توکن‌ها شبکه‌ی نئو

NEO-An Open Network For Smart Economy

تفاوت توکن و کوین

بسیاری از کاربران تازه‌ وارد به دنیای ارزهای دیجیتال تفاوت دو اصطلاح توکن و کوین نمی‌دانند و گاهی این دو را به جای یکدیگر به کار می‌برند.

توکن و کوین چه تفاوتی با هم دارند؟

بسیاری از کاربران تازه‌ وارد به دنیای ارزهای دیجیتال تفاوت دو اصطلاح توکن و کوین نمی‌دانند و گاهی این دو را به جای یکدیگر به کار می‌برند که موجب سردرگمی آن‌ها می‌شود. بیاید با هم به بررسی این دو بپردازیم.
برای درک بهتر، بازار کریپتو به دو دسته مجزا طبقه‌بندی می‌شود:کوین و توکن

کوین چیست؟

کوین یا سکه دیجیتال، دارایی دیجیتالی است که روی بلاک‌چین مخصوص به خودش اجرا می‌شود. بلاک‌چین همه‌ی تراکنش‌های انجام شده که شامل سکه‌های کریپتو اصلی می‌شود را پیگیری می‌کند. برای مثال رسید تراکنش‌های اتریوم بر روی بلاک‌چین اتریوم می‌رود؛ و رسید تراکنش‌های بیت‌کوین بر روی بلاک‌چین بیت‌کوین می‌رود.

کاربرد کوین

• از کوین‌ها به عنوان پول برای خرید و فروش استفاده می‌شود.
• از طریق کوین می‌توانید مقدار مشخصی از ارزش مالیتان را به فرد دیگری منتقل کنید.
• کوین‌ها واحد ارزش‌گذاری سایر کالاها هستند و دیگر کالاها را می‌توان برحسب یک کوین ارزش‌گذاری کرد.
• کوین‌ها را می‌توان ذخیره کرد و در زمان دیگری با سایر اقلام مبادله کرد.

توکن چیست؟

توکن‌ها را می‌توان بر روی هر بلاک‌چینی که از قرارداد‌های هوشمند پشتیبانی می‌کند؛ ایجاد کرد. برای مثال بسیاری از توکن‌ها بر روی پلتفرم اتریوم ایجاد می‌شوند که به توکن ERC20 مشهور هستند و توکن‌هایی که بر روی شبکه نئو ساخته می‌شوندNEP-5 گویند. به طور کلی می‌توان گفت توکن ارز دیجیتالی است که بلاک‌چین مستقل ندارد.

انواع توکن‌های دیجیتال

توکن‌ها به دو دسته مثلثی (Fungible) و غیر مثلثی (Non-fungible) تقسیم بندی می‌شوند.

توکن‌های مثلثی (Fungible)

توکن‌های مثلثی به توکن‌هایی گویند که با هر توکن یا رمزارز دیگری قابل تعویض باشند؛ که شامل بیشتر توکن‌های موجود در بازار دیجیتال می‌شود.
برای مثال ارزش اسکناس صد دلاری با هر اسکناس صد دلاری دیگری یا سایر ارز‌ها قابل تعویض است. ممکن است صد دلار از تعدادی اسکناس که جمعاً معادل صد دلار می‌شود تشکیل شده باشد. این مفهوم برای سایر رمزارزها هم صدق می‌کند مثلاً ارزش یک بیت‌کوین با بیت‌کوین دیگر برابر و قابل تعویض و مبادله است.

توکن‌های غیر مثلثی (Non-fungible)

NFT یا توکن غیر مثلثی یک دارایی دیجیتال منحصر به فرد و کمیاب است که در بلاک‌چین ذخیره می‌شود. هر توکن اطلاعات خاصی دارد که معاوضه و مبادله آن را غیرممکن می‌کند. NFT قابلیت تقسیم‌ شدن به واحد‌های کوچکتر را ندارد و به عنوان یک واحد یکپارچه در نظر گرفته می‌شوند. برای مثال بیت‌کوین به واحد‌های کوچکتر به نام ساتوشی قابل تقسیم است اما NFT قابل تبدیل به واحدهای کوچکتر نیست.

دسته‌بندی توکن‌های دیجیتال مثلثی (Fungible)

1. توکن‌های کاربردی (Utility tokens)

از توکن کاربردی برای خرید محصول یا دریافت خدمات استفاده می‌شود. درصورتی که شما بلیط کنسرت را از سیستم بلاک‌چین خرید کنید در حقیقت یک توکن خریداری کرده‌اید. توکن کاربردی تفاوت بین توکن و کوین را بیشتر مشخص می‌کند. بیشتر توکن‌های موجود در بازار رمزارزها، توکن کاربردی هستند.

2. توکن‌های پرداختی (Payment tokens)

توکن‌های پرداختی به کریپتوکارنسی مشهوراند و هدفی جز پرداخت هزینه‌ها و خدمات ندارند. مانند ارز فیات برای خرید و فروش استفاده می‌شوند و مهم‌ترین تفاوتشان با دیگر توکن‌ها در این است که تحت حمایت هیچ دولت و یا نهادی نیستند.

3.توکن‌های حاکمیتی(Govenance tokens)

توکن‌های حکومتی به توکن‌هایی گویند که توسعه‌دهندگان آن‌ها را ایجاد می‌کنند تا به کاربران امکان مشارکت در شبکه را بدهند و در تصمیم‌گیری‌ها و قوانین آینده توکن نقش داشته باشند.

4.توکن‌های امنیتی (Security tokens)

توکن‌های امنیتی که توکن‌ اوراق بهادار هم خوانده می‌شوند به توکن‌هایی اطلاق می‌شود که حق مالکیت فرد بر دارایی دیجیتال یا غیر دیجیتال را می‌دهد. اکثر توکن‌های صادر شده در ICO از این نوع هستند. برای کاربرانی که با سرمایه‌گذاری به دنبال کسب سود هستند جذاب است.
برخی از توکن‌ها هستند که در طبقه‌بندی بالا قرار نمی‌گیرند و یا ممکن است زیرمجموعه دو دسته باشند.

تفاوت توکن و کوین در چیست؟

اصلی‌ترین تفاوت کوین‌های دیجیتال و توکن در روش ایجاد آن‌ها است. برای ساخت توکن جدید به کد جدید یا تغییر در گستره کد‌های قبلی نیازی نیست و بر بستر بلاک‌چین‌های موجود مانند بیت‌کوین و اتریوم ایجاد می‌شود. بیشتر ارزهای دیجیتال در ابتدا کار بر روی بلاک‌چین دیگر راه‌اندازی می‌شوند بعد موفقیت در بازار بر روی بلاک‌چین اختصاصی خود اجرا می‌گردند مثال بارز آن بایننس کوین است که ابتدا ارز BNB را بر بستر ERC20 به بازار ارائه کرد و پس از موفقیت چشمگیر که از خود نشان داد بر بستر بلاک‌چین اختصاصی خود BEP2 اجرا شد.
تفاوت دیگر توکن و کوین در کاربرد آن‌ها است، کوین‌ها معادل دیجیتالی ارز فیات هستند و تنها برای خرید و فروش، مبادله و معامله بکار می‌روند و به عنوان روش پرداخت مورد استفاده قرار می‌گیرند اما توکن‌ها کاربرد گسترده‌تری دارند و علاوه‌بر روش پرداخت به عنوان دارایی، بخشی از سهام یک شرکت خاص و یا مشارکت در یک پروژه مشخص باشند.
در حقیقت کوین نشان دهنده چیزی است که قادر به داشتن آن هستید اما توکن چیزی است که شما دارید به همین دلیل کوین قدرت نقدینگی توکن را ندارد حتی می‌توان با کوین توکن خریداری کرد.

جمع‌بندی نهایی

در این مقاله به درک مفاهیم کوین و توکن پرداختیم و با انواع توکن آشنا شدیم. برای تشخیص تفاوت بین کوین و توکن، در صورتی که محصول خریداری می‌کنید معمولاً از کوین استفاده می‌شود اما اگر سرویس‌ باشد از توکن کاربردی مورد استفاده قرار می‌گیرد. توکن بلاک‌چین اختصاصی خود ندارد و با قرداد‌های هوشمند ایجاد می‌شود که همین امر موجب صرفه‌جویی در وقت و هزینه‌ها است.

نئو (NEO) چیست؟ هر آنچه که باید بدانید

نئو یک ارز دیجیتال فوق العاده است که بسیاری از کهنه کاران کریپتوکارنسی آن را با نام انت شیرز می‌شناسند و به عنوان اتریوم چینی از آن یاد می‌کنند. نئو شباهت‌های زیادی با اتریوم دارد و ویژگی‌های بسیار شگفت‌انگیزی را ارائه می‌کند. در این مقاله شما را با تمام جنبه‌های نئو آشنا خواهیم کرد و به تمامی سوالات شما در مورد نئو پاسخ خواهیم داد. اگر پس از خواندن مقاله سوالی برایتان پیش آمد، می‌توانید در قسمت نظرات مطرح کنید.

بلاک چین نئو (NEO)

نئو یک پروژه مبتنی بر بلاک چین است که توسط یک بنیاد خصوصی ایجاد شده است. پروژه نئو (NEO) برای دیجیتالی کردن و مدیریت خودکار دارایی‌ها، و همچنین تحقق «اقتصاد هوشمند»، از فناوری بلاک چین و قراردادهای هوشمند استفاده می‌کند. در واقع نئو یک پلتفرم و شبکه بزرگ است و ارز دیجیتال NEO جزء کوچکی از این شبکه به شمار می‌رود. نئو (NEO) قصد دارد تا با ایجاد شبکه توزیع شده خود، یک اقتصاد هوشمند را ایجاد کند.

نئو در سال 2014 توسط شرکت چینی OnChain فعالیت خود را آغاز کرد و با عرضه اولیه سکه (ICO) به ارزش 550،000 دلار در سال 2015، موفق شد تا سرمایه‌ای برای توسعه پروژه خود به دست آورد. البته این تنها عرضه اولیه نئو (در آن زمان با نام انت شیرز شاخته می‌شد) نبود. دومین عرضه اولیه سکه یا جمع سپاری توانست 4.5 میلیون دلار سرمایه برای توسعه دهندگان جذب کند.

تحقق اقتصاد هوشمند در نئو (NEO)

نئو با هدف ایجاد یک اقتصاد هوشمند جهانی بوجود آمده است که تمام مسائل اقتصادی روزمره را تحت پوشش قرار می‌دهد. این اقتصاد هوشمند دارای سه بخش اساسی است:

• دارایی‌های دیجیتال
• هویت دیجیتال
• قرارداد هوشمند

نئو (NEO) و دارایی‌های دیجیتالی

منظور از دارایی دیجیتال می‌تواند هرچیزی با فرمت باینری و دیجیتالی باشد که دارای حق مالکیت است. با بهره‌گیری از بلاک چین، مالکیت دارایی‌های دیجیتال غیر متمرکز امکان پذیر شده و قابل اعتماد، امن و فارغ از دخالت اشخاص ثالث خواهد شد. در اقتصاد هوشمند نئو، دو نوع دارایی دیجیتال وجود دارد:

• دارایی‌های جهانی
• دارایی‌های قراردادی

دارایی‌های جهانی توسط کل سیستم به رسمیت شناخته می‌شوند اما دارایی‌های قراردادی فقط در حوزه‌های خاص و قراردادهای تعیین شده مجاز به استفاده هستند. به عنوان مثال ارزهای دیجیتال Golem و Bancor هر دو توکن‌هایی مبتنی بر استاندارد ERC20 اتریوم هستند، با این حال نمی‌توان در سیستم Bancor از توکن‌های گولم استفاده نمود.

نئو (NEO) و هویت دیجیتال

برای استفاده از دارایی دیجیتال در اقتصاد هوشمند، وجود هویت دیجیتال قابل اعتماد الزامی است. پلتفرم نئو از استاندارد هویت‌سنجی X.509 که یک روش برای صدور گواهی توکن‌ها شبکه‌ی نئو دیجیتال پذیرفته شده است، استفاده می‌کند. به طور خلاصه برای شناسایی و تایید افراد در این سیستم از چهره، اثر انگشت، صدا، پیامک به موبایل و دیگر روش‌ها استفاده می‌شود.

قرارداد هوشمند در پروژه نئو (NEO)

قراردادهای هوشمند یک پروتکل ویژه یا به زبان ساده‌تر نوعی برنامه هستند که وقتی شرایط قرارداد فراهم شد خود به خود اجرا می‌شود. اساسا هر چیزی که در بلاک چین ثبت می‌شود باید تغییر ناپذیر باشد و بین نودهای مختلف شبکه توزیع گردد. در واقع هر قرارداد هوشمند باید دارای سه ویژگی قطعی بودن، پایان پذیر بودن و ایزوله بودن باشد.

در یک توکن‌ها شبکه‌ی نئو بلاک چین همه کاربران می‌توانند یک قرارداد هوشمند بسازند و بر روی شبکه آپلود کنند. اما این قرارداد ممکن است دارای اشکالات و ویروس‌هایی باشد. حال اگر قرارداد ایزوله نباشد، ممکن است کل سیستم را مختل کند. برهمین اساس، بررسی و ایزوله شدن یک قرارداد قبل از اجرا مهم است.

در قراردادهای هوشمند تمامی فرایندها به صورت تضمین شده و بدون دخالت اشخاص ثالث انجام می‌گیرد و فعالیت‌های و ثبت‌های قرارداد هوشمند بصورت شفاف و قابل پیگیری و غیر قابل بازگشت هستند. مجموعه‌ای از قراردادهای هوشمند یک برنامه غیرمتمرکز یا Dapp را می‌سازند. پرداخت قبض‌های ماهانه و کرایه تاکسی از کیف پول دیجیتالی شما بصورت خودکار، نمونه‌ای عملیاتی از قراردادهای هوشمند به حساب می‌آید.

قراردادهای هوشمند موارد استفاده‌ مختلفی دارند اما در پروژه نئو به شکلی اساسی‌تر به این مفهوم پرداخته شده است. قراردادهای هوشمند اتریوم و نئو از یک سیستمی به نام ماشین مجازی‌سازی ‌بهره می‌برند.

ماشین مجازی‌سازی (Virtual machine)، یک سیستم کاملاً تورینگ محسوب می‌شود که بر بستر شبکه اتریوم قابل اجراست. این سیستم به هر میزان که کاربران بخواهند زمان و حافظه در اختیارشان قرار می‌دهد. ماشین مجازی‌سازی روند ایجاد برنامه‌های بلاک چینی را بسیار تسهیل بخشیده و در واقع به جای اینکه برای هر برنامه یک بلاک چین ایجاد کنید می‌توانید از یک بلاک چین برای هزاران برنامه استفاده کنید.

با استفاده از این قابلیت که در ماشین مجازی‌سازی اتریوم فراهم شده، در صورت بروز اشکال در یک قرارداد، فقط همان قرارداد تحت تأثیر قرار می‌گیرد و به شبکه اصلی آسیبی نمی‌رساند. علاوه بر این‌ها، مفهوم دیگری به نام داکر (Docker) وجود دارد که عملکردی مشابه ماشین مجازی اتریوم و نئو دارد. شبکه نئو با بهره‌گیری از داکر، برنامه نویسان را قادر می‌سازد که از زبان‌های برنامه‌نویسی مختلفی نظیر C#،Java و Python، قراردادهای هوشمند خود را توسعه دهند.

توکن‌های مبتنی بر شبکه نئو (NEO)

همانطور که می‌دانید، شبکه اتریوم مبتنی بر الگوریتم اجماع اثبات کار فعالیت می‌کند، اما نئو بر روی الگوریتمی پیشرفته‌تر از اثبات سهام فعالیت کرده و تمام توکن های آن از قبل تولید شده است. بطور کلی دو نوع توکن در شبکه نئو وججود دارد:

لازم به ذکر است که فقط 100 میلیون توکن NEO و GAS وجود دارد که 50 میلیون NEO از طریق عرضه اولیه به فروش رفته و 50 میلیون باقی‌مانده به مرور زمان در شبکه توزیع خواهند شد. حداقل میزان توکن NEO، 1 واحد است و در کیف پول های رسمی امکان ذخیره زیر 1 NEO وجود ندارد.

توکن‌های GAS

دارندگان NEO به نسبت دارایی‌هایی که در کیف پول‌های معتبر نئو قرار داده‌اند، از سود توکن های GAS تولید شده بهره‌مند خواهند شد. در واقع برای هر نئو که در کیف پول خود ذخیره کنید، روزانه 0.0003 GAS به شما تعلق می‌گیرد که برای سرمایه‌گذاری در آینده می‌تواند بسیار ارزشمند باشد. در شبکه نئو از Gas برای پرداخت هزینه‌های ایجاد قراردادهای هوشمند استفاده می‌شود.

در وب سایت رسمی نئو آمده است که هرسال حدود دو میلیون بلاک جدید بوجود می‌آید و میزان اولیه GAS در هر بلاک هشت عدد خواهد بود. هر سال نیز یک GAS از بلاک کسر خواهد شد تا با این کار بتوان با گذر از هر دو میلیون بلاک، منطبق شد. این کاهش در طی بیست و دو سال ادامه خواهد داشت و پس از آن، چهل و چهار میلیون بلاک تولید شده و تمام بلاک‌هایGAS به محدودیت خود می‌رسند و دیگر توکن‌ها شبکه‌ی نئو GAS جدیدی ایجاد نمی‌شود.

میزان کارمزد و سرعت تراکنش‌ها در شبکه نئو (NEO)

بلاک چین نئو بگونه‌ای طراحی شده است که در هر ثانیه 1000 تراکنش را انجام دهد. این در حالی است که سرعت تراکنش‌های اتریوم فقط حدود 14 تراکنش بر ثانیه است. البته توسعه‌دهندگان اتریوم در تلاشند تا سرعت تراکنش‌های شبکه را افزایش دهند.

توکن GAS ارز دیجیتالی است که برای پرداخت‌ هزینه‌های بلاک چین مورد استفاده قرار می‌گیرد. هرکاربر که بخواهد قرارداد هوشمند خودش را بر روی شبکه ایجاد کند، باید هزینه‌های آن را با توکن های GAS پرداخت کند.

با توجه به اینکه شبکه نئو بر اساس اثبات سهام کار می‌کند،‌ داراندگان نئو در کیف پول‌های معتبر نئو (نه صرافی‌ها) نسبت به دارایی‌شان بصورت روزانه مقداری توکن Gas دریافت می‌کنند. برهمین اساس برای ارسال تراکنش نیاز به پرداخت کارمزد نیست و کارمزد ناچیزی به طور خودکار از GAS های تعلق گرفته به نئوهای موجود در کیف پول کسر می‌شود.

ویژگی‌های شبکه نئو (NEO)

تیم توسعه دهنده Neo علاوه بر ایجاد قابلیت های پروتکل مرکزی، تعدادی پروژه جانبی در دست اجرا دارد که مزایای گوناگونی را برای اکوسیستم Neo به همراه می‌آورد:

NeoX

پروتکل NeoX امکان ارسال تراکنش به بلاک چین‌های دیگر را فراهم می‌کند. این درحالی است توکن‌ها شبکه‌ی نئو که پروتکل های مشابه، قراردادهای هوشمندی را اجرا می‌کنند که برای تأمین منابع مالی در یک Blockchain و دسترسی به وجوه در یک زنجیره جایگزین، ایجاد می شوند.

NeoFS

NeoFs پلتفرمی برای ذخیره‌سازی غیرمتمرکز فایل‌ها به شمار می‌رود. NeoFS اجازه می دهد فایل های بزرگ تقسیم شده و در سراسر شبکه توزیع شوند. همچنین کاربران می‌توانند میزان مطمئن بودن فایل‌ها را مشخص کنند. فایل‌هایی با قابلیت اطمینان کم می‌توانند با حداقل هزینه ذخیره و بازیابی شوند.

NeoQS

کامپیوترهای کوانتومی امنیت تکنیک‌های خاص رمزنگاری و همینطور ارزهای دیجیتال را تهدید می‌کنند. Neo از مکانیزم رمزنگاری مبتنی بر شبکه استفاده می‌کند که آن را (Quantum Safe)NeoQS نامیده و از لحاظ نظری در برابر حملات رایانه‌های کوانتومی مقاوم است. در آینده‌ای نزدیک محاسبات کوانتومی سیستم‌های رمزنگاری را به شدت تحت تأثیر قرار خواهد داد.

قیمت نئو (NEO)

عرضه اولیه سکه نئو با نام انت شیرز، با قیمت هر واحد 0.14 دلار به فروش رفت، رشدی فراتر از انتظار مدیران شرکت. با این حال قیمت ارز دیجیتال نئو در اواسط ژانویه سال 2018 به بالاترین میزان در تاریخش رسید و در قیمت 188 دلار معامله شد.

بهترین کیف پول‌های نئو (NEO)

در حال حاضر کیف‌پول‌های زیادی برای این ارز دیجیتال محبوب چینی‌ها توسعه یافته است. اما در اینجا فقط کیف پول‌های تایید شده در وب سایت رسمی نئو را به شما معرفی خواهیم کرد. گفتنی است که در تمام کیف پول‌های ذکر شده، با ذخیره NEO نسبت به دارایی‌تان به مرور زمان توکن GAS دریافت می‌کنید.

کیف پول دسکتاپ Neon Wallet

نئون ولت یکی از بهترین و محبوب‌ترین کیف پول های نئو محسوب می‌شود که کلید های خصوصی را به صورت امن در کامپیوتر شما ذخیره می کند. این کیف پول نیاز به همگام سازی با بلاک چین ندارد و با نگهداری نئو در آن، نسبت به دارایی‌تان به طور مرتب توکن GAS دریافت می کنید. این کیف پول برای سیستم عامل های ویندوز، مک و لینوکس ارائه شده است.

دانلود کیف پول neon wallet

کیف پول دسکتاپ NEO-GUI

وب سایت رسمی نئو، استفاده از این کیف پول را بیشتر برای توسعه دهندگان پیشنهاد داده است. چرا که پس از نصب نرم افزار برای همگام توکن‌ها شبکه‌ی نئو سازی با بلاک چین نئو، باید مدتی منتظر بمانید. کیف پول NEO-GUI فقط برای سیستم عامل ویندوز ارائه شده است.

دانلود کیف پول NEO-GUI

کیف پول دسکتاپ Morpheus

کیف پول morpheus از چندین ارز دیجیتال از جمله نئو پشتیبانی می کند و با نگهداری نئو در آن، نسبت به دارایی‌تان به صورت روزانه توکن GAS دریافت می کنید. این کیف پول برای سیستم عامل‌های ویندوز و لینوکس ارائه شده است.

دانلود کیف پول morpheus

کیف پول موبایل O3 نئو

کیف پول O3 بهترین کیف‌پول موبایلی برای ذخیره‌سازی نئو است و برای سیستم عامل های اندروید 6 به بالاتر و iOS قابل نصب است.

دانلود کیف پول O3 برای اندروید دانلود کیف پول O3 برای ios

کیف پول موبایل NEO APP

این کیف پول یکی دیگر از کیف پول های مورد تایید نئو است که به ازای نگهداری نئو، نسبت به دارایی‌تان به صورت روزانه توکن GAS دریافت می‌کنید. این کیف پول فقط برای سیستم عامل اندروید (نسخه 5 به بالا) ارائه شده است.

ارز دیجیتال نئو NEO (اتریوم چینی) چیست ؟

از سال 2014 میلادی تحقیقات برای شکل‌گیری شبکه هوشمندسازی اقتصاد آغاز شد که این تحقیقات، شبکه و ارز دیجیتال قدرتمند نئو را شکل داد.

این شبکه ابتدا با نام AntShares آغاز به فعالیت کرد و پس از آن در سال 2017 به NEO تغییر نام داد.

نئو در واقع یک پلتفرم بر پایه و اساس بلاک‌چین است که ارز دیجیتال منحصر به فرد خود را دارد و توسعه اقتصاد هوشمند و دیجیتال را فراهم می‌کند.

هدف پلتفرم نئو چیست؟

این ارز شباهت های زیادی به ارز دیجیتال اتریوم دارد به طوری که آن را اتریوم چینی می‌نامند.

هدف از ایجاد این ارز دیجیتال ساخت یک شبکه هوشمند مدیریت دارایی‌های دیجیتال است که این عمل را با استفاده از قرارداد های هوشمند امکان پذیر می‌کند تا در نهایت به یک شبکه اقتصادی هوشمند تبدیل شود.

ارز دیجیتال محلی شبکه نئو چیست؟

همان‌طور که گفتیم این شبکه از ارز دیجیتال محلی بلاک‌چین نئو استفاده می‌کند که با نماد اختصاری NEO شناخته می‌شود .

این ارز از الگوریتم خاصی بر مبنای اثبات سهام استفاده می‌کند و توکن های آن همگی تولید شده‌اند و بر اساس معیارهایی میان کاربران آن تقسیم می‌شود.

ارز دیجیتال نئو چگونه کار می‌کند؟

دو نوع توکن در شبکه نئو وجود دارد که عبارت اند از توکنNEO و توکن GAS که از هر کدام تعداد 100 میلیون توکن وجود دارد.

نیمی از توکن های نئو به صورت پیش فروش و نیم دیگر به صورت تدریجی میان کاربران شبکه نئو توزیع شده و می‌شود. میانگین زمان ساخت هر بلاک در سیستم نئو 1 ثانیه است و قابلیت انجام هزار تراکنش در ثانیه را دارد.

الگوریتم DBFT یا همان Delegated Byzantine Fault Tolerance بر پایه اجماع در سیستم بلاک‌چین است که نئو از آن بهره می‌برد و سطح محبوبیت خوبی برای آن ایجاد کرده است. در واقع این الگوریتم یک نمونه شی‌گرا از جامعه انسانی است که در آن نقش‌هایی همچون نماینده(نود های برسی حساب و کتاب شبکه) ، شهروند(دارندگان توکن های NEO) و سخنگو(منتخب نمایندگان) وجود دارد و همگی در جهت درستی عملکرد شبکه فعالیت می‌کنند و در آن یک نوع دموکراسی دیجیتال حاکم است.

در این الگوریتم که میتوان آن را یک الگوریتم اثبات سهام نامید امکان استخراج ارز وجود ندارد همچنین این ارز قابلیت خرد شدن ندارد به این معنی که شما نمی‌توانید در کیف پول نئو مقدار 0.1 نئو ذخیره کنید که برای رفع اشکالات ناشی از این موضوع توسعه دهندگان توکن GAS را معرفی می‌کنند؛ که این توکن قابلیت تقسیم پذیری دارد و می‌توان معامله های کوچک را با استفاده ازآن انجام داد. در فرآیند تولید هر بلاک 8 واحد توکن GAS تولید می‌شود و در نهایت حجم بازار این توکن نیز به 100 میلیون واحد خواهد رسید.

این الگوریتم و سیستم کارکرد باعث شده تا نئو جزو 20 ارز دیجیتال پرطرفدارباشد.

ویژگی‌های این ارز دیجیتال چیست؟

• قرار داد های هوشمند در شبکه نئو برخلاف دیگر قرارداد‌های هوشمند از زبان های پرطرفدار و محبوب توسعه دهندگان پشتیبانی می‌کند.
• دارایی های دیجیتال که با استفاده از قرارداد‌های هوشمند کار می‌کنند.
• هویت دیجیتال که در شبکه نئو از استاندارد هویت سنجی X.509 برای احراز هویت کاربران استفاده می‌کند.
• NEOX که با استفاده از آن تراکنش ها به بلاک‌چین های دیگر ارسال خواهند شد.
• NEOFS که سیستمی برای ذخیزه سازی فایل ها به روش غیرمتمرکز است.
• NEOQS که در برابر حملات احتمالی از امنیت شبکه حراست می‌کند.

سه ویژگی آخر طبق گفته توسعه دهندگان به این شبکه اضافه خواهد شد.

برسی کیفیت نئو برای سرمایه گذاری

نئو نیز مانند ارزهای دیجیتال مشهور بازار رشد بسیار خوبی نسبت به زمان عرضه خود داشته است به طوری که قیمت آن از 0.441876 دلار در شهریور 1395 حال و در زمان نگارش این مقاله با قیمت21.48 دلار در صرافی های ارز های دیجیتال معامله می‌شود؛ همچنین با توجه به بالا رفتن قیمت دلار در کشورمان سود مرکبی نصیب دارندگان ارز های دیجیتال، از جمله نئو شده است.

نئو در اواخر سال 95 و نیمه اول سال 96 رشد بسیار خوبی را تجربه کرد و قیمت آن به 18/148 دلار رسید البته که پس از این سیر صعودی ارزش این ارز یک نزول شدید را تجربه کرد تا قیمت آن تقریبا به قیمت قبل از این صعود شدید برگردد.

قیمت این ارز پس از این نوسانات تقریبا متعادل شد و صعود و نزول شدیدی را تجربه نکرده است.

در پایان می‌توان گفت نئو بخش عظیمی از آینده اقتصاد دیجیتال است و میتواند با توجه به رشد و محبوبیتی که داشته و دارد فرصت مناسبی برای سرمایه گذاری باشد.

معرفی نئو (NEO): یک شبکه باز برای اقتصاد هوشمند (Smart Economy)

نئو (NEO) یک پروژه بلاکچینی است که از هویت دیجیتال، دارایی های دیجیتال و قرارداد های هوشمند برای ایجاد زیرساخت مورد نیاز اقتصاد هوشمند استفاده می کند.

نئو (NEO) یک پروژه بلاکچین مبتنی بر اجتماع غیر انتفاعی است که از فناوری بلاکچین و هویت دیجیتال برای دیجیتالی کردن دارایی ها، خودکارسازی مدیریت دارایی های دیجیتال با استفاده از قرارداد های هوشمند، و تحقق یک اقتصاد هوشمند با شبکه های توزیع شده بهره می گیرد.

NEO-Open-Network-For-Smart-Economy/ Source

معرفی پروژه نئو

این پروژه در سال 2014 تأسیس شد و از ماه ژوئن سال 2015 به صورت «متن باز هم زمان» [1] در GitHub قرار گرفت. تیم نئو از زمان تأسیس آن، صعود و رونق صنعت بلاکچین، و نیز هیجان و دلسردی های توکن‌ها شبکه‌ی نئو بازار پول دیجیتال را تجربه کرده اند. این تیم معتقد است که این فناوری به پیشرفت خود ادامه خواهد داد و در کنار یکدیگر می توانیم آینده را بسازیم. نئو با این انگیزه، برای انتقال اقتصاد سنتی ما به عصر جدیدی از اقتصاد هوشمند، ایجاد شده است. اقتصادی سراسری برای تمام جهان که تمام مسائل اقتصادی روزمره را پوشش خواهد داد.

بیشتر بخوانید: معرفی رمز ارز زی کش (Zcash)

پروژه Neo که ابتدا با نام انت شیرز شناخته می شد، توسط دو جمع سپاری جذب سرمایه کرد. نخستین جمع سپاری در اکتبر ۲۰۱۵ آغاز شد و به مدت ۱۰ روز ادامه داشت که طی آن ۱۷٫۵ میلیون توکن نئو به ارزش ۵۵۰،۰۰۰ دلار فروخته شد. در جمع سپاری دوم نیز ۲۲٫۵ میلیون توکن به قیمت ۴٫۵ میلیون دلار بین سرمایه گذاران توزیع شد. اجزاء اصلی این اقتصاد هوشمند در شکل زیر نشان داده شده اند.

NEO-An Open Network For Smart Economy

نئو نسلی جدید از پلت فرم های بلاکچینی است و گاهاً به نام اتریوم چینی نیز نامیده می شود. نئو از الگوریتم منحصر به فرد و ارتقاء یافته تری از اتریوم استفاده می کند. طبق چیزی که در وب‌سایت رسمی این پلتفرم نوشته شده است، نئو یک پلتفرم و شبکه بزرگ است و واحد ارزی NEO فقط جزئی از این شبکه بزرگ خواهد بود.

[googlepdf url=”https://coiniran.com/wp-content/uploads/2018/07/NEO-An-Open-Network-For-Smart-Economy-1.pdf” download=”برای دانلود متن کامل کلیک کنید” ]

توجه!

دیدگاه‌هایی که در این مقاله ارائه شده‌اند، متعلق به نویسنده می‌باشند و لزوماً مربوط به Coiniran نمی‌باشد و نباید به آن نسبت داده شود.

نئو (NEO) چیست؟ بررسی کامل ارز دیجیتال نئو

با توجه به محدودیت های مربوط به معاملات ارزهای دیجیتال توسط دولت چین ، نئو (NEO) این پتانسیل را دارد که به عنوان ارز دیجیتال منتخب در کشورهایی که تحت نظارت شدید هستند ، ظاهر شود. فناوری NEO’s Onchain نیز با رویکرد متمرکز و کاملاً متفاوت از اکثر ارزهای دیجیتال طراحی شده است.

نئو (NEO) چیست؟

نئو (NEO) که در سال ۲۰۱۴ توسط Da Hongfei و Erik Zhan در چین تأسیس شد ، یک پلتفرم مبتنی بر بلاکچین است که از ارزهای دیجیتال پشتیبانی می کند و توسعه دارایی های دیجیتالی و قراردادهای هوشمند را امکان پذیر می کند. از این نظر ، NEO مشابه بلاکچین اتریوم کار می کند.

NEO قصد دارد از طریق استفاده از قراردادهای هوشمند و با ایجاد یک سیستم معاملاتی هوشمند مبتنی بر شبکه‌ توزیع شده ، مدیریت دارایی های دیجیتالی را خودکار کند.

نئو چگونه کار می کند؟

NEO از مکانیسم اجماعی به نام Delegated Byzantine Fault Tolerance (dBFT) استفاده می کند. این مکانیسم مشارکت گسترده‌ای در اجماع را از طریق رای گیری نیابتی امکان پذیر می کند. دارندگان توکن NEO می توانند با رای دادن ، نمایندگان مورد تایید خود را انتخاب کند.

گروه نمایندگان که از طریق الگوریتم BFT انتخاب شده‌اند، به اجماع رسیده و بلاک های جدیدی ایجاد می کنند. اگر ۲/۳ از نمایندگان به توافق می رسند ، بلاک جدید ایجاد می شود.

در واقع NEO مانند یک سهم عمل می کند و با مالکیت آن ، شما بخشی از بلاکچین را در اختیار دارید. علاوه بر این با نگهداری NEO ، شما بصورت غیرفعال GAS دریافت می کنید. GAS توکنی است که به عنوان سوخت در بلاکچین NEO استفاده می شود. به عنوان مثال ، GAS برای استقرار قراردادهای هوشمند ، رای گیری در شبکه و موارد دیگر استفاده می شود.

معاملات دیجیتال در بستر NEO

NEO از لحاظ نظری سیستم اقتصاد هوشمند خود را اینگونه توصیف می کند: دارایی های دیجیتال + هویت دیجیتال + قرارداد هوشمند = اقتصاد هوشمند.

دارایی های مختلف را می توان به راحتی در بلاکچین NEO به شیوه ای باز ، غیر متمرکز ، قابل اعتماد ، قابل ردیابی و شفاف دیجیتالی کرد که عاری از واسطه ها و هزینه های اضافی آن ها می باشد.

در بستر NEO ، کاربران قادر به ثبت ، خرید ، فروش ، مبادله یا انتشار انواع مختلف دارایی‌ها هستند. این پلتفرم اجازه می دهد تا دارایی فیزیکی را با یک نماد دیجیتال معادل و منحصر به فرد در شبکه خود پیوند دهید.

NEO همچنین از حفاظت از دارایی ها پشتیبانی می کند. دارایی های ثبت شده در بستر آن دارای هویت دیجیتالی معتبر هستند و توسط قوانین وضع شده محافظت می شوند. هویت دیجیتالی ، اطلاعات کلیدی قابل تأیید در مورد افراد ، سازمان ها و سایر نهادهای مشارکت کننده را در زمینه دیجیتال ، در دسترس قرار می دهد.

پلتفرم NEO دارای دو توکن NEO و GAS می باشد. این پلتفرم از برنامه نویسی به تمام زبانهای اصلی از جمله C# ، Java ، Go ، Python و Kotlin پشتیبانی می کند که باعث می شود جامعه بزرگی از توسعه دهندگان بتوانند به راحتی با آن مشارکت کنند.

تمرکز بر رعایت مقررات

NEO تمرکز واضحی بر رعایت مقررات پلتفرم دارد که آن را از بسیاری از پلتفرم های مشابه جدا می کند. هر فرد یا نهادی که بر روی پلتفرم NEO فعالیت می کند ، ملزم به داشتن یک هویت دیجیتالی منحصر به فرد است که قابل تأیید باشد.

افراد ، مشاغل و پروژه ها تنها در صورتی می توانند معامله کنند که طرف مقابل هویت مورد تاییدی داشته باشد ، این امر باعث می شود مقررات شبکه NEO رعایت شده باشد.

توکن نئو (NEO)

توکن NEO نشان دهنده حق مدیریت و تصمیم گیری در شبکه است و دارندگان این توکن می‌توانند در تصمیمات برای تغییرات این شبکه ، شریک باشند و رأی دهند. در مجموع هم صد میلیون توکن نئو در دنیا وجود دارد.

چشم‌انداز قیمت نئو کمی نامشخص است. در کوتاه‌مدت ممکن شاهد نوساناتی باشید زیرا برخی سوداگران از عدم اطمینان در مورد آینده این ارز دیجیتال استفاده می‌کنند. در بلندمدت ، ممکن است با حمایت دولت چین روندی صعودی در پیش داشته باشد.

این ارز دیجیتال نه‌تنها برای دولت چین بلکه برای سایر دولت‌های خارجی نیز می تواند گزینه‌ای جذاب باشد.

توکن‌های GAS

توکن GAS نشان دهنده حق استفاده از شبکه NEO است. در اصل شبکه نئو توکن GAS را به‌عنوان هزینه استفاده از شبکه در نظر گرفته است. برای به دست آوردن GAS ، شما باید ارز دیجیتال NEO را در کیف پول خود نگه دارید.

میزان اولیه توکن های GAS صفر است و هر بار که یک بلاک جدید ایجاد می‌شود، کاربران با neoGAS پاداش می‌گیرند. طبق اعلام وب‌سایت نئو ، در طی بیست و دو سال تمام توکن های GAS توزیع می‌شوند.

دارندگان نئو به نسبت میزان دارایی‌هایشان در کیف پول‌های معتبر NEO از توکن‌های GAS که تولید می‌شود ، سود می برند. همچنین به ازای هر توکن نئو که در کیف پول ذخیره شود، روزانه ۰.۰۰۰۳ GAS به کاربران تعلق می‌گیرد.

وجود Onchain

در حین کار بر روی NEO ، موسسین آن مورد توجه شرکت های مختلفی قرار گرفتند که به دنبال راه حل های مبتنی بر بلاکچین بودند. این مسئله منجر به ایجاد Onchain در سال ۲۰۱۴ شد که یک شرکت فناوری مستقل با چارچوب های قانونی است و راه حل‌های مبتنی بر بلاکچین را برای شرکت های مختلف ارائه می دهد.

در حالی که NEO مانند بیت کوین و اتریوم کار می کند ، Onchain بر ایجاد بلاکچین خصوصی برای رفع نیازهای خاص تمرکز می کند.

NEO و Onchain چه تفاوتی دارند؟

NEO و Onchain نهادهای جداگانه ای هستند که به طور مستقل کار می کنند. NEO بخش تجارتی را هدف قرار می دهد ، در حالی که Onchain بر خدمات سازمانی تمرکز می کند.

NEO توسط یک جامعه عمومی تأمین می شود ، در حالی که Onchain توسط یک شرکت خصوصی چینی به نام Fosun پشتیبانی می شود. در واقع شرکت Fosun یک بستر برای نمایش فناوری بلاکچین Onchain است.

چشم انداز NEO و Onchain

بنیانگذاران مشترک NEO و Onchain تصور می کنند که در آینده می توانند به همکاری متقابل زنجیره ای دست یابند و مکانیزمی برای ارتباط و به اشتراک گذاری اطلاعات بین بلاکچین ها ایجاد می شود.

با افزایش تعداد سیستم های مبتنی بر بلاکچین در حوزه های عمومی و خصوصی ، در نهایت نیاز به همکاری بین آنها وجود خواهد داشت. تیم های NEO و Onchain امیدوارند بتوانند این خلأ را با کار مداوم خود پر کنند.

اساساً ، NEO و Onchain ممکن است مسیر میانی مورد نیاز را بین سیستم های بلاکچین غیرمتمرکز و ناشناس مانند بیت کوین ، هموار کنند.

مهندس بختیار آهنی

بختیار آهنی کارشناسی ارشد هوش مصنوعی، ۱۸ سال سابقه برنامه نویسی، هم بنیان گذار کریپتوتانگ و مدیرمسئول پایگاه تحلیلی کارآفرینان کردستان است.

۵ سال هست که تمام تمرکز خود را روی بازار رمزارزها گذاشتم و در حال توسعه کریپتوتانگ و ساخت یک پلتفرم تخصصی برای ارزیابی پروژه های رمزارزی هستم.