنبه‌ عمومی دارن و هر شرکت یا بنگاه اقتصادی بسته به شرایط خودش باید سعی کنه بهترین راه رو برای خودش انتخاب کنه. در انتخاب این راه مشاوران مدیریتی میتونن به دلیل تجربه و مواجه شدن با شرکت ها و مشکلات گوناگون اون ها، بسیار مثمر ثمر باشن.

برای انتخاب مسیر توسعه‌ی یک شرکت چند عامل مهم باید مد نظر قرار بگیره: ۱ – نوع فعالیت شرکت. ۲ – منابع در دسترس ۳ – میزان منابعی (از جمله پول، زمان و یا میزان سهام) که برای توسعه‌ی شرگت کنار گذاشته شده است.

تکرار میکنیم که این عوامل در اکثر شرکت هایی که سودای توسعه در سر دارن مشترک هستن اما عوامل ریز و درشت دیگه ای هم در این امر حائز اهمیت هستن که در واقع تابعی از نوع فعالیت و وضع موجود هر شرکت هستن.

۱۰ راه عملی برای توسعه شرکت

۱ – راه‌اندازی یک شعبه‌ جدید:

بسیاری از مفهوم توسعه شرکت فقط این بخش از اون رو میشناسن. ما به این بخش، که تنها یکی از راه‌های راه‌های توسعه شرکت محسوب میشه، گسترش یا توسعه فیزیکی شرکت می‌گیم. باید توجه داشت که توسعه فیزیکی همیشه بهترین راه رشد نیست، و برای اون تحقیقات، برنامه‌ریزی و عدد‌گذاری‌های ویژه‌ای باید انجام بشن. نکات و پیش‌زمینه‌های مهمی که در صورت بررسی و داشتن اون‌ها میشه به گسترش فیزیکی ابعاد شرکت فکر کرد شامل:

۲ – کار تیمی:

اتحاد با شرکت‌هایی که خدمت یا کالایی مشابه تولید می‌کنن. با خودتون فکر کنید از بین کسانی که تا به امروز رقیب خودتون میدونستید، کدوم بیشتر میتونن اهل کار تیمی و مشترک باشن. شکل‌گیری چنین اتحادهایی میتونه به تقسیم کار و در زبان اقتصادی به افزایش بازدهی‌های نسبت به مقیاس طرفین این اتحادها ختم بشه.
البته نیازی نیست که طرفین دقیقا یک خدمت یا محصول رو تولید کنن، بلکه اگه دو کالا یا دو خدمت به گونه‌ای به هم مربوط باشن هم کافیه. تجربیات زیاد و بسیار موفقی از این اتحاد‌های کاری در سراسر جهان وجود داره که میشه به عنوان مثال از اتحاد برندهای اسپاتیفای (spotify-سرویس پخش آنلاین آهنگ) و اوبر (Uber-سرویس تاکسی‌های اینترنتی) برای پخش آهنگ‌های محبوب مسافران در سفرهایی که با اوبر انجام میدن نام برد. چنین اتحادهایی، اگر درست و هوشمندانه انتخاب بشن به گسترش بازار و افزایش سوددهی طرفین منجر میشه.

۳ – متنوع‌سازی (Diversification):

این گام برای شرکت‌هایی متنوع‌سازی چیست؟ مناسب تره که به حد قابل قبولی از مقبولیت و شناخت عمومی رسیدن. منظور از متنوع سازی انجام فعالیت های تکمیلی و مرتبط به محصولات و یا خدمات شرکته. از جمله‌ی این فعالیت‌ها:

1. تولید محصولات و خدمات تکمیلی مرتبط با فعالیت شرکت
2. برگزاری کلاس‌های آموزشی در خصوص خدمات و فعالیت‌های تخصصی شرکت
3. واردات و صادرات محصول یا خدمات مرتبط با فعالیت شرکت
4. برگزاری کنفرانس و سخنرانی توسط مسئولین رده بالای شرکت و یا نوشتن مقالات در مجلات و روزنامه‌های معتبر مرتبط با فعالیت شرکت.

متنوع سازی فعالیت ها به شکل گیری جریان های درآمدی متفاوت ختم میشه و در نهایت میتونه به افزایش فروش و حاشیه سود و البته پر کردن شکاف های فصلی در درآمد شرکت ختم بشه. به این معنا که در فصول یا زمان هایی که درآمد شرکت از فعالیت اصلی خودش کاهش پیدا می کنه، درآمدهایی که از فعالیت های تکمیلی به دست میان میتونن این کاهش رو جبران کنن. در ضمن افزایش گستره ی مخاطبان، حضور گسترده تر در بازار، و افزایش اعتبار شرکت سایر نتایج متنوع سازی فعالیت ها هستن. لازم به ذکره که افزایش اعتبار شرکت یکی از مهم ترین پارامترهاست که در نهایت می تونه به یک مجموعه متنوع‌سازی چیست؟ جسارت لازم برای نزدیک شدن به مشتریان بزرگ تر و با اسم و رسم بیشتر رو بده.

۴ – هدف گیری بازارهای جدید :

پیدا کردن بازارهای جدیدی با این سوال شروع میشه: «مشتریان من بیشترین وقتشان رو کجا میگذرونن؟» . پس گام اول برای توسعه شرکت از این جنبه داشتن اطلاعات کافی از مشتریان و مخاطبان کنونی شماست.

به طور مثال اگه گستره ی مشتریان شما از نوجوانان تا دانشجویان رو شامل میشه، بیشترین زمان اون ها در مدرسه و دانشگاه میگذره. از این فرصت استفاده کنید و به صورت خلاقانه ای سعی کنید پای خودتون رو به این بازارها باز کنید. برپایی غرفه در مدارس و دانشگاه ها، ارائه تخفیف های دانشجویی، تقسیم بخشی از سود خودتون با مدارس و دانشگاه ها و … از راه های موجود برای گسترش بازار شما در این مثال فرضی هست.

برای یافتن بازارهای جدید قوه ی تخیل خودتون رو به کار بگیرید و خودتون رو جای مشتریانتون بگذارید و در اتاق های فکری که با همکاران خلاق خودتون تشکیل میدید سعی کنید به این موضوعات بپردازید.

۵ – انعقاد قرارداد با دولت:

یکی از سریع ترین راه های توسعه برای کسب و کارهای کوچک انعقاد قرارداد با دولت هاست. توجه داشته باشید که در کشور ما دولت یکی از بزرگترین مصرف کنندگان کالاها و خدمات هست و این میتونه برای بنگاه ها فرصت بسیار مناسبی باشه. البته با ثابت فرض کردن سایر شرایط از جمله روابط و باندبازی هایی که ممکنه در این راه سنگ اندازی کنن، میتونید بسته به فعالیت شرکت در مناقصات و مزایدات دولتی شرکت کنید یا با وزارتخانه های مرتبط در خصوص کارتون وارد مذاکره بشید.

به یاد داشته باشید که هر چه کالا یا خدمتی که تولید می کنید واقعاً در زمینه ی خودش بهترین و به نسبت قیمتش بهینه ترین باشه میتونید هر مشتری ای رو به سمت خودتون جذب کنید، حتی اگه این مشتری، بزرگترین مصرف کننده ی کالاها و خدمات کشور باشه.

۶ – ادغام و یا خرید یک شرکت دیگر :

یکی از راه های توسعه شرکت ادغام با شرکت های دیگه ای هست که بسته به فعالیت شما می تونن با تجهیز و یکی شدن منابع انسانی و سرمایه به سوددهی و درآمد بیشتر برای شرکت شما ختم بشن. برای این منظور آگاهی از وضعیت بازار و شرکت های دیگه ضروریه. دائماً در جستجوی شرکت های مرتبطی باشید که یا در آستانه ی متنوع‌سازی چیست؟ ورشکستگی هستن و یا رشدشون متوقف شده و میتونن از ادغام با شما بهره ببرن.

اگه بعد از بررسی های دقیق و کارشناسی به این نتیجه رسیدید که بهترین راه برای توسعه شرکت شما ادغام و یا خرید سهام یک شرکت دیگه هست، حتماً نکات زیر رو در این راه مد نظر قرار بدید:

: پیش از ادغام با و یا خرید سهام یک شرکت دیگه حتماً با مشتریان اون صحبت کنید و سعی کنید اون ها رو از این ادغام آگاه کنید و اون ها رو روشن کنید که موندن با شما به نفع اونها هم هست چون شما برای نجات شرکت اومدید.
1. حفظ منابع انسانی: بهترین و باهوش ترین نیروهای شرکتی که قصد خرید سهام و یا ادغام باهاش رو دارید رو حفظ کنید، تا بتونید از تجربه و خلاقیت اون ها در توسعه شرکت استفاده کنید.
2. ادغام فناوری: نکته ای که در مورد لزوم کار کارشناسی پیش از ادغام گفتیم اینجا نمود پیدا می کنه. حتما شرکت هایی رو برای این کار انتخاب کنید که کالاها و یا خدمات مشابه (ظاهری و باطنی) با کالاها و خدمات شما دارن. در نتیجه ی این مسئله شما میتونید فناوری های شرکت دیگر رو هم با فناوری های خودتون ادغام کنید و بین اون ها سینرژی (Synergy) ایجاد کنید.
3. تمرکز: به کالاها و خدماتی که توسط شرکتی که قصد دارید باهاش ادغام بشید مورد غفلت واقع شدن بیشتر تمرکز کنید. سعی کنید پیش از اقدام راهبردها و استراتژی های عملیاتی برای رفع مشکلات و موانعی که باعث این مسئله شدن پیدا کنید و بعد از ادغام اون ها رو عملی کنید.

۷ – فرانشیز (Franchise):

اصطلاح فرانشیز در کشور ما چندان شناخته شده نیست، به همین دلیل اول تعریفی خلاصه از اون رو ارائه می کنیم:

فرانشیز چیست؟

قراردادی که به موجب اون یک طرف به دیگری حق استفاده از نام تجاری و برخی سیستم ها و فرآیندهای بیزینسی خودش رو برای مدت معینی تفویض می کنه. در این قراردادها طرفی که حق استفاده از نام تجاری شرکت دیگه ای رو خریداری می کنه یه مبلغ مشخصی رو جهت فرانشیز پرداخت می کنه و در برخی موارد درصدی از درآمد و سود ناشی از فروش رو با طرف دیگه شریک می شه.

فرانشیز کردن (Franchising) یکی از راه های توسعه شرکت هست که اگه در زمان و موقعیت مناسب انجام بشه میتونه خیلی تأثیرگذار باشه. در حقیقت شرکت شما با نام شرکت دیگه ای همون محصول رو تولید می کنه، باید توجه کرد که پیدا کردن شرکت مناسبی که هم نام تجاری معتبری داشته باشه و هم متمایل به بستن قرارداد فرانشیز با شما باشه کار دشواریه و نیاز به تحلیل و تحقیق کارشناسی و تخصصی داره.

چند مورد از مزایای این کار شامل:

1. استفاده از یک نام تجاری آشنا برای مخاطبان، عدم نیاز به معرفی برند جدید
2. تولید محصولات امتحان شده و مورد اطمینان
3. وجود فرآیندهای تولید و طراحی استاندارد و مشخص
4. وجود تکنیک های دقیق و با جزئیات در اداره و معرفی بیزینس
5. حضور کارکنان آموزش دیده و امکان آموزش راحت تر برای کارکنان جدید
6. حضور نیروی کمکی دائم(شرکت طرف قرارداد فرانشیز)در معرفی و به روز کردن محصولات و خدمات

انعقاد یک قرارداد دقیق و محکم فرانشیز با شرکتی که با بررسی های کارشناسی انتخاب شده میتونه به توسعه سریع شرکت و افزایش درآمد شرکت با حداقل میزان سرمایه گذاری جدید ختم بشه.

۸ – گسترش بین المللی:

این راه برای شرکت هایی که یا بازار کشور خودشون به اشباع رسیده و یا امکان رشد و توسعه محصولات و خدمات اون ها در خارج از مرزهای کشور بیشتره مناسبه. البته باز هم تکرار می کنیم که انجام این امور بدون بررسی های دقیق و کارشناسی و بهره بردن از یک تیم مشاور کارآزموده می تونه نتایج فاجعه باری رو به همراه بیاره.

برای این کار به محصول و یا خدمت تولیدی خودتون نگاه کنید و با بررسی دقیق اون امکان گ

سترش بازارهای بین المللی برای اون رو بسنجید. کشورهایی رو انتخاب کنید که با ایران روابط تجاری بهتر و گسترده تری دارند و در عین حال محصول و یا خدمت شما می تونه از لحاظ کیفیتی و قیمتی برای اون ها جذاب باشه. در این راه می تونید با مراجعه به اتاق بازرگانی ایران و یا بخش های مربوطه در وزارت امور خارجه اطلاعات بیشتری در خصوص کشورهای مقصد و نحوه ی تسخیر بازارهای اون ها به دست بیارید.

۹ – توسعه در اینترنت و فضای مجازی:

بیل گیتس پیش از گفته بود تا انتهای سال ۲۰۰۲ شرکت ها به دو دسته تقسیم میشن :

البته این حرف تا حدودی اغراق آمیزه اما واقعیت چندان هم دور از این نیست. امروزه ثابت شده که داشتن یک وبسایت تأثیرگذار یکی از اصلی ترین و کلیدی ترین راه های توسعه یک شرکته. در واقع بدون سرمایه گذاری فیزیکی چندانی، میشه با استفاده از حضور موثر و هوشمندانه در دنیای مجازی، راه توسعه شرکت رو خیلی سریع تر از اون که فکرش رو کنید طی کرد.

یکی از مهم ترین نکات در حضور موثر در فضای مجازی، قرار گرفتن در صفحات اولیه لیست موتورهای جستجو هست. بهتره بدونید بیش از ۸۰ درصد ترافیک وبسایت ها از موتورهای جستجو وارد میشن و این اهمیت این مسئله رو بیشتر مشخص می کنه.

در شرایطی که بیش از ۴ میلیارد صفحه ی وب در فضای مجازی وجود داره که رقمش هر صد روز دو برابر میشه، اگه وبسایت شما نتونه در این رقابت نفس گیر نقشی داشته باشه، در نهایت این سودآوری و درآمد شرکت شماست که آسیب می بینه چرا که موفق نشده از این بازار گسترده استفاده کنه.

برای داشتن یک وبسایت خوب دو عامل بسیار مهم هستند:

1. طراحی و برنامه نویسی وبسایت: شکل ظاهری، سرعت بالا اومدن صفحات، راحت و کاربردی بودن منوها و…
2. محتوا: که به مراتب مهم تر از عامل اول هست. نکات زیادی بسته به نوع فعالیت شرکت در این خصوص باید رعایت بشن اما فارغ از اون دو نکته ی کلیدی و اساسی باید مورد توجه قرار بگیرن : ۱)محتوایی که مخاطب رو جذب کنه۲)محتوایی که باعث موندن مخاطب در وبسایت بشه

توجه داشته باشید که برای بهبود سطح و کمیت محتوایی وبسایت، بررسی های دقیق و کارشناسی روی مسائل زیر هم بسیار مهم هستن:

۱۰ – ثبت حقوق انحصاری:

این راه رو در آخر ذکر می کنیم چرا که متاسفانه هنوز در کشور ما این مسئله اونطور که باید گسترش نیافته. اما نکته ی امیدبخش اینه که مسئله ی حقوق انحصاری و ثبت اختراع بازاری نوپا و در حال رشد هست و الان بهترین زمان برای بهره گیری مناسب در اونه. در این شرایط اگه کالا یا خدمتی که ارائه می دید کالا یا خدمتی خاص و بدیع هست، و فکر می کنید امکان ثبت اون وجود داره در این کار درنگ نکنید.

ثبت حقوق مالکیت انحصاری در کشورهای خارجی یکی از اصلی ترین راه های شرکت ها برای توسعه و کسب درآمدهای جدید محسوب میشه. شرکت های زیادی تونستن صرفاً با این کار جریان های درآمدی هنگفتی رو وارد شرکتشون کنن که جدای از فعالیت اصلی شرکت به حساب اون ها واریز میشه. حقوق معنوی و کپی رایت هر چند که در کشور ما چندان جدی گرفته نمیشه اما روند و شرایط کنونی اینطور نشون می دن که در کالاها و صنایع خاصی میشه از این شرایط استفاده کرد و در آینده ای نه چندان دور منفعتی که باید رو از این بازار در حال رشد به دست آورد.

راه های کاهش ریسک سرمایه گذاری در بورس

سرمایه‌گذاری‌های فردی شما به‌طور معمول در دو کلمه خلاصه می‌شود: «ریسک» و «پاداش». قانون کلی این است که پاداش بالقوه بیشتر، خطر بیشتری نیز به همراه دارد. اما این قانون به ترتیب معکوس صادق نیست. خطر بیشتر، لزوما به پاداش بالقوه بیشتری تبدیل نمی‌شود. گاهی اوقات ریسک بیشتر، فقط ریسک بیشتر با پاداش کم است. ریسک چیز بدی نیست. اما شما باید آگاه باشید که با دارایی‌های سرمایه‌گذاری خود چه نوع ریسکی را می‌خواهید بپذیرید و چگونه می‌توانید سطح غیرقابل‌قبول ریسک را کاهش دهید. در این مقاله قصد داریم با ارائه ترفندهایی برای کاهش ریسک سرمایه گذاری، شما را یاری کنیم.

تحمل خود را در برابر انواع مختلف ریسک تعیین کنید

هر سرمایه‌گذاری شامل مقداری از سطح ریسک است. درک نوع ریسک یا ترکیبی از انواع ریسک در کاهش این خطرات پیش رو، ضروری است. دو عاملی که می‌تواند به شما کمک کند میزان تحمل ریسک خود را تعیین کنید، متنوع‌سازی چیست؟ عبارتند از:

• میزان خالص سرمایه شما
• تعیین میزان ریسک‌پذیری

ارزش خالص سرمایه شما، دارایی‌های شما منهای بدهی‌ها هستند. ریسک سرمایه شما پولی است که اگر در یک سرمایه‌گذاری ضرر کنید، تأثیری در سبک زندگی شما نخواهد داشت. اگر از دارایی خالص بالایی برخوردارید و دارای میزان ریسک قابل‌توجهی هستید، توانایی تحمل ریسک بالاتری دارید. اگر ارزش خالص شما کم است و سرمایه ریسک چندانی ندارید، احتمالا با سرمایه‌گذاری‌های محافظه‌کارانه و کم‌خطر وضعیت بهتری خواهید داشت و حتما با کاهش ریسک سرمایه گذاری روبه‌رو خواهید بود.

دقت کافی و واقع‌بینی مهم هستند

به‌طور خلاصه، این مسئله به معنای تحقیق در مورد سرمایه‌گذاری‌های قبلی شما است. شما باید موارد زیر را بررسی کنید:

• تاریخچه سرمایه‌گذاری
• رشد درآمد
• تیم مدیریتی
• میزان بدهی

این نتایج را با دارایی‌های دیگر در سبد سرمایه‌گذاری جدید خود، مقایسه کنید. یکی متنوع‌سازی چیست؟ از معیارهایی که برای کاهش ریسک سرمایه گذاری باید مراقب آن باشید، نسبت ریسک به ریوارد است. شما با تحلیل میزان ریسک و میزان پاداشی که برای هر سرمایه در نظر دارید، بهتر پیش خواهید رفت.

تنوع سازی را مهم بدانید

متنوع سازی با پخش سرمایه در محصولات مختلف، از جمله راه های کاهش ریسک سرمایه گذاری در بورس است. به‌عنوان ‌مثال، ممکن است 25 درصد متنوع‌سازی چیست؟ پول سرمایه‌گذاری خود را در سهام الف، 25 درصد را در گواهی سپرده بیمه فلان سازمان، 25 درصد را در اوراق قرضه و 25 درصد دیگر سرمایه خود را در املاک و مستغلات قرار دهید. اگر شرکت الف با بازده کمی مواجه شود، شما همچنان سود کسب خواهید کرد، اما پتانسیل سود شما کاهش می‌یابد. زیرا فقط بخشی از پول شما در سهام سرمایه‌گذاری شده. اگر سرمایه کمی در الف داشته باشید، ضرر شما نیز محدود است، زیرا 75 درصد از پول شما در محصولات دیگر سرمایه‌گذاری می‌شود.

سرمایه‌گذاری‌های خود را به‌طور منظم کنترل کنید

تخصیص مناسب سرمایه شما به عواملی مانند مدت‌زمان سرمایه‌گذاری و خلق‌وخوی سرمایه‌گذاری شما بستگی دارد. به‌عنوان ‌مثال، یک سرمایه‌گذار محافظه‌کار ممکن است 40 درصد از پرتفوی خود را در اوراق قرضه میان‌مدت، 25 درصد را در سهام متنوع‌سازی چیست؟ بزرگ، 10 درصد را در اوراق کوتاه‌مدت، 10 درصد را در سهام متوسط​​ و 10 درصد را در سهام کوچک، قرار داده باشد. لازم است که حداقل یک‌بار در سال، دارایی خود را ارزیابی کند و دارایی‌های جدید را در صورت لزوم خریداری کرده یا بفروشد تا سبد سهام خود را به تخصیص مناسب دارایی‌های جدید برساند. در نتیجه لازم است برای کاهش ریسک سرمایه گذاری، در صورت لزوم منابع خود را دوباره بررسی کنید.

از تحلیل تئوری نوین پرتفوی استفاده کنید

نظریه پرتفوی مدرن (MPT) نظریه‌ای در مورد چگونگی ایجاد سرمایه‌گذاری ریسک‌پذیر، برای ایجاد حداکثر بازده مورد انتظار، بر اساس سطح معینی از ریسک بازار است. هری مارکوویتز در مقاله خود «انتخاب سبدگردان‌ها» که در سال 1952 در یک مجله مالی چاپ شد، پیش‌گام این نظریه بود. وی بعدا برای کارش در مورد نظریه مدرن سبدگردان‌ها، جایزه نوبل دریافت کرد.

تئوری نوین پرتفوی، استدلال می‌کند که ویژگی‌های ریسک و بازده سرمایه‌گذاری نباید به‌تنهایی مشاهده شوند. بلکه باید از طریق تأثیر سرمایه‌گذاری روی ریسک و بازده کل سبدگردان ها ارزیابی شود. MPT نشان می‌دهد که یک سرمایه‌گذار می‌تواند مجموعه‌ای از دارایی‌های متعدد را ایجاد کند که بازده را برای یک سطح معین از خطر، به حداکثر برساند. به همین ترتیب، باتوجه‌ به سطح بازده مورد انتظار، یک سرمایه‌گذار می‌تواند یک پرتفوی با کمترین ریسک ممکن ایجاد کند. بر اساس معیارهای آماری مانند واریانس و همبستگی، عملکرد یک سرمایه‌گذاری فردی، کمتر از تأثیر آن بر کل سبدگردان‌ها است. این مهم را در کاهش ریسک سرمایه گذاری خود فراموش نکنید.

انتخاب پرتفوی چه تأثیری در کاهش ریسک سرمایه گذاری دارد؟

MPT فرض می‌کند که سرمایه‌گذاران از ریسک‌پذیری بالا رنج می‌برند. به این معنی که آن ها برای یک سطح مشخص از بازده، پرتفوی کم‌خطرتر را به نمونه پرخطر ترجیح می‌دهند. به‌عنوان یک موضوع عملی، گریز از ریسک نشان می‌دهد که اکثر مردم باید در چندین کلاس دارایی، سرمایه‌گذاری کنند. این مسئله اهمیت متنوع سازی را برای ما بیشتر می‌کند.

برای درک بهتر این موضوع، ضرب‌المثل به‌ظاهر تکراری اما مهم را به یاد بیاورید: «تمام تخم‌مرغ‌هایتان را در یک سبد نگذارید». این مسئله به این معناست که هنگام ورود به عرصه بورس، نباید تمام سرمایه خود را روی یک منطقه متمرکز کنید. بهتر است که با تکیه بر یک تحلیل تکنیکال حرفه‌ای، سرمایه خود را به 4 یا 5 قسمت تقسیم کنید.

نحوه انتخاب پرتفوی بهینه

سبد سهام بهینه به سبد سهامی گفته می‌شود که سهام پیکربندی‌شده و درستی را در خود داشته باشد. این سبد، از نظر آماری، بازدهی مطلوب را در سطح معینی از ریسکِ پذیرفته‌شده توسط یک سرمایه‌گذار، ارائه می‌دهد. تجزیه و تحلیل پرتفوی با فرض اینکه سرمایه‎گذاران سعی می‌کنند با وسواس زیاد ریسک را به حداقل برسانند، در حالی که به دنبال بالاترین بازده هستند، بر مفهوم بهینه سبدگردان‌ها تأکید دارد. طبق این تئوری، سرمایه‌گذاران باید تصمیماتی منطقی برای دستیابی به حداکثر بازده، در سطح قابل‌قبول ریسک خود، اتخاذ کنند.

سبدگردان‌ها با ریسک بهینه، به‌طور کلی در وسط منحنی ریسک تناسب قابل قبول میان ریسک و بازده خود یافت می‌شوند. اگر فرد از منحنی بالاتر برود، به معنای ریسک بیشتر است. به همین ترتیب، اگر فردی در پایین منحنی حرکت کند، به معنای پرتفوی‌های کم‌خطر / کم‌بازده خواهد بود.

برای بلندمدت سرمایه‌گذاری کنید

بورس اوراق بهادار از لحاظ تاریخی، در درازمدت، عملکرد خوبی داشته است. اگر سهام را با پولی خریداری کنید که ممکن است به‌زودی به آن نیاز داشته باشید، ممکن است مجبور شوید در دوره‌ای که قیمت سهام پایین است، سهم خود را بفروشید. پس با مدیریت سرمایه، برای سرمایه گذاری بلندمدت برنامه ریزی نمایید. این اصل یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌ها برای کاهش ریسک سرمایه گذاری است.

در نهایت، برای کاهش ریسک سرمایه گذاری خود، بهتر است قبل از ورود به این عرصه، تمام راهکارها و اصول مهم را آموزش ببینید. با فراگیری این موارد، درصد ریسک سرمایه‌گذاری شما نیز پایین خواهد آمد. آموزش آنلاین تحلیل تکنیکال و تحلیل بنیادی به شما در سرمایه گذاری اصولی و حرفه ای کمک شایانی خواهند کرد.

ماتریس انسف چیست؟ چگونه از آن استفاده کنیم؟

ماتریس انسف چیست؟ چگونه از آن استفاده کنیم؟ از ماتریس انسف برای شناسایی فرصت های رشد کسب و کار در یک بازار چالش برانگیز استفاده می شود. ماتریس انسف (Ansoff) که همچنین به شبکه توسعه محصول/بازار نیز معروف است، ابزاری است که توسط شرکت ها برای تجزیه و تحلیل و برنامه ریزی استراتژیک جهت رشد سازمان، استفاده می شود. این ماتریس چهار استراتژی را نشان می دهد که برای کمک به رشد سازمان ها استفاده می شود و همچنین ریسک مرتبط با هر استراتژی را تجزیه و تحلیل می کند.

مفهوم ماتریس Ansoff

این ماتریس توسط ریاضیدان و مدیر بازرگانی آقای انسف (H. Igor Ansoff) آماده شد و در 1957 در مجله دانشگاه هاروارد منتشر شد. ماتریس Ansoff به بسیاری از بازاریابان و مدیران کمک کرده است که خطرات موجود در رشد تجارت خود را درک و تحلیل کنند.

چهار استراتژی ماتریس Ansoff عبارتند از:

1. نفوذ در بازار: این استراتژی تمرکز بر افزایش فروش محصولات موجود در بازار حاضر را پیش می گیرد و به این سوال پاسخ می دهد: چگونه می توان محصولات یا خدمات موجود خود را به مشتری موجود خود فروخت؟
2. توسعه محصول: بر معرفی محصولات جدید به بازار موجود تمرکز دارد و به این سوال پاسخ می دهد که نحوه توسعه محصولات یا خدمات جدید به بازار موجود چگونه باید باشد؟
3. توسعه بازار: این استراتژی متمرکز بر ورود به بازار جدید با استفاده از محصولات موجود است و به این سوال پاسخ می دهد: چگونه می توان وارد بازارهای جدید قابل بهره برداری شد؟
4. متنوع سازی: این استراتژی روی ورود محصولات جدید به بازار جدید متمرکز می شود.

بسته به مرحله کسب و کار خود، ممکن است بیش از یکی از این استراتژی ها را اجرا کنید، بهتر است که حداقل سالی یک بار از ماتریس انسف، در برنامه ریزی استراتژیک برای تجارت خود استفاده کنید تا بازارهای جدید بالقوه، محصولات جدید و همچنین فرصت های توسعه محصول را شناسایی کنید.

از میان چهار استراتژی، نفوذ در بازار کم خطرترین است، در حالی که تنوع بیشترین ریسک را دارد.

شما میتوانید برای اطلاعات بیشتر در رابطه با شرکت باتاب فیدار آساره به صفحه اصلی مراجعه فرمایید.

استراتژی نفوذ در بازار ماتریس انسف

در استراتژی نفوذ در بازار، شرکت از محصولات خود در بازار موجود استفاده می کند. به عبارت دیگر، بنگاه قصد دارد با استراتژی نفوذ در بازار سهم خود را در بازار افزایش دهد.

استراتژی نفوذ در بازار را می توان به روشهای مختلفی اجرا کرد:

• کاهش قیمت ها برای جذب مشتری جدید
• افزایش تلاش های تبلیغی و توزیعی
• رصد رقیبان در بازار و مزیت رقابتی با آن ها

به عنوان مثال، شرکت های مخابراتی همه با یک بازار مطابقت دارند و با ارائه قیمت های بهتر و افزایش تلاش های تبلیغی و توزیعی خود، می توانند از استراتژی نفوذ در بازار استفاده کنند.

استراتژی توسعه محصول ماتریس انسف

در استراتژی توسعه محصول، متنوع‌سازی چیست؟ شرکت محصول جدیدی را تهیه می کند تا بتواند به بازار موجود ارائه کند. این حرکت معمولاً جهت تحقیق و توسعه و گسترش دامنه محصولات شرکت است. استراتژی توسعه محصول زمانی به کار گرفته می شود که شرکت ها درک کاملی از بازار فعلی خود داشته و قادر به ارائه راه حل های نوآورانه برای پاسخگویی به نیازهای بازار موجود باشند.

این استراتژی نیز ممکن است به چندین روش اجرا شود:

• سرمایه گذاری در بخش تحقیق و توسعه سازمان برای تولید محصولات جدید جهت پاسخگویی به بازار موجود
• به دست آوردن محصول رقیب و ادغام منابع برای ایجاد محصول جدیدی که نیاز بازار موجود را بهتر برآورده کند.
• ایجاد مشارکت استراتژیک با شرکت های دیگر

به عنوان مثال، شرکت های خودروسازی در حال ایجاد خودروهای الکتریکی برای پاسخگویی به نیازهای متغیر بازار موجود خود هستند. مصرف کنندگان کنونی بازار در بازار خودرو از نظر زیست محیطی آگاه تر می شوند.

استراتژی توسعه بازار ماتریس انسف

در یک استراتژی توسعه بازار، شرکت با محصول (های) موجود خود وارد بازار جدیدی می شود. در این جا، گسترش به بازارهای جدید ممکن است به معنای گسترش به مناطق جدید جغرافیایی، مشتریان جدید و… باشد. بازار جدید باید سودآورباشد یعنی به عنوان مثال، درآمد قابل استفاده داشته باشند و رفتار مصرف کننده در بازارهای جدید خیلی از رفتار مصرف کنندگان در بازارهای موجود فاصله ندارد.

استراتژی توسعه بازار ممکن است شامل یکی از رویکردهای زیر باشد:

• ارائه محصول یا خدمت به بخش متفاوتی از مشتری
• ورود به بازار داخلی جدید (گسترش منطقه ای)
• ورود به بازار خارجی (گسترش در سطح بین المللی)

به عنوان مثال، اخیراً برندهای مطرح لوازم ورزشی مانند نایک و آدیداس برای گسترش وارد بازار چین شده اند. این دو شرکت محصولاتشان را در یک جمعیت جدید ارائه داده اند.

استراتژی تنوع ماتریس انسف

در استراتژی متنوع سازی، شرکت با یک محصول جدید وارد بازار جدیدی می شود. اگرچه چنین استراتژی خطرناک است، زیرا هم بازار و هم محصول جدید است، می توان با تنوع بخشی تا حدی خطر را کاهش داد. از طرفی، استراتژی متنوع سازی ممکن است بیشترین پتانسیل را برای افزایش درآمد فراهم کند، زیرا جریان کاملا جدیدی برای شرکت ایجاد می کند – دسترسی به پول مصرف کننده در بازاری که شرکت قبلاً به آن دسترسی نداشت فراهم می گردد.

تنوع مرتبط: هم افزایی بالقوه ای بین تجارت موجود و محصول/بازار جدید وجود دارد.

به عنوان مثال، یک تولید کننده کفش چرمی که مجموعه ای از کیف پول یا لوازم جانبی چرمی را راه اندازی می کند، استراتژی متنوع سازی مرتبط را دنبال می کند.

تنوع نامرتبط: هیچ همکاری بالقوه ای بین تجارت موجود و محصول/بازار جدید وجود ندارد.

به عنوان مثال، یک تولید کننده کفش چرمی که شروع به تولید تلفن می کند، استراتژی تنوع نامرتبط را دنبال می کند.

برای ارزیابی مناسب بودن متنوع‌سازی چیست؟ این استراتژی ها، مواردی که باید برای هر یک از این موارد در نظر گرفته شود به شرح ذیل آمده است:

نفوذ در بازار: ساعات کار فروشگاه خود را تغییر دهید، پروسه سفارش تا تحویل را کاهش دهید، کل سبد محصولات و غیره را به نمایش بگذارید.

توسعه بازار: آیا شما با توجه به سهم بازار خود در بخشهای موجود می توانید از تقاضای احتمالی برای ورود به بازارهای جدید پشتیبانی کنید؟

توسعه محصول: آیا می توانید محصولات جدیدی تولید کنید که بتواند از محصولات تولیدکنندگان ارزان تر، با کیفیت بهتر، بسته بندی به روز شده تر باشد؟ در اینجا تحقیقات بازار برای درخواست بازخورد از مشتریان بالقوه و تأثیرگذار می تواند کمک کننده باشد.

متنوع سازی: ارزیابی تخصص و دانش فنی در اینجا نمود می کند. آیا با استفاده از مهارت های موجود در کسب و کار می توانید با یک پیشنهاد محصول جدید وارد بازار جدید شوید؟ آیا تیم مدیریتی قدرتمندی دارید که از این تصمیم پشتیبانی کند.

نمونه هایی از نحوه استفاده از ماتریس Ansoff در استراتژی بازاریابی

برای استراتژی توسعه بازار

شرکت قطعات RS تأمین کننده طیف وسیعی از خدمات (تعمیر و نگهداری، تعمیر و بهره برداری) پس از راه اندازی سایت خود، با 10٪ افزایش فروش مبتنی بر وب به مصرف کنندگان منفرد و نه مشتریان تجاری سنتی، بازار جدیدی پیدا کرد. این وب سایت همچنین برای ارائه امکانات اضافی برای مشتریانی که سفارشات آنلاین زیادی می دهند تمهیداتی در نظر گرفته است.

مجله آنلاین Construction Weekly یک پورتال B2B ساخت که جریان درآمد جدیدی برای آن به وجود آورد. به عنوان نمونه، شرکت های انتشارات موسیقی و کتاب راه های جدیدی برای ارائه محصول از طریق مدل توسعه و استفاده جدید مانند اشتراک و پرداخت به ازای هر بار استفاده پیدا کرده اند.

این مدل برای برنامه ریزی استراتژیک بازاریابی ضروری است، جایی که می توان از طریق توسعه محصولات و خدمات جدید یا “بهره برداری” از بازارهای جدید، به فرصت های رشد کسب و کار کمک کرد. بنابراین گاهی اوقات از ماتریس انسف به عنوان ماتریس محصول بازار نیز یاد می شود. این مدل یکی از پرکاربردترین مدل های بازاریابی و در رابطه با استراتژی های آن به طور کلی شاید عاقلانه باشد که بر بیش از دو استراتژی تمرکز نکنید، که یکی از آن ها می تواند نفوذ در بازار باشد و با گذشت زمان به سمت توسعه بازار حرکت کنید.

مدیریت مالی اهداف و عملکردها

مدیریت مالی به معنای برنامه ریزی ، سازماندهی ، هدایت و کنترل فعالیتهای مالی مانند تهیه و استفاده از وجوه شرکت است. این به معنای استفاده از اصول مدیریت عمومی در منابع مالی شرکت است.

تصمیمات سرمایه گذاری شامل سرمایه گذاری در دارایی های ثابت است (که به عنوان بودجه بندی سرمایه یاد می شود). سرمایه گذاری در دارایی های جاری نیز بخشی از تصمیمات سرمایه گذاری است که به عنوان تصمیمات سرمایه در گردش یاد می شود.
تصمیمات مالی – مربوط به جذب سرمایه از منابع مختلف است که به تصمیم گیری در مورد نوع منبع ، دوره تأمین مالی ، هزینه تأمین مالی و بازده حاصل از آن بستگی دارد.
تصمیم سود سهام – مدیر امور مالی باید در مورد توزیع سود خالص تصمیم گیری کند. سود خالص به طور کلی به دو تقسیم می شود:
سود سهامداران – سود سهام و نرخ آن باید تعیین شود.
سود انباشته – مقدار سود انباشته باید نهایی شود که به برنامه های توسعه و متنوع سازی شرکت بستگی خواهد داشت.

اهداف مدیریت مالی

مدیریت مالی به طور کلی مربوط به تهیه ، تخصیص و کنترل منابع مالی مورد نگرانی است. اهداف می توانند

برای اطمینان از تأمین منظم و کافی بودجه برای این نگرانی.
برای اطمینان از بازدهی کافی به سهامداران که به ظرفیت درآمد ، قیمت بازار سهام ، انتظارات سهامداران بستگی خواهد داشت.
برای اطمینان از استفاده بهینه از وجوه. پس از تهیه وجوه ، باید حداکثر با حداقل هزینه از آنها استفاده شود.
برای اطمینان از ایمنی در سرمایه گذاری ، به عنوان مثال ، باید بودجه در سرمایه گذاری های امن سرمایه گذاری شود تا نرخ بازده کافی حاصل شود.
برای برنامه ریزی یک ساختار سرمایه سالم – باید ترکیب سالم و منصفانه ای از سرمایه وجود داشته باشد تا تعادلی بین بدهی و سرمایه خود حفظ شود.

عملکرد مدیریت مالی

برآورد نیاز سرمایه: یک مدیر امور مالی باید در مورد نیاز سرمایه شرکت تخمین بزند. این امر به هزینه ها و سودهای مورد انتظار و برنامه ها و سیاست های آینده بستگی دارد. برآورد باید به روشی مناسب انجام شود که توانایی درآمد شرکت را افزایش دهد.
تعیین ترکیب سرمایه: پس از برآورد ، ساختار سرمایه باید تصمیم گیری شود. شامل تجزیه و تحلیل ارزش سهام بدهی کوتاه مدت و بلند مدت است. این امر به نسبت سرمایه سهام یک شرکت که در اختیار دارد و وجوه اضافی که باید از طرف های خارجی جمع آوری شود بستگی دارد.
انتخاب منابع وجوه: برای تهیه وجوه اضافی ، یک شرکت گزینه های زیادی مانند
انتشار سهام و بدهی ها
وامهایی که باید از بانکها و موسسات مالی گرفته شود
سپرده های عمومی مانند اوراق قرضه گرفته می شوند.
انتخاب عامل بستگی به شایستگی ها و معایب نسبی هر منبع و دوره تأمین مالی دارد.
سرمایه گذاری وجوه: مدیر امور مالی باید تصمیم بگیرد که بودجه ای را به مشاغل سودآور اختصاص دهد تا اطمینان از سرمایه گذاری وجود داشته باشد و بازده منظم آن امکان پذیر باشد.
دفع مازاد: تصمیم گیری در مورد سود خالص باید توسط مدیر امور مالی انجام شود. این میتواند با دو راه انجام شود:
اعلام سود سهام – شامل تعیین نرخ سود سهام و سایر مزایا مانند پاداش است.
سود انباشته – باید درمورد حجم تصمیم گیری شود که به برنامه های متنوع ، نوآورانه و متنوع شرکت بستگی دارد.
مدیریت پول نقد: مدیر امور مالی باید در رابطه با مدیریت پول نقد تصمیم گیری کند. پول نقد برای بسیاری از اهداف مانند پرداخت دستمزد و حقوق ، پرداخت قبض های برق و آب ، پرداخت به طلبکاران ، تأمین بدهی های جاری ، نگهداری سهام کافی ، خرید مواد اولیه و غیره مورد نیاز است.
کنترل های مالی: مدیر امور مالی نه تنها باید برنامه ریزی ، تهیه و استفاده از وجوه را انجام دهد بلکه باید بر امور مالی نیز کنترل داشته باشد. این کار را می توان از طریق بسیاری از تکنیک ها مانند تجزیه و تحلیل نسبت ، پیش بینی مالی ، کنترل هزینه و سود و غیره انجام داد.

لینک کوتاه شده مطلب :yun.ir/1amd6e

تعریف مدیریت مالی به زبان ساده ، دو هدف مدیریت مالی را نام ببرید ، هدف مدیریت مالی چیست ، دو هدف عمده مدیریت مالی را نام ببرید ، اصول مدیریت مالی ، مقاله مدیریت مالی pdf ، مبانی مدیریت مالی چیست ، در یک سازمان انتفاعی هدف نهایی از دیدگاه مدیریت مالی چیست