مفهوم نسبت ریسک

3 هفته قبل

مفهوم نسبت ریسک

در طول همه گیری کووید-19، پرستاران یکی از مهم ترین گروه های شغلی هستند که استرس بالایی را تجربه می کنند. این مطالعه با هدف مقایسه استرس شغلی و تاب آوری در بین پرستاران شاغل در بخش های کووید-19 و غیر کووید-19 انجام شد.

در این مطالعه مقطعی، 59 پرستار شاغل در بخش های کووید-19 و 59 پرستار سایر بخش های یکی از بیمارستان های بزرگ شهرستان بروجرد مورد بررسی قرار گرفتند. پرسشنامه های مربوط به مشخصات دموگرافیک، استرس شغلی و تاب آوری برای همه شرکت کنندگان اجرا شد.

در بخش های کووید-19 نسبت به پرستاران سایر بخش ها. نمره کل استرس (15/86±176/63 در مقابل 13/21±164/47، 0/02=p) به طور معنی داری بالاتر و میانگین نمره تاب آوری به طور معنی داری پایین تر بود (2/75±65/61 در مقابل 2/61±78/76، P<0.01). پس از تعدیل عوامل مخدوش کننده، بین استرس شغلی و خرده مقیاس کنترل تاب آوری و بین تاب آوری با بخش های بیمارستانی (بخش های COVID-19 و غیرCOVID-19) ارتباط معنی داری وجود داشت.

یافته های مطالعه حاضر نشان داد که پرستاران شاغل در بخش های کووید-19 نسبت به سایر بخش ها استرس بالاتر و تاب آوری کمتری دارند.

همه گیری کووید-19 سیستم ارایه مراقبت های بهداشتی را در تمامی زمینه ها از جمله فیزیوتراپی تحت تاثیر قرار داده است. توانبخشی از راه دور به طور خاص به خدمات توانبخشی بالینی با تمرکز بر ارزیابی، تشخیص و درمان اشاره دارد. فیزیوتراپیست های هند به عنوان یک کشور در حال توسعه از نظر فناوری، با زمینه و مفهوم توانبخشی از راه دور آشنا نیستند. این مطالعه با هدف بررسی آگاهی، نگرش و باورهای فیزیوتراپیست های گجراتی در مورد توانبخشی از راه دور و یافتن استفاده از خدمات توانبخشی از راه دور در میان آنها است.

صدا مهمترین عامل زیان آور محیط کار، سلامت کارگران را تحت تاثیر قرار می دهد بنابراین رسیدگی به معضل مواجهه با صدا باید جزو اولویت های بهداشتی صنایع قرار گیرد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی مواجهه شغلی و بررسی افت شنوایی کارگران در دو بخش آسیاب سیمان و آسیاب مواد کارخانه سیمان انجام گرفت.

در این مطالعه توصیفی - تحیلی میزان افت شنوایی در فرکانس های 250 - 8000 هرتز برای 52 نفر در دو واحد بررسی شد. همچنین متوسط تراز فشار صوت در شبکه C با استفاده از دستگاه صدا سنج در پست های کاری کارگران اندازه گیری شد و در نهایت نتایج بوسیله نرم افزار spss و آزمونهای آماری مورد برررسی قرار گرفت

افت شنوایی در فرکانس های بالا برای گوش راست و چپ در واحد آسیاب سیمان به ترتیب 3/27 درصد 7/22 درصد و در واحد آسیاب مواد برای هر دو گوش یکسان و 10 درصد بدست آمد. متوسط تراز فشار صوت در بخش آسیاب سیمان 5/0 دسی بل بیشتر از حد مجاز (85 دسی بل) مشاهده گردید.

. بر اساس نتایج این مطالعه بیشترین افت شنوایی در فرکانس های 6000 و 8000 هرتز می باشد. کنترل صدا می تواند باعث کاهش هزینه های صرف شده جهت درمان و پرداخت غرامت برای کارگران آسیب دیده و بالتبع افزایش بازده کاری در کارگاه های تولیدی گردد.

ایمنی آتش سوزی به عنوان یکی از مسایل مهم در ساختمان های بلندمرتبه مطرح می باشد. هدف این مطالعه ارزیابی حداکثر خسارات احتمالی در آتش سوزی ساختمان بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران با استفاده از روش LOPA بود.

این مطالعه تحلیلی در سال 1396 در ساختمان 21 طبقه بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران انجام شده است. برای شناسایی منابع خطر و ارزیابی حداکثر خسارت احتمالی به ترتیب از لیست مقدماتی خطر (PHL) و روش ارزیابی ریسک تجزیه وتحلیل لایه های حفاظتی (LOPA) استفاده شد. بعلاوه، تجزیه وتحلیل داده های مطالعه بر اساس ماتریس ارزیابی ریسک دو بعدی 10×10 انجام شده است.

نتایج لیست مقدماتی خطر نشان داد که 26 وضعیت مخاطره آمیز و چهار منبع اصلی خطر مهندسی سازه ای ساختمان، سیستم های هشدار مفهوم نسبت ریسک و خاموش کننده آتش، طراحی و حفظ ایمنی ساختمان و رفتارها و مهارت های رفتاری افراد به عنوان خطرات موثر بر آتش سوزی در این ساختمان بلندمرتبه شناسایی گردید. بکارگیری روش LOPA نشان داد که حریق ناشی از حرارت اگزوز موتورخانه با سطح ریسک 48 و دیزل ژنراتور برق اضطراری با سطح ریسک 40 به ترتیب دارای بالاترین سطح ریسک بودند.

یافته های این مطالعه بیانگر این بود که محاسبه حداکثر خسارات احتمالی در آتش سوزی ساختمان های بلندمرتبه می تواند به افزایش ضریب ایمنی کمک نموده، بعلاوه استفاده از دو روش PHL و LOPA می تواند در این نوع ارزیابی ها سودمند باشد.

پیامدهای ایمنی می توانند علاوه بر تحمیل اثرات زیانبار اقتصادی و انسانی، بر راندمان و بهره وری پروژه های ساخت وساز نیز تاثیر منفی بگذارند. این مطالعه با هدف تحلیل فاکتورهای موثر بر پیامدهای ایمنی در پروژه های ساخت وساز طراحی و انجام شده است.

این مطالعه یک بررسی توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی بود که در سال 1399 در یک پروژه بزرگ ساخت وسازی (یک تصفیه خانه فاضلاب) در شهر تهران انجام شد. در این مطالعه 250 نفر از افراد شاغل در این پروژه ساخت وساز شرکت نمودند. داده های این مطالعه بر اساس چک لیست ارزیابی پارامترهای ایمنی در این پروژه جمع آوری گردید. متغیرهای مستقل در این مطالعه شامل سن و سابقه شغلی، تحصیلات، ساعت کاری روزانه، عوامل زیان آور فیزیکی و ارگونومیکی و اعمال ناایمن بود. متغیر مورد تحلیل شامل شاخص های AFR و T-ایمن بود. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 0/22 مفهوم نسبت ریسک و مدل رگرسیون خطی چندگانه انجام شد.

سن و سابقه شغلی افراد مورد مطالعه 8/9±8/35 و 7/1±4/3 سال و تقریبا نیمی از افراد مورد مطالعه دارای سطح تحصیلات زیردیپلم بودند (6/47%). ضریب تکرار حادثه (AFR) در دو سال متوالی 1398 و 1399 به ترتیب 16/5 و 43/4 حادثه بدست آمد. شاخص T-ایمن 011/0- محاسبه شد. یافته های تحلیل رگرسیونی نشان داد متغیرهای سابقه شغلی، ساعت کاری روزانه، عمل ناایمن، مواجهه با صدا و استرس های حرارتی، حمل و جابجایی بار و ریسک فاکتورهای ایمنی با شاخص تی-ایمن دارای ارتباط معنی دار می باشند (05/0>p).

نتایج این مطالعه بیانگر این بود که عملکرد ایمنی در سایت ساخت وسازی مورد مطالعه نسبتا مطلوب بوده، اما متغیرهای مختلف بر پیامدهای ایمنی در این پروژه ساخت وسازی تاثیر گذاشته اند. بنابراین، توجه به نتایج این مطالعه می تواند بر گاهش پیامدهای ایمنی در پروژه های ساخت وساز تاثیر مثبت بگذارد.

Fatemeh Kargar, Shouroki, Arghavan Abrchi*, Sara Jambarsang, Morteza Mortazavi, Mohammad Shafiei Rachi Pages 1250-1255

During Covid-19 pandemic, nurses are one of the most important job groups who experience high levels of stress. This study aims to compare occupational stress and resilience among nurses working in COVID-19 and non-COVID-19 wards.

In this cross-sectional study, 130 nurses participated. To determine the occupational stress and resilience, Osipow Occupational Stress Inventory (OSI) questionnaire and Connor-Davidson Resilience Scale (CD-RISC) were used as collecting data tools, respectively.

The present study's findings indicated that nurses working in COVID-19 wards have higher stress and lower resilience than nurses in other wards.

COVID-19 pandemic has significantly affected provision of healthcare services in all the fields including physical therapy. Telerehabilitation refers specifically to clinical rehabilitation services with the focus of evaluation, diagnosis, and treatment. Being a technologically evolving country, physical therapists of India are unfamiliar with the context and concept of telerehabilitation at large. This study intends to explore awareness, attitudes, and beliefs of Gujarati physical therapists regarding telerehabilitation and utilization of telerehabilitation services among them.

An Internet based cross-sectional study was conducted on 389 physical therapists across Gujarat. Data were analysed using descriptive statistics of mean, percentages and standard deviation.

Participants (n=145 males, n=244 females) were aged 31.66 ± 8.2. 332 (85.4%) of the participants were aware of telerehabilitation. This is while only 116 (29.82%) were using it for service provision. 288 participants (74.03%) reported that the Internet connectivity was a major barrier regarding their acceptance in telerehabilitation on a regular basis. However, about 246 (63.24%) reported that it was difficult for patients to understand and adjust with telerehabilitation services.129 (33.مفهوم نسبت ریسک 16%) of the physical therapists were not interested in telerehabilitation when compared to conventional physical therapy.

A large proportion of Gujarati physical therapists are aware of telerehabilitation services. Positive attitude belief about telerehabilitation services were reported. Due to various reasons, utilization of telerehabilitation based services by physical therapists was fairly low.

Ali Omidi, Sasan Gharavandi, Masoud Askari Majdabadi, Farideh Golbabaei, Mostafa Besharatipur, Alireza Khammar, Mohsen Poursadeghiyan* Pages 1265-1271

Different factors in the workplace may create potential health risks for workers. Noise is one of these factors and it is considered as a concern through the world. The aim of this study is to provide information on the prevalence of noise-induced hearing loss (NIHL) among cement factory workers.

In this descriptive-analytical study, 283 workers were randomly selected from different production units in a cement factory. Equivalent Sound Level (Leq) was measured by using a Casella CEL-320 ‎ dosimeter and Sound Pressure Level (SPL) was measured by using a TES-1358 sound level meter (SLM) (sn: 090717269), with high accuracy. Audiometric tests were conducted by using an AVA C88 audiometer. Hearing Threshold Levels (HTLs) were calculated at different frequencies for both ears. Collected data were analyzed by using SPSS.16 software and statistical tests.

About 55 percent of the participants suffered from some levels of hearing-loss at the frequency range of 4- 8 KHZ. There was a significant difference between the mean HTLs ‎ of left and right ear at most frequencies. The highest mean of sound pressure level (SPL) was measured in crusher unit and the lowest mean occurred in bag-filling unit.

Occupational exposure to noise has the potential to cause hearing loss in cement factory workers. Therefore, it is necessary to perform effective measures to prevent the prevalence of hearing loss in units with high exposure risks.

Industrial noise affects the health of workers and can disrupt the daily communication of workers. The aim of this study is to evaluate occupational exposure and investigate the hearing loss of workers in the two sections of cement mill and material mill of a cement factory in north of Iran.

This was a descriptive study conducted on 52 persons in 2020. At first, the sound measurement was performed with the Casella CEL 450 device in A-weighting network at workers' workplaces based on area-based method. Then, by referring to the medical records and demographic information, the amount of hearing loss in the frequencies of 250-8000 Hz was evaluated. Finally, the results were analyzed using SPSS software version 19.

Independent samples T-test showed that the average sound pressure level in the cement mill section (85.50 dBA) is higher than the material mill section (74.38 dBA) (P-value = 0.01). The highest rate of hearing loss was observed at frequencies of 4000 and 8000 Hz. The hearing loss rate was 10 decibels for both ears in the material mill section. No significant difference was observed in the amount of hearing loss in the right and left ears of employees.

Noise pollution and hearing loss is common among employees of cement industry. To prevent hearing loss, it is necessary to evaluate and monitor the noise pressure level. Furthermore, engineering measures in the field, using personal protective equipment, as well as adequate training of employees should be conducted.

Fire safety is one of the most important issues in high-rise buildings. The purpose of this study is to assess maximum possible loss in the fire in Central Insurance Building of Islamic Republic of Iran using the layer of protection analysis (LOPA) method.

In 2017, this analytical study was conducted on the 21-floor building of the Central Insurance in Iran. To identify the hazard sources and assess the maximum possible loss, the authors used the preliminary hazard list (PHL) and layer of protection analysis (LOPA) respectively. In addition, the analysis of the study data was performed based on the 10×10 risk assessment matrix.

The results of the PHL showed that 26 hazardous conditions and four major sources including structural engineering, fire alarm systems and fire extinguishers, design and maintenance of building safety, and behavioral habits were identified as main hazards of fire in the studied building. The application of the LOPA method showed that highest risk level was associated with the fire caused by the exhaust heat from the engine room (RL=48) and the emergency power generator diesel (RL=40), respectively.

The findings of this study indicated that calculating the maximum possible loss in the fire of high-rise buildings can help to increase the safety factor. Moreover, the use of the two methods, PHL and LOPA, can be useful in these types of risk assessments.

Work-related musculoskeletal pain is generally caused by poor physical conditions and repetitive movement. The aim of this research was to Research the effect of the of 8-weeks of Kinesio Tape and exercise on maximum key pinch endurance and pain reduction in the assembly workers.

This study was done on 40 female workers employed in the assembly part of an electrical industry. The subjects were disported into three groups: exercise-taping, exercise and control, and performed an 8-week rehabilitation plan twice a week. To assess the upper limb disability and key pinch endurance before and after the intervention, the DASH questionnaire (Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand) and pinch gauge were used, respectively. Data were evaluated with SPSS 20 and one-way ANOVA, Chi-Square and paired t-test tests. P-value less than 0.05 was considered statistically significant. The reliability and validity of dynamometer are proved for measuring grip strength and are described as standard for measuring grip power. In this study, pinch gauge (SH 5005 SAEHAN Hydraulic Pinch Gauge, South Korea (was used to measure pinch strength. Studies show that pinch gauge has high calibration accuracy and precision.

The results of this study demonstrated a decrease in upper limb disability in the two groups of exercise and taping-exercise compared to the control group (P <0.05). Chi-square test showed a statistically significant difference between the history of hand pain in the three Groups (p<0.05) but between the other variables no significant difference was found between the three groups (P>0.05). Also paired t-test showed that the two hand's key pinch endurance was significantly increased in the two intervention groups compared to the control group.

using a Kinesio Tape can be effective in reducing pain and physical damage in hands. In other hand, doing sport exercise, lead to the increase in the maximum key pinch endurance and decrease in the upper limb disability.Therefore, can be done at least 2 or 3 exercise sessions per week during working hours.

صفر تا صد بیمه تکافل

به گزارش الفباخبر، تکافل، نوعی از بیمه جهت جبران خسارت‌‌های ناشی از حوادث است که در شکل‌‌بندی ساختار آن از عقود اسلامی استفاده می‌شود. واژه تکافل برگرفته از اصل قرآنی تعاون و به معنای «کمک متقابل میان‌گروهی» است که هر عضوی در حمایت از نیازمندانِ داخل گروه سهم دارد.

بیمه تکافل از جهاتی شبیه «بیمه تعاونی» است اما تفاوت‌‌های زیادی از حیث ساختار و گستردگی الگوها با بیمه تعاونی دارد. بیمه تکافل از یکسو به جهت تطابق با فقه اسلامی و از سوی دیگر به عنوان جزئی از نظام مالی اسلامی، در بین کشورهای مسلمان در حال رشد و گسترش است؛ همچنین بیمه تکافل به عنوان نگرشی جدید در پوشش خسارت‌‌ها در برخی کشورهای اروپایی و آمریکایی مورد توجه قرار گرفته و شرکت‌‌هایی جهت عرضه‌‌ محصولات تکافل تاسیس شده است. در ادامه به صورت اجمالی اهداف، چالش‌‌ها و چشم‌‌انداز پیش‌‌روی بیمه تکافل بیان می‌شود.

اهداف تکافل
تقسیم ریسک: طبق قانون بیمه مصوب ۱۳۱۶ بیمه عبارت است از قراردادی که به موجب آن یک طرف (بیمه‌‌گر) تعهد می‌کند در ازای پرداخت وجه یا وجوهی از طرف دیگر (بیمه‌‌گذار) در صورت وقوع یا بروز حادثه، خسارت وارده بر او را جبران کرده یا وجه معینی را بپردازد. بنابراین طبق تعریف، بیمه متداول مکانیزمی برای انتقال ریسک است که به‌وسیله آن یک سازمان می‌تواند شرایط مفهوم نسبت ریسک عدم اطمینان از قبیل:
را تحت پوشش قرار دهد و با دریافت حق بیمه مشخص، متعهد ‌‌شود که در ازای حق بیمه دریافتی، هرگونه خسارتی را در قالب شرایط قرارداد متقبل شود. اما در الگوی تکافل، هیچ‌‌گونه انتقال ریسکی از طرف مشارکت‌‌کنندگان به مجری تکافل صورت نمی‌‌پذیرد بلکه ریسک‌‌ها در میان اعضا، در قالب ضمانت متقابل یا همان طرح تکافل تسهیم می‌شود و در واقع مکانیزم اصلی در تکافل، تقسیم ریسک خواهد بود. بنابراین مجری (متصدی) تکافل به عنوان وکیل (نماینده) با دریافت حق‌الوکاله ثابت و تضمین‌شده، به مدیریت مجموعه از جمله؛ تعیین ساختارهای مناسب جهت دریافت حق مشارکت منصفانه از اعضای شرکت‌کننده (متکافلین)، پرداخت به موقع خسارت‌‌ها به افراد آسیب‌دیده و . می‌‌پردازد. از طرفی متصدی تکافل در قالب مضاربه به مدیریت سرمایه‌‌ پرداخته و با رعایت اصول و ضوابط شرعی، سرمایه‌‌گذاری در زمینه‌های مشخص شده را طبق دستورالعمل‌‌ها جهت مدیریت ریسک انجام می‌دهد. لازم به ذکر است توضیح بیان شده مربوط به الگوی وکالت-مضاربه است در حالی که الگوهای دیگری در این زمینه وجود دارد که در این مقال فرصت تشریح آنها وجود ندارد.

بیشتر بخوانید:

آیین‌نامه اجرایی صندوق تكافل سرمد ارائه شد

ارائه آیین‌نامه اجرایی صندوق تكافل سرمد در كارگروه تكافل پژوهشكده بیمه

کارگاه آموزشی ضرورت آشنایی با تفاوت‌های الگوی تکافل و عملیات بیمه رایج و تاثیرات فناوری و نقش آن‌ها بر به‌روز کردن چالش‌ها و فرصت‌های ناشی از اجرای تکافل

بازگشت مازاد سرمایه به متکافلین: در بیمه متداول پس از عقد قرارداد بین بیمه‌‌گر و بیمه‌‌گذار، در پایان قرار داد اگر شرکت پس از کسر خسارات و هزینه‌های اجرایی و عملیاتی به سود خالص برسد، بیمه‌‌گذار هیچ سهمی از این سود حاصل‌شده دریافت نخواهد کرد و تمام سود، متعلق به سهامداران شرکت بیمه است و طبیعتا در صورت زیان‌‌ده بودن شرکت نیز بیمه‌‌گذار تعهدی نداشته و تمام زیان متوجه سهامداران شرکت خواهد بود. بنابراین در بیمه متداول، بیمه‌‌گذار صرفا یک حق بیمه مشخصی را پرداخت و در مقابل، مطابق بیمه‌‌نامه مبلغی جهت جبران خسارت دریافت می‌کند و هیچ حق یا تعهدی نسبت به سود یا زیان شرکت ندارد.

اما در بیمه تکافل با توجه به ساختار این نوع از بیمه، متکافلین (مشارکت‌‌کننده‌ها) نقش محوری و پررنگ‌تری نسبت به بیمه‌‌گذاران در بیمه متداول را ایفا خواهند کرد به این ترتیب که شرکت تکافل به عنوان وکیل، وظیفه تصدی امور مورد مطالبه متکافلین بر اساس موازین شرعی را عهده‌‌دار می‌شود. در ادامه پس از دریافت حق مشارکت‌‌های پرداختی توسط متکافلین، شرکت تکافل بر اساس عقد مضاربه و با توجه به دستورالعمل‌‌های مشخص که نوع سرمایه‌‌گذاری و حدود اختیارات در آن تعیین شده است؛ اقدام به سرمایه‌‌گذاری کرده و مطابق قرارداد، بخشی از سود مشاع مضاربه را به عنوان حق‌‌العمل مالک می‌شود و در پایان پس از کسر خسارات پرداخت‌شده و هزینه‌های اجرایی، هرآنچه باقی بماند به عنوان دارایی متکافلین به آنها برگشت داده می‌شود که این یکی از تفاوت‌‌های اصلی بیمه تکافل با بیمه متداول است.

چالش‌‌های تکافل

پایین بودن ضریب نفوذ بیمه در بین مردم: ضریب نفوذ بیمه (Penetration Insurance) به عنوان یک شاخص جهت سنجش وضعیت صنعت بیمه مورد استفاده قرار می‌گیرد. این شاخص از حاصل تقسیم حق بیمه تولیدی به تولید ناخالص داخلی به دست می‌‌آید که بیانگر نرخ رشد صنعت بیمه در مقایسه با مجموعه اقتصاد کشور است. مطابق آمار بیمه مرکزی، ضریب نفوذ بیمه در ایران حدود ۲ درصد است در حالی که میانگین جهانی حدود ۷ درصد است.

از جمله دلایل پایین بودن این ضریب را می‌توان مرتبط با مسائل اقتصادی دانست، بنابراین یکی از راهکارها می‌تواند توسعه بیمه‌های خرد با رعایت اصول بیمه‌‌‌‌ای باشد که بسیار مورد توجه کشورهای در حال توسعه قرار گرفته است. بیمه خرد به‌‌صورت ارائه پوشش به خانوارهای با درآمد پایین یا اشخاص با پس‌‌‌‌انداز اندک، با در نظر گرفتن نیاز‌‌‌‌های بیمه‌‌‌‌ای‌‌شان برای جبران خسارت ناشی از بیماری، صدمات بدنی و فوت اطلاق می‌شود. توسعه و گسترش بیمه‌های خرد در قالب بیمه تکافل به گسترش فرهنگ بیمه کمک شایان توجهی می‌کند و در بلندمدت نیز موجب افزایش بیمه‌‌نامه‌های دیگر خواهد شد.

کمبود منابع انسانی متخصص: کارآیی و موفقیت هر سازمان، رابطه مستقیم با کارآیی و موفقیت نیروی انسانی دارد. برای توسعه بیمه تکافل نیاز به افراد با مهارت‌‌های خاص است. از آنجا که هر شرکت تکافل باید ناظر شرعی داشته باشد، بنابراین به علمای مجرب و کارکنان با صلاحیت دارای دانش بیمه‌‌ای و دینی نیاز است. از طرفی لازم است شبکه فروش نیز با ارتقای دانش و تسلط بر قوانین و ضوابط، بتواند متناسب با نیازهای افراد مختلف، پیشنهادهای جذاب و منطقی را به مشتری ارائه کند. بنابراین جهت نیل به این مهم می‌توان راهکارهایی به شرح زیر ارائه کرد:

- گسترش دانش بیمه ‌‌تکافل از طریق ایجاد ارتباطات گسترده با مراکز علمی و پژوهشی داخل و خارج کشور

- شرکت در همایش‌‌های بین‌المللی جهت کسب دانش و مهارت‌‌‌‌های فنی و اجرایی مربوط به بیمه تکافل از کشورهایی که سال‌هاست بیمه تکافل را اجرا کرده‌‌اند.

- برگزاری دوره‌های آموزشی جهت تربیت کارشناسان متخصص و ارتقای کیفیت سرمایه انسانی مورد نیاز صنعت.

چشم‌‌انداز تکافل
نرخ رشد بالاتر بیمه تکافل نسبت به بیمه متداول: بر اساس گزارش اخیر گروه تحقیقاتی ایمارک با عنوان «بازار تکافل، روندهای جهانی، سهم، اندازه، رشد، فرصت و پیش‌‌بینی سال‌های ۲۰۲۷-۲۰۲۲»، بازار جهانی تکافل در سال ۲۰۲۱ به ارزشی معادل ۶/ ۲۷ میلیارد دلار رسید. بر اساس پیش‌‌بینی تحلیلگران این گزارش، بازار تکافل تا سال ۲۰۲۷ به رقم ۵۰ میلیارد دلار خواهد رسید که این حاکی از نرخ رشد مرکب سالانه‌‌ای معادل ۵/ ۱۰ درصد طی سال‌های ۲۰۲۷-۲۰۲۲خواهد بود و این در حالی است که گزارش موسسه سوئیس‌‌‌‌ری (گزارش سیگما) از تحولات صنعت بیمه جهان در سال ۲۰۲۱ و پیش‌‌‌‌بینی از وضعیت سال‌های آینده با عنوان «جهان بیمه: ریسک‌‌‌‌های تورمی میدان‌‌‌‌دار تحولات هستند و در کانون توجه‌ها قرار دارند» نرخ رشد بیمه‌های متداول در سال ۲۰۲۱ حدود ۴/ ۳ درصد برآورد شده است که تفاوت معناداری با نرخ رشد پیش‌‌بینی‌شده در بیمه تکافل دارد.

پتانسیل بالقوه پذیرش بیمه تکافل در کشور و تقویت صنعت بیمه: بر عکس بانکداری غربی که در تعارض با اصول بانکداری اسلامی قرار دارد، چنین تعارضی درباره بیمه متداول وجود ندارد و مبانی آن مورد قبول فقه شیعه است. با این حال باید این امر را در نظر گرفت که بیمه متداول مورد تایید غالب علمای اهل سنت نیست. بنابراین ارائه بیمه اسلامی (بیمه تکافل) جهت مشارکت هم‌‌میهنان اهل سنت (با تمرکز بر استان‌هایی که تعداد اهل سنت بیشتر است) نه تنها رضایت‌مندی این گروه از هموطنان را فراهم خواهد آورد، بلکه سبب گسترش صنعت بیمه خواهد شد. از طرفی با بیان مزایای بیمه تکافل -از جمله برگشت مازاد سرمایه- برای مخاطبان، این امکان وجود دارد که بسیاری از افراد که پیش‌‌تر در صنعت بیمه فعال نبوده‌‌اند، جذب صنعت بیمه شوند.

امکان هم‌‌افزایی با سایر کشورهای اسلامی و حرکت به سمت تکافل اتکایی: گاهی به دلیل فاجعه‌های طبیعی یا انسانی، میزان خسارت به حدی است که مجموع سرمایه و ذخایر شرکت بیمه‌‌گر برای پوشش تعهدات کافی نیست. از این رو پوشش بیمه اتکایی به مفهوم توزیع جهانی ریسک جهت امکان پاسخگویی به خسارت‌‌هایی که در طول زمان اعتبار قرارداد به وقوع ‌‌‌‌‌‌می‌‌‌پیوندد، به وجود‌‌‌‌‌‌ آمد. همان‌گونه که وجود بیمه اتکایی برای بقای شرکت‌‌های بیمه هنگام خسارت‌‌های پیش‌‌بینی‌نشده ضروری است، وجود عملیات تکافل اتکایی نیز برای شرکت‌‌های تکافل که عملیات بیمه را در قالب عقود اسلامی انجام می‌دهند، حیاتی است. از این رو با حمایت‌‌های دولت و با به کارگیری ابتکارات مناسب، این امکان وجود دارد که بتوان در راستای ایجاد صندوق تکافل اتکایی، بین شرکت‌‌های اسلامی فعال در این حوزه، قدم برداشت.

مفهوم نسبت ریسک

جوکار تاکید کرد طرح صیانت دیگر در دستور کار مجلس نیست.

3 هفته قبل

سیستم عامل iOS 16 از امروز 12 سپتامبر برابر با 21 شهریور برای تمامی آیفون‌های سازگار در دسترس قرار می‌گیرد.

3 هفته قبل

کمپانی کی تی ام از ابرخودروی X-Bow GT-XR رونمایی کرد. این ابرخودرو در حقیقت نسخه خیابانی از مدل‌های مسابقه‌ای GTX و GT2 محسوب می‌شود. به .

3 هفته قبل

نتیجه این تحقیق نشان می‌دهد که هرچند خوردن صبحانه سنگین وزن را کم نمی‌کند، اما اشتها انسان‌ها را در طول روز سرکوب می‌کند.

3 هفته قبل

البته این امر جنبه منفی محسوب نمی‌شود و باعث عمیق‌تر شدن ارتباط بین پدر و فرزند می‌شود.

3 هفته قبل

محققان در مطالعه‌ای متوجه شده‌اند که نرخ مشکلات قلبی در افرادی که از شیرین‌کننده‌های مصنوعی استفاده می‌کنند، بیشتر است.

3 هفته قبل

ناسا با تعویض قطعات، مشکل نشتی در راکت ماموریت آرتمیس 1 را حل کرد. حالا پس از انجام چند آزمایش باید منتظر این پرتاب باشیم.

3 هفته قبل

یک معمار هندی با استفاده از ابزار هوش مصنوعی Midjourney دست به طراحی آسمان‌خراش‌های متفاوت زده است.

3 هفته قبل

انتظار می‌رود متا طی رویداد کانکت که در 19 مهر برگزار می‌شود، اطلاعات بیشتری از هدست‌های واقعیت افزوده و مجازی جدید خود ارائه کند.

3 هفته قبل

جشنواره حاتم رویدادی است که در حوزه اقتصاد برگزار شده و به دنبال قدردانی از شرکت‌های موفق است.

3 هفته قبل

به نظر می‌رسد پس از پیگیری‌های یکی از مدیران ارشد ایرانی حاضر در گوگل، مشکل دانلود از گوگل پلی برای کاربران کشورمان رفع شده است.

3 هفته قبل

فضاپیمای DART ناسا که می‌خواهد منحرف کردن سیارک‌ها را آزمایش کند، اولین تصویر از مقصد خود را به اشتراک گذاشته است.

3 هفته قبل

با این وجود، اجازه عرضه برخی از فناوری‌ها و نرم‌افزارها در زمانی که سازمان‌ها در حال تصمیم‌گیری در مورد استانداردها هستند، فراهم می‌شود.

3 هفته قبل

«مارک گرمن» می‌گوید اپل همچنان در حال آزمایش سرویس خرید آیفون با حق اشتراک است و احتمالا تا پایان سال آن را عرضه می‌کند.

3 هفته قبل

آرین پارس موتور در روز گذشته (۲۰ شهریورماه سال ۱۴۰۱) مراسم تحویل زودهنگام نخستین سری لاماری ایما را به طور نمادین برگزار کرد. این شرکت .

3 هفته قبل

تمام دستگاه‌های این سری به جز آیفون‌ 14 پرو مکس نسبت به نسل قبل از باتری بزرگتری بهره می‌برند.

3 هفته قبل

اکثر پروژه‌های منصوری یا دوست‌داشتنی یا نفرت‌انگیز هستند، اما این رولزرویس کالینان منصوری تیونینگ‌شده این‌طور نیست.

3 هفته قبل

پژوهشگران از روی استخوان‌های یک کودک دریافته‌اند که قدمت اولین قطع عضو پزشکی در تاریخ به 31 هزار سال پیش می‌رسد.

3 هفته قبل

جیسون موموآ (Jason Momoa) بازیگر فیلم آکوامن موهای بلندش را کوتاه کرد تا به طرفدارانش پیامی برای متوقف کردن استفاده از پلاستیک‌های یکبار مصرف بدهد. .

3 هفته قبل

این هواپیما نظامی وزن بسیار کمی دارد و می‌تواند محموله‌های بزرگ را حمل کند. همچنین به‌صورت از راه دور کنترل می‌شود.

3 هفته قبل

تاثیرگذارترین طراحان مد درباره‌ی دنیای فشن چه می‌گویند؟ جملاتی که دیدگاهتان را تغییر می‌دهد!

ساعد نیوز: بسیاری از طراح های مد ترجیح می‌دهند سخن و افکار خود را از طریق لباس‌ها و طراحی‌هایشان به مردم انتقال دهند. اما حتی ساختارشکن‌ترین آنها نیز هر از گاهی سخنانی درباره‌ی زبان طراحی و افکار خود می‌گوید. در ادامه توجه شما را به جملات معروف ترین طراحان مد جلب می کنم با ما باشید.

اگر دوست دارید بدانید مد و فشن دقیقا چه زمانی وارد ایران شد، باید بگوییم که سفر کردن ایرانیان از جمله درباریان و دانشجویان به خارج از کشور در زمان قاجاریه، باعث باز شدن راه مد و فشن به ایران شد. اگر دقیق تر بگوییم، نقطه ی شروع آن زمانی بود که همسر فتحعلی شاه الیزابت مک نیل، همسر جان مک نیل (Sir John McNeill که نماینده ی بریتانیا در ایران بود) را به یکی از مهمانی هایش دعوت کرد.

لباسی که الیزابت بر تن داشت، بسیار ساده اما شیک و چشم گیر بود. او یک پیراهن سفید ساتن با چین های توری و شنلی قرمز و ابریشمی پوشیده بود؛ این استایل با لباس ها و جواهرات پر زرق وبرق درباریان ایران کاملا در تضاد بود. اما همین لباس های ساده و زیبا باعث جلب توجه همسر فتحعلی شاه شد و این موضوع آغازی برای ورود مد به ایران بود. به تدریج علاوه بر درباریان، افراد معمولی نیز تلاش می کردند تا سبک لباس پوشیدن و حتی آرایش های اروپایی را تقلید کنند.

همچنین در دوره های بعدی قاجاریه، ناصرالدین شاه از جمله کسانی بود که به مد و فشن علاقه ی بسیار زیادی داشت و سبک های اروپایی و پوشیدن لباس های آن ها را بسیار تشویق می کرد. دختر ناصرالدین شاه، تاج السلطنه که تحصیل کرده بود و همیشه از آزادی زنان حمایت می کرد، گسترش مد در ایران را بسیار راحت تر کرد. همچنین به نوعی می توان او را اولین طراح مد لباس های ایرانی-اروپایی نیز دانست.

کوتور چیست؟

در زبان فرانسه (Haute) به معنای «بالا و عالى رتبه» و کوتور ( با تلفظ کوتوغ) (Couture) به معنای «دوخت و دوز» است. خود واژه ی اوت کوتور در ترجمه ی ضمنی «دوزندگی سطح بالا» معنی می شود و در صنعت مد و فشن به مجموعه ی خاصی از لباس ها گفته می شود که توسط خیاط های بسیار مجرب و زبردست دوخته شده و تمام مراحل دوخت لباس از ابتدا تا انتها توسط دست انجام گرفته باشد. لباس های اوت کوتور از پارچه های بسیار با کیفیت، گران و خاص تهیه شده و فرآیند تولید این لباس ها بسیار طولانی تر از لباس های عادی است چرا که در تهیه ی این لباس ها از تکنیک های دوخت و دوز ویژه ای استفاده می شود. با توجه به هزینه و مهارت بالایی که صرف تولید لباس های اوت کوتور می شود، این لباس ها بسیار گران قیمت هستند و معمولا توسط مشتریان عادی خریداری نمی شوند.

در صنعت مد جهان تولیدکننده گانی که اقدام به تولید لباس های اوت کوتور می کنند جزو معتبرترین و خاص ترین خانه های مد جهان هستند و تنها تعداد بسیار محدودی از طراحان و خانه های مد در جهان وجود دارند که لباس های اوت کوتور را تولید و آن را عرضه می کنند.

طراحی مد و لباس چیست؟

طراحی مد (Fashion Designing) را می توان به سادگی به عنوان “هنر تولید لباس های فشن” توصیف کرد؛ اما مانند هرچیز دیگری، طراحی مد نیز در طول زمان تغییر کرده و مفهوم متفاوتی به خود گرفته است. یعنی بسیاری از آیتم های دیگر به جز لباس در زیرمجموعه ی مد و طراحی مد قرار گرفته اند؛ مانند انواع اکسسوری از جمله کیف، کفش، زیورآلات و…

طراحی مد شاخه های بسیار گسترده و زیادی دارد و شما با توجه به علاقه و استعدادتان می توانید در هر کدام از آن ها تخصص پیدا کنید و به عنوان یک طراح مد (Fashion Designer) شروع به کار کنید. طراحی لباس عروس، لباس بچگانه، لباس شنا، لباس مردانه، لباس زنانه، کیف، کفش، جواهرات و… برخی از شاخه های طراحی مد هستند. همچنین تحولات در زمینه ی طراحی مد باعث ایجاد مسیرهای شغلی مرتبط دیگری از جمله آرایشگری، عکاسی، مفهوم نسبت ریسک روزنامه نگاران مد، مشاوران مد و… شده است.

تفاوت مد و فشن با استایل چیست؟

شاید به نظرتان این دو مورد تفاوت خیلی زیادی باهم نداشته باشند؛ اما باید بدانید که مد و استایل هم از لحاظ معنایی و هم مفهوم تفاوت های بسیار زیادی با یکدیگر دارند.

همان طور که می دانید، مد و فشن نوعی سبک غالب در یک فرهنگ معین و در یک زمان مشخص است. مد ارتباط دقیقی با ترندهای جدیدی که شما در حین خرید با آن ها روبه رو می شوید دارد. از سویی دیگر، استایل، همان شیوه ی خاص هر فرد برای بیان خودش است. فرقی نمی کند که این شیوه از طریق لباس پوشیدن است یا نوشتن یا حتی یک سبک کاری. بنابراین در دنیای مد “استایل” به معنای سبک شخصی است؛ برای مثال شما برای خود یک مدل لباس و اکسسوری خاص و مدل موی منحصر به فرد انتخاب می کنید و این موارد در کنار هم شما را از دیگران متفاوت می کند.

35 جمله از طراحان برتر که نگاهتان را نسبت به دنیای مد و فشن تغییر می دهد!

1. میوچا پرادا: “شما می توانید بهترین و زیباترین لباس را بپوشید اما همچنان احساس قدرت نکنید. اما می توانید مانند یک دختربچه نادان شلخته لباس بپوشید، و حس قدرت داشته باشید. جذابیت و قدرت در درون ذهن شما به وجود می آید، نه در لباسی که می پوشید. من فکر می کنم لباس فقط چیزی است که می پوشید و لباس ها قرار نیست شما را تبدیل به فرد دیگری کنند.”
2. جان گالیانو: “استایل یعنی لباس شب بپوشید و به مک دونالد بروید یا با کفش های پاشنه بلند فوتبال بازی کنید. شخصیت، اعتماد به نفس و اغواگری، من استایل را در این ۳ کلمه خلاصه می کنم”
3. جاناتان اندرسون: “من متوجه شدم فشن زمانی که در اوج قدرت باشد و افراد را به چالش بکشد و همچنین باعث ریسک شود، به شدت قدرتمند خواهد بود و در بهترین جایگاه خود قرار خواهد گرفت. دقیقا اینجاست که ما را به رویاپردازی وا می دارد.”
4. دوناتلا ورساچی: “استایل من آنقدرها هم بزرگ و عجیب نیست و شامل کفش های پاشنه بلند، شلوار های تنگ و الماس می شود. ”
5. نیکولا جستیر: “بیشترین چیزی که در مد مرا به وجد می آورد این است که باید زمان حال را بازتاب کند و می توانیم شاهد دیدن همین لحظه ای باشیم که در آن زندگی می کنیم.”
6. سارا برتون (طراح حال حاضر الکساندر مک کویین) : “من واقعا به این موضوع باور دارم که یک زن حتما لازم نیست مانند مفهوم نسبت ریسک یک مرد لباس بپوشد تا احساس قدرت کند.”
7. سیمون روچا: “وقتی لباسی طراحی می کنم، باید حتما معنای خاصی در آن برای من وجود داشته باشد. در غیر این صورت فقط یک لباس ساده است.”
8. الساندرو میکله : “به نظر من فشن برای مدت های زیادی است که در فقس بوده و آزادی آنچنانی نداشته. با قوانین فراوان و بدون داشتن آزادی، تقریبا غیر ممکن است که داستان جدیدی آفریده شود.”
9. ماریا گراتزیا چیوری : ” وقتی به عنوان یک زن برای زنان دیگر لباس مفهوم نسبت ریسک مفهوم نسبت ریسک طراحی می کنی، دیگر فشن فقط به معنای آن نیست که چگونه به نظر برسیم. مهم این است که چه احساسی داریم و چگونه فکر می کنیم.”
10. ویوین وست وود : ” فشن بسیار مهم است. زمانی که سخن از فشن به میان می آید در من حس زندگی ایجاد می شود و مانند بقیه چیزهایی که در زندگی لذت بخش هستند، فشن نیز ارزش دنبال شدن را دارد.”
11. ریکاردو تیشی (طراح بربری) : ” من یکی از اولین کسانی بودم که فشن خیابانی را وارد دنیای فشن کردم. اما مانند همه ی وقت ها ما زیاده روی کردیم و الان دیگر کسی طراحی واقعی را نمی شناسد.”
12. الکساندر مک کویین : ” فشن باید فرمی از رهایی باشد، نه فرمی از حبس و حس زندانی بودن.” این سخن از این طراح مد ارزش بسیار زیادی دارد زیرا امروزه معیارهای زیبایی به شدت سفت و سخت هستند و بیشتر حس زندانی بودن می دهند تا اینکه شما را رها و آزاد سازند.
13. عزدین آلایا : “من لباس می سازم و زنان فشن را.”
14. کوکو شانل : فشن چیزی نیست که فقط در لباس ها وجود داشته باشد. فشن در آسمان و زمین وجود دارد و با ایده ها و نحوه ای که ما زندگی می کنیم سر و کار دارد.
15. کارل لاگرفلد : ” فشن درباره تغییرات است و من تغییرات را دوست دارم.”
16. کریستین دیور : “وسایل زیادی نخرید و به جای آن مطمئن شوید چیزی که می خرید خوب و باکیفیت باشد.”
17. جیانی ورساچی : ” به نظر من وظیفه یک طراح این است که تلاش کند تا قوانین و موانع را بکشند و کنار بزند.”
18. دایان فون فورستنبرگ : ” من برای زنانی طراحی می کنم که عاشق زن بودن و جنسیت خود هستند.”
19. ایو سن لورن : ” فشن محو می شود و از بین می رود، اما استایل جاودان است و همیشه زنده می ماند.” سخن ایو سن لورن طراح مد نیز باید در ذهن همه ما نقش ببندد، زیرا امروزه به جای اینکه استایل یونیک و منحصر به فرد خود را بسازیم، سعی می کنیم با ترند هایی که بزرگان تعیین می کنند پیش برویم. وقتی از دور به چنین وضعی نگاه کنیم می بینیم که اکثر افراد شبیه به هم شده اند.
20. مارک جیکوبز : ” من اغلب اوقات زیبایی را در چیزهایی می بینم که عجیب و ناقص هستند که برای من بسیار جالب ترند.”
21. روبرتو کاوالی : ” بعضی اوقات زنان از جذاب بودن می ترسند اما باید این واقعیت را قبول کنند که بعضی اوقات یک لباس می تواند زندگی آنها را عوض کند.”
22. هوبرت ژیوانشی : ” لباس سیاه کوچک را به سختی می توان درک کرد زیرا باید در همه حال ساده بماند.”
23. السا اسکاپیارلی : ” در زمان های سخت، مد و فشن همیشه قوی و تکان دهنده است.”
24. ژان پال گوتیه : ” به نظر من فشن واقعی از دل چیزهایی که در جامعه در حال رخ دادن است به وجود می آید. برای آفریدن موضوعات جدید باید زمان درست را بشناسیم و نباید زودتر یا دیرتر انجام شود.”
25. آلبر الباز : ” به نظر من فشن امروزی نیاز به عشق بیشتر و ترس کمتری دارد چون به نظر من امروزه ترس در فشن بیشتر از عشقی شده که ما به آن می دهیم. زمانی که این اتفاق بیفتد همگی دلیل زیباتری برای بیدار شدن در صبح خواهیم داشت.”
26. پال اسمیت: ” فشن درباره امروز و فردا است. هیچ کسی اهمیت نمی دهد به اینکه شما در گذشته چقدر خوب به نظر می رسیدید.” سخن ارزشمند پال اسمیت طراح مد نیز قابل تامل است. امروزه همه چیز به سرعت در حال تغییر و رو به جلو است و گذشته نیز در دنیای ما هیچ اهمیتی ندارد. شخصا یکی از دلایلی که به دنیای مد علاقه دارم همین مسئله است که فقط حال و آینده مهم است و نیازی به نگاه به گذشته نیست.
27. رالف لورن: ” در حقیقت من از فشن متنفرم و هیچگاه به خودم به عنوان یک طراح مد و لباس نگاه نکردم. برای من بیشتر بحث ارزش ها و چیزهایی است که دوست دارم.”
28. مری کوآنت:” فشن و مد یک ابزار است برای رقابت در زندگی جامعه ی ما. مردم از شما بیشتر خوششان می آید بدون اینکه بدانند چرا. علت این است که همه همیشه به کسی که ظاهر او را دوست دارند واکشن بهتری نشان می دهند.”
29. کریستوبال بالنسیاگا:” یک طراح لباس باید یک معمار در طراحی، یک مجسمه ساز در فرم، یک نقاش در به کار بردن رنگ، یک موزیسین در هارمونی و یک فیلسوف برای رعایت تعادل باشد. سخنی که از این طراح مد خواندید را می توان از جنبه های زیادی مورد بررسی قرار داد. برای آفرینش یک لباس شما باید تقریبا همه کاره باشید و همه چیز را بدانید تا بتوانید بهترین اثر خود را خلق کنید.
30. رف سیمونز: ” چالش من پیدا کردن یک تعادل زیبا است تا زنان احساس زیبایی کنند و و جرئت رویاپردازی برای یک لباس زیبا را داشته باشند.”
31. فیبی فیلو: ” زنان باید حق انتخاب و احساس خوب در چیزی که می پوشند داشته باشند.”
32. والنتینو گاراوانی: ” من می دانم که زنان چه می خواهند، آنها می خواهند که زیبا باشند.”
33. امیلیو پوچی: “شادی یکی از مهم ترین المان هایی است که من آن را از طریق رنگ به مد و فشن وارد کردم.”
34. پیر بالمین: ” طراحی و ساخت لباس مانند معماری جنبشی است.”
35. تامی هیلفیگر : ” اگر در حال حرکت به جلو و تغییر افکارتان نیستید، به راحتی عقب می افتید. در دنیایی که همه چیز به سرعت در حال تغییر است بعضی اوقات هماهنگ شدن با این سرعت ، چالشی به نظر می رسد.”

استایل و سبک پوشش نیمی از هویت و شخصیت شما را شکل می دهد بخش فرهنگ و هنر ساعد نیوز یک پلتفرم برای افزایش آگاهی و اطلاعات شما در زمینه مد و فشن است ما در کنار شما هستیم تا بهترین ها را با یکدیگر تجربه کنیم. برای پیگیری جدید ترین اخبار، ترند های مد و فشن و تحلیل استایل سلبریتی ها با بخش فرهنگ و هنر ساعد نیوز همراه باشید.

دهه هشتادی‌ها چه می‌خواهند؟

مقصود فراستخواه، استاد دانشگاه معتقد است که این نسل سیاست زندگی را می‌خواهد؛ اما به‌دلیل عدم به رسمیت شناخته شدن به سویه‌های دیگری کشیده شده است. با این حال در بیان چنین مطالباتی دهه هشتادی‌ها تنها نیستند، بلکه والدین آنها نیز به پروسه غمخواری برای این نسل وارد شده‌اند.

در حالی که در اعتراضات اخیر می‌توان گروه‌های مختلف از نسل‌های متفاوت را مشاهده کرد، اما بار این اعتراضات بر دوش دهه هشتادی‌ها افتاده و برخی هیجانات سال‌های اول جوانی را توجیه‌گر این اعتراضات معرفی می‌کنند.

به گزارش دنیای اقتصاد، دکتر مقصود فراستخواه، جامعه‌شناس و عضو هیات علمی موسسه پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش عالی می‌گوید دهه هشتادی‌ها از منظر خود در ویرانشهر زندگی می‌کنند و با انتخاب سیاست مقاومت حتی به قیمت جان می‌خواهند خود را بیان کنند. ویژگی مهم‌ حرکت دهه هشتادی‌ها حرکت دگرجنبشی‌شان است که تاریخ تازه‌ای در ایران رقم زده است.

چرا با وجود حضور نسل‌های مختلف در اعتراضات اخیر، اما بیش از همه دهه هشتادی‌ها با خصوصیات خاصی که جسور بودن از آن جمله است، دیده می‌شوند؟

توجه به فرزندان و نسل جوان‌تر که به‌طور خاص شامل دهه ۸۰ می‌شود، سال‌هاست در جامعه بیشتر شده است. شاید علت آن باشد که ما با یک امر موقت مواجه هستیم و پایداری در این سرزمین نمی‌بینیم. یکی از شاخص‌های این جامعه آن است که فرد با بهره‌گیری از یک ‌سازو‌کار جبرانی، تلاش می‌کند برای غلبه بر این امر موقت، پایداری را از طریق فرزندانش ادامه دهد. یک حس استیصالی در نسل ما وجود دارد که تداوم خود را جز در این دلبستگی نمی‌بینیم. شاید یک علت آن این است که سرمایه‌های اجتماعی رو به زوال است. به همین دلیل توجه خانواده به فرزندان معطوف شده است. در این اعتراضات و نارضایتی جمعی اخیر، این موضوع خود را به شکل یک حس غمخواری والدین نسبت به فرزندان نشان می‌دهد و تصور آن است که آنها قربانی عقاید و باورهای ما شده‌اند و همچنان برای زندگی باید بکوشند. به خصوص در جامعه‌ای که از انواع جهات ناکارآمد و بدقواره شده، هرج و مرج وجود دارد. جامعه‌ای که از هرج‌ومرج و ناکارآمدی رنج می‌برد. اینجاست که سیاست زندگی و خودبیانی اهمیت پیدا می‌کند. والدین به عنوان کسانی که بیشتر خود بیانی فرزندان را می‌بینند، یک نوع حس غمخواری نسبت به آنها دارند. در جامعه توده‌وار مسوولیت گم شده‌ و همه اعم از روشنفکر، اصلاح‌طلب و رادیکال می‌گویند شرایط کنونی مسوولیت دیگری بوده است. ما اکنون دچار یک تروما هستیم. حس می‌کنیم قربانی و نفرین شده‌ایم، این حس به نوعی در فرزندان‌مان دیده می‌شود. به همین دلیل است که این طور بازنمایی می‌کنیم که جوان‌ترها و دهه هشتادی‌ها آمده‌اند.

و این نوعی تقلیل‌گرایی نیست؟

وقتی از منظر پدیدارشناسانه موضوع را بررسی می‌کنیم، از انتخابات و اعتراضاتی که در خیابان‌ها و دانشگاه‌ها برای جوانان پیش آمده است، این وضعیت ایران به دلیل مشکلاتی اعم از خشونت، محیط‌زیست، کمبودها و. که تلنبار شده ایجاد شده است. به همین واسطه یک نوع غمخواری نسبت به بچه‌ها وجود دارد و ناخودآگاه صدای آنها در اعتراضات بیشتر شنیده می‌شود، در حالی که از نسل‌های مختلف در آن حضور دارند. در جنگ جهانی دوم، ایران نسل دموکراسی و ناسیونالیسم را داشتیم، نسل‌۱۳۱۰-۱۳۰۰ نسلی بوده که دموکراسی و ناسیونالیسم می‌خواست، نسل دهه ۳۰ و ۴۰ از مدرنیزاسیون مفهوم نسبت ریسک بوروکراتیک اقتدارگرا و رشد درآمدهای نفتی که پشت آن نابرابری و اقتدارگرایی خشن بود، دلزده شد. وقتی نوبت به نسل ۵۰ ‌و‌ ۶۰ رسید، بچه‌ها در واکنش به رفتار پدران‌شان اصلاحات خواستند، این نسل در گفتمان اصلاحات حرکت کردند. نسل دهه ۷۰ از همه اینها دلزده شد و به سیاست زندگی رجوع کرد. نسل ۸۰، سیاست زندگی را می‌خواهد، اما اجازه نمی‌یابد سبک زندگی مورد علاقه‌اش را انتخاب کند و همواره به او تحمیل می‌شود، آنها در مقابل این تحمیل، سیاست مقاومت را انتخاب می‌کنند. در مورد زنان هم همین موضوع وجود دارد، به دلیل انواع محدودیت‌ها که در جامعه در مورد زنان وجود داشته، یک نوع عقلانیت اجتماعی و وجدان جمعی نسبت به چالش‌هایی که برای زنان ایجاد شده، ظهور کرده است. نظم موجود در جامعه ما، نه پایدار می‌شود و نه نظام‌مند و تنها یک نظم موجود وجود دارد که بچه‌ها هیچ نقشی در آن نداشته‌اند. همه مسوولیت‌ها برعهده نسل‌های قبلی است و نسل جدید بدون آنکه نقشی در این نظم داشته باشد، قربانی می‌شود. واقعیات به‌طور فی‌الذات وجود ندارد، بلکه ما هستیم که با زبان‌مان و با برساخته‌های ذهنی‌مان آن را می‌سازیم. جنبش کنونی‌ هم سرانجام یک ساخت اجتماعی پیدا می‌کند. جوان‌های دهه ۸۰، در بدترین دوره تاریخی به عرصه رسیده‌اند، آزادی انتخاب سبک زندگی را از آنها دریغ می‌کنیم، اشتغال مناسب ندارند، وضعیت اقتصادی نامناسب دارند، در شرایط تورمی سرسام‌آور هستند، برابری جنسی و مذهبی و ثبات ندارند، اختیار برابر برای مشارکت در مسوولیت‌ها و موقعیت‌ها، حق دسترسی به رسانه و اعتراض ندارند و حتی دسترسی آنها به دنیای ارتباطات هم قطع شده است. جوان‌ها سیاست زندگی‌شان به سیاست مقاومت تبدیل می‌شود.

این نسل در دنیای اینترنت و فوران اطلاعات رشد کرده که به سرعت به دنیای بزرگی متصل شده است. فرآیندی که متفاوت از نسل‌های پیشین بوده است. با توجه به تنوعی که در میان جمعیت ناراضی می‌بینیم، ویژگی‌هایی که آنها را به هم متصل می‌کند یا موجب افتراق می‌شود، چیست؟

ما با اشیا کار نمی‌کنیم، بلکه اشیا نیز در شکل تفکر ما تاثیر می‌گذارد. از نسل کاغذ به نسل Z رسیده‌ایم که نسل مرتبط به اینترنت است. از نظر تجربه‌، خاطرات ما موفقیت‌آمیز بوده است. مثلا ما انقلاب کردیم و موفق شدیم، ممکن است نسل بعدی این دستاورد را به رسمیت نشناسد و هزینه و فایده آن را برابر نداند، اما برای ما یک موفقیت است.

دهه ۷۰ می‌گوید ما جنبش به راه انداختیم، اما نسل دهه ۸۰ هیچ‌چیز ندارد. حماسه‌ای ندارد. کمبود دارد، خاطره‌ و رویایی ندارد. خاطرات این جوانان فقط شکست است. ما آرمان‌شهر داشتیم، اینها چیز دیگری دارند. تجربه خیلی مهم است. ما زائر بودیم و اینها سرگردان هستند. این نسل می‌خواهد خود را بیان کند. فردیت و شخصی‌سازی برای این نسل در وجوه مختلف مهم است. این نسل مدام می‌خواهد تغییر کند. اکنون می‌خواهند از فضای شهر استفاده کنند. زندگی پر‌خطر برای‌شان خیلی معنا دارد. آنها خرده‌فرهنگ هستند تا فرهنگ بزرگ و رسمی. در عین حال که با نسل پیشین تمایزهای مشخصی دارند، اما نقاط اتصالی هم دارند.

اکنون با نسلی مواجه هستیم که از نظر نسلی یکسان هستند، ولی در جغرافیای متفاوت زندگی می‌کنند. در نتیجه خواست‌های متفاوتی باید داشته باشند. اکنون نقاط مشترکی که آنها را به هم وصل می‌کند، کدام است؟

مخرج مشترک همه اینها در زمان کنونی، دگرجنبش است. به این معنا که از مفهوم تکنولوژی، به مفهوم دگربودگی و دگرسانی توجه کنیم، به نظر من ویژگی مهم‌شان دگرجنبشی‌شان است که تاریخ تازه‌ای از ایران را رقم زده است. یعنی ما به شهریور ۱۴۰۱ بازنمی‌گردیم. این گذر یک تغییر بی‌بازگشت شده است. اکنون فقط خیابان نیست، برخلاف نظر خیابانی شدن سیاست. دگرجا است. همه این موضوعات به همراه تغییراتی که حاصل چهار دهه گذشته است، همه در یک نارضایتی جمع شده است که به شکل‌های مختلف خود را نشان می‌دهد و با تمام تفاوت‌ها، یک چیز آنها را به یکدیگر وصل می‌کند که آن زندگی و هویت‌خواهی است.

اعتراض بر سر حجاب و آزادی‌های فردی را می‌توان مساله‌ای مرتبط با امر روزمره دانست، این مسیر و خواست، اجتماعی است یا یک مطالبه‌گری و حرکت سیاسی؟

در اصل سیاست زندگی است. فرد معترض می‌خواهد زندگی کند، اما چون آزادی‌های او محترم شمرده نمی‌شود، تبدیل به مقاومت زیستن می‌شود. یعنی سیاست زندگی تبدیل می‌شود به سیاست آزادی برای زندگی. یعنی آزادی‌خواهی که در نسل‌های قبلی در قالب دموکراسی خواهی، رفع تبعیض و. وجود داشت، سیاست آزادی بود، اما نسل فعلی با سیاست زندگی شروع کرده است. در زندگی مساله حجاب الزامی‌ترین امری است که در حوزه خصوصی و عمومی قابل تجربه و رویت‌پذیر است. یعنی تصاحبی که فرد قصد دارد بر بدن داشته باشد. فرد نمی‌تواند در این شرایط زیستن خود را ادامه دهد. در جامعه ایران ۱۴ میلیون تحصیل‌کرده در رده عالی داریم، توسعه شهرنشینی با سرعت پیش می‌رود و سرعت اطلاعات قابل کنترل نیست، در چنین جامعه‌ای نمی‌توانیم گشت ارشاد را تداوم بخشیم. اگر با منطق آیت‌الله طالقانی جامعه اداره می‌شد، این همه هزینه‌های گزاف بابت ویدئو، ماهواره یا حجاب پرداخت نمی‌کردیم.

این تفاوت زندگی و زیست اجتماعی را می‌توان در حوزه زندگی عمومی با نخبگان سیاسی دید. این دوگانگی می‌تواند بخشی از علل بحران امروز باشد؟

ما باید زیست جهان را اندکی رها کنیم. ترس من آن است که حرف جان فلوید محقق شود که حکومت‌هایی می‌آید و مدام دیگری‌سازی می‌کند و دیگری‌ها مدام بیشتر می‌شود و در نقطه جوش دیگری‌ها با هم ائتلاف می‌کنند. وقتی اجازه نمی‌دهیم که نظم دسترسی آزاد به اطلاعات باشد، عقلای جامعه را مدام به حاشیه راندیم، حتی کسانی که در داخل حکومت خواستند جور دیگری نگاه کنند با انواع انگ‌ها کنار گذاشتیم و نهادهای مدنی و ان‌جی‌او را به جای تقویت، اختیارزدایی کردیم، تمام نهادها را به جای آنکه اختیار بدهیم، توان‌زدایی کردیم. وضعیت به همین‌جا ختم نمی‌شود. جامعه‌ای که این میزان اندام‌های حسی و حرکتی و گفت‌وگویی‌اش محدود می‌شود، در یک لحظه، شاهد اعتراضات می‌شود و به وضعیتی در می‌آید که عاقلان هم نمی‌توانند این گره را باز کنند. موضوع مهم آن است که معذرت‌خواهی کنند و راه دادخواهی را باز بگذارند.

آیا فضایی برای گفت‌وگو باقی مانده است؟

ما همیشه امیدمان در ناامیدی است. باید حق و حقوق متقابل محترم شناخته شود. نخبگان دری را برای حل مسائل باز بگذارند. اگر امیدی به پیدا کردن راه‌حلی که بتوان با هزینه‌های کمتری مشکل را حل کرد و از این وضعیت حرکت کرد، باید به آن تن داد. آینده را با توجه به شرایطی که اکنون در آن هستیم، پرهزینه می‌بینم و روز‌به‌روز نگرانی‌مان بیشتر می‌شود و امکان بازگشت به یک نقطه ثبات و قرار کمتر می‌شود.

نخبگان نیز در برهه‌های مختلف کنار گذاشته شده‌اند؟

بله، متاسفانه درست است. برای همین موضوع گفت‌وگو را مطرح می‌کنم که بهتر است حکومت درایت به خرج دهد و مطالباتی را به رسمیت بشناسد و شروع به انجام آنها کند و ابتکاراتی برای حفظ کیان این کشور به کار بگیرد. وضعیت به سمتی می‌رود که برنده‌ای نخواهد داشت، چرا که اجازه ندادند جامعه مدنی در آن شکل بگیرد. در جامعه مدنی این اعتراضات بیان می‌شود، تبدیل به مطالبات بسته‌بندی شده و از طریق گفت‌وگوها و چانه‌زنی در سطح مدنی با آرامش و بدون هزینه تغییر اتفاق می‌افتد و خواسته‌ها پاسخ داده می‌شود. در این جامعه، نهادها را ناکارآمد کردیم و در مستاصل‌ترین شرایط خودشان را نشان می‌دهند. در وضعیت فعلی نمی‌توان اطمینان ملی داشت که منتج به نتیجه می‌شود. کاری کردیم که نرخ ریسک جامعه را بالا بردیم و به وضعیت بحرانی رساندیم؛ به نحوی که بحران‌ها از هم زاد و ولد می‌کنند و به وضعیتی می‌رسانیم که راه‌حل‌ها خود تبدیل به مساله می‌شود. وضعیتی که حتی درمان هم بیماری را تشدید می‌کند و خود تبدیل به مشکل می‌شود. حتی ممکن است گفت‌وگوها هم مشکلات تازه‌ای بیافریند. در وضعیتی گرفتار شده‌ایم که کشور محل حوادث شده و آبستن رویدادهای نامنظم و غیرقابل کنترل می‌شود.

خیابانی شدن سیاست را چگونه می‌توان تفسیر کرد و دلایل آن چیست؟

حکومت با انواع قدرت‌هایی که دارد اصرار دارد که جامعه را مهار و کنترل کند، «دوسرتو» متفکر فرانسوی می‌گوید: «راه رفتن مردم در شهر»، اکنون مردم می‌خواهند در شهر راه بروند. مردم از دهه ۷۰ این راه رفتن را شروع کرده‌اند و تلاش می‌کنند بگویند می‌خواهیم در شهر زندگی کنیم. اما این راه رفتن در شهر به رسمیت شناخته نمی‌شود. نه کیفیت زندگی، نه حقوق مدنی‌شان به رسمیت شناخته نمی‌شود. اینها احساس می‌کنند قربانی شده‌اند. اینجاست که خیابانی که در کنترل حکومت است و در سوی دیگر میل فراوان زیستن در آن است، محل جنگ مغلوبه می‌شود. یکی خاصه برای زندگی و دیگری برای اعمال قدرت با هم درگیر می‌شوند. اگر مکان‌های سوم را اجازه می‌دادیم می‌بود و خیابان معبری بود برای عبور، مشارکت، انتخاب در مسائل مختلف، وضعیت فرق می‌کرد. اما خیابان را از یک معبر که محل تردد اجتماعی است با بهانه‌تراشی‌های مختلف تخریب کردیم، مکان‌های سومی که مبدا و مقصد این خیابان است از خانه تا ان‌جی‌او و حزب و دفاتر اقتصادی و. سایر نهادها، تخریب شدند و اجازه داده نشد که فعالیت مفهوم نسبت ریسک کنند و خیابان به وضعیت کاملا مساله‌مند تبدیل شده‌ و محل تمام رویارویی‌ها هم شده است. وقتی جامعه دچار عدم قطعیت و تصادف شود و هیچ عقلانیتی نباشد، تصادف جامعه را پیش می‌برد و در آینده‌ای که نه درکی از آن داری و نه آماده زیستن در آن هستی پرتاب می‌کند و تصادفات ما را در غیاب عقلانیت پیش می‌برد، در چنین جامعه‌ای جز نگرانی و تشویش نمی‌توان چیزی گفت؛ آن هم در جغرافیای سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی بسیار حساسی که ما قرار داریم.